SNEL VERANDERENDE TIJD
R MINUTEN
2
AUTO UaaUerwijl U wacht!
WASSEN
PLATENPALEIS
EESTER SIKKEMA REAGEERT
OP OUDE SCHOOLFOTO
UW
Afspeelapparatuur
Grammofoonplaten
Muziekcassettes
t 3<-leine ZtCrantóje leeM iedereen
"i""1"
voor al uw
Tel. 23073 - 23061
Willem Loréstraat 59
FRIESLANDS OUDSTE EN MEEST
BEKENDE ADRES SINDS 1912
MOBIL STATION
van der WAL
De Ruyterweg 98
Voorstreek 3 - Telefoon 33044
UW SPECIAALZAAK IN:
We kunnen ons er voortdurend over verbazen, hoe snel een stad als Leeuwarden aan het veranderen
is. Er gaat eigenlijk geen week voorbij of we worden geconfronteerd met „plotseling" afgebroken
huizen, met „zomaar" verdwenen winkels, met stadsbeelden, die van de ene op de andere dag heel
anders lijken. Deze foto hebben we nog niet eens zo erg lang geleden gemaakt en toch lijkt de tijd
heel ver, dat we de Keizersgracht inderdaad nog kenden als een gracht, een smalle gracht met een
smalle rijweg ernaast; we zijn al volkomen gewend geraakt aan de situatie van nu waarbij we de (ge
dempte) Keizersgracht als een brede rijweg kennen. De foto geeft een beeld van de belangstelling
voor het leegbaggeren van de gracht - nog even en het zand kan er in.
Enige tijd geleden plaatsten wij in 't
Kleine Krantsje een foto van de
Ferdinand Bolschool uit de dertiger
jaren. Naar aanleiding van deze foto
en enkele bijpassende schoolherinne
ringen van vroegere leerlingen ont
vingen wij de hiernavolgende brief
van de heer Th. Sikkema, Pater-
woldseweg 462 in Groningen. „Mees
ter Sikkema" kwam als onderwijzer
op de gepubliceerde foto voor.
„Wanneer, waar en welk kind heb
je de bril van het hoofd geslagen?"
Zo werd ik bij goede vrienden ont
vangen. Ik moest toegeven, dat er
zich zoiets eens had voorgedaan in
mijn loopbaan, maar wie het slacht
offer was en waar het gebeurd was,
tfast ik heus niet meer. Zo word je
opnieuw met je .jeugdzonden" ge
confronteerd. Ja, wie met kinderen
omgaat, houdt er ongelukjes mee.
Mijn klas uit de jaren '32-'35 aan de
Ferdinand Bolschool te Huizum.
Bij het zien van de foto, die ook
nog in mijn bezit is, stormen de
herinneringen op je aan. Deze „leer-
lingen" zijn nu mannen en vrouwen
van 46 a 47 jaar. De meesten zul
len wel geen schoolgaande kinderen
meer hebben. Een groot aantal heb
ik nooit weer gezien. Wat er van
hen geworden is, weet ik niet.
Op enkele uitzonderingen na. Met
een heel enkele heb ik nog wel eens
een praatje gemaakt. Als ik in
Leeuwarden kom, kijk ik nog wel
eens om me heen, maar ik zie er
nooit iemand. Waarschijnlijk zou ik
ze ook niet meer herkennen.
Dit was mijn eerste klas in Huizum.
Bij ons in de hoek van de kamer
staat nog een lichtbruine, glazen
pul, 't onderstuk van de schemer
lamp, die „de klas" ons aanbood
bij ons huwelijk.
GROTE KLASSEN
We hadden indertijd in Huizum
altijd grote klassen. Ik denk, dat
we toen met de 48 schaal moesten
werken en de meeste klassen waren
tegen of over de 50.
Nog enkele opmerkingen over de
foto. Er ontbreken 2 namen: die
van Germ Beeksma en Henk de
Boer. Wat me erg opviel, was, dat
men de naam van Pietje Vis niet
meer kende; 't meisje, dat we samen
te ruste hebben gelegd op het Hui-
zumer kerkhof. En wat is er met
Henny van Adelsberg gebeurd? 't
Jodinnetje uit onze klas. Ik heb
meermalen geïnformeerd, maar ben
niets te weten gekomen. Ik vrees
het ergste.
Nog iets over me zelf. Sedert 1947
werk ik hier in Groningen. Deze
week word ik 63 jaar; 42 jaar sta
ik nu voor de klas. Misschien is de
„driftigheid van aard" er iets uitge
sleten in de loop van de jaren;
echter een vos verliest wel zijn
haren, maar...
Ik durf haast niet naar mijn jeugd
foto te kijken.
Over de eerste klas van de Ferdinand
Bolschool kan men nog inlichtingen
krijgen bij Mej. J. Zijlstra, Fr.v.
Mierisstraat 5, Leeuwarden, onder
wijzeres van die klas.
Ik vond het erg prettig nog eens iets
over mijn Huizumer tijd te horen!
De kans, dat ik de schrijfsters Jentje
Postma en Adrie Wiersma nog eens
tegen het lijf loop, is wel heel erg
klein. Maar wie weet?
Wij zijn ervan overtuigd, dat
meester" Sikkema veel van zijn
oud leerlingen, die nu lezers van
't Kleine Krantsje zijn, met deze
reactie een groot genoegen heeft
gedaan. Zoals de leerkrachten
later graag nog eens wat van hun
vroegere leerlingen willen horen,
zo zijn de leerlingen geïnteres
seerd in het latere wel en wee
van wie eens hun „juffen" en
meesterswaren. Welnu, 't
Kleine Krantsje is er voor om
deze gewenste contacten tot
stand te brengen! Wat de vrees
van de heer Sikkema betreft
ten aanzien van het lot van Hen
ny van Adelsberg, het joodse
meisje, dat hij in de dertiger
jaren op de Ferdinand Bolschool
in de klas heeft gehad: helaas
moeten wij dit bange vermoeden
bevestigen. Henny van Adelsberg
is op de 19e februari 1943 in
het vernietigingskamp Auschwitz
om het leven gekomen: zij was
toen twintig jaar.
Red. 't KI. Kr.
