ONBEZONNEN
SCHIPPERSGRAP HAD ZEER DROEVE GEVOLGEN
OPGESLOTEN IN OMNIBUS
9
SCHOORSTEEN DICHTGESTOPT
HL,
■tZCl erne 3£rcm tóje leeat iedereen
DE ONDERGETEEKENDEN BER1GTEN AAN HUNNE STAD- EN
LANDGENOOTEN, DAT ZIJ ZIJN VERHUISD VAN DE BERLIKUMER-
MARKT NAAR DE ST. JACOBSTRAAT, G. 86, HOUDEN ZICH IN
IEDERS GUNST AANBEVOLEN.
LEEUWARDEN, 10 FEBRUARIJ 1871 J.H. DRONTMAN ZOON
TEVENS EENE GEMEUBILEERDE KAMER TE HUUR.
Met paarden getrokken omnibussen, waarvan in dit verhaaltje sprake is,
stonden vroeger ook op de Nieuwestad voor Het Gouden Wagentje.
Hedenmorgen bracht een koet
sier met een omnibus een heer
naar het spoorwegstation al
hier. Die heer zou met den
trein van 11.23 naar Sneek
vertrekken
Toen de omnibus zijn gewone
staanplaats had ingenomen en
de koetsier den inzittende, een
bejaard heer, wilde uitlaten,
bleek het portier vast te zitten.
Welke moeite ook werd aange
wend, de deur was gesloten en
bleef gesloten. Of ook verschil
lende hulpvaardige handen as
sistentie kwamen bieden, het
portier scheen het draaien te
hebben verleerd.
Gelukkig woont in de nabij
heid van het station een wagen
maker. De koetsier daarheen
met zijn omnibus. En daar ging
het opnieuw aan het trekken
en duwen, nu volgens de rege
len der kunst; alles echter zon
der baat. Dat het talrijke pu
bliek, hetwelk zich langzamer
hand om het rijtuig had ge
groepeerd, meer oog had voor
den grappigen kant van het
ongeval dan de inzittende, is te
begrijpen. Aan den acrobati-
schen toer om door het raam
zich een uitweg te banen, waar
toe allicht een jeugdiger van
jaren zich zou hebben laten
verleiden, dacht de opgeslotene
niet. En zoo was hij weige
dwongen geduldig te wachten,
tot men er in slaagde de weer
spannige schroeven los te krij
gen en het geheele portier er
uit te nemen, waarna de reizi
ger zijn gevangenis, waarin hij
onschuldig eenigen tijd was
opgesloten geweest, onder luide
hoera 's van de omstanders kon
verlaten. Het was toen reeds na
twaalf uur - zijn trein was
vertrokken en hij zag zich dus
genoodzaakt den eerstvolgende
af te wachten.
1907j
In vroeger jaren schijnt het in schipperskringen nog al eens voorgekomen te zijn, dat men bij wijze
van grap bij een schipper de schoorsteen dichtstopte, zodat het slachtoffer letterlijk z'n eigen schip
werd uitgerookt. In het door de Friese auteur Hylke Speerstra samengestelde boek met schippers-
verhalen „Met de kloten voor het blok" komt ook een schipper aan het woord, die smakelijk weet
te vertellen over het plezier van de omstanders op het moment, dat zo'n schipper proestend en
beroet uit z'n rokerige schip te voorschijn kwam...
SCHOORSTEEN
DICHTGESTOPT
Schepen aan de wal in de wintei - de schoorstenen dichtstoppen om de schippers uit te roken: een levensgevaarlijke
grap. Op de foto boven: de schippers bepraten de dingen van de dag, de grap van gister, het drama van vandaag.
Kennelijk om zich te wreken heeft
toen een van de knapen, een twin
tigjarige schippersknecht, de schoor
steen van de kajuit met doeken
dichtgestopt om de meisjes uit te
roken. Dit laatste echter gebeurde
niet;de meisjes merkten niets, alleen
waren ze wat suf, toen de heer en
mevrouw Dijkstra tegen twaalven
thuiskwamen. Niemand vermoedde
evenwel, dat er iets met de kachel
of de schoorsteen aan de hand kon
zijn.
Kort nadat het echtpaar naar bed
was gegaan, begonnen twee kinde
ren te huilen. De moeder ging er
heen, maar merkte niet, dat er wat
ernstigs aan de hand was. Toen de
kinderen een poosje later weer
schreiden en de indruk maakten be
nauwd te zijn, kleedden de man en
de vrouw zich aan om de dokter
te halen.
Zover is het echter niet gekomen;
zowel de schipper als zijn vrouw
vielen bewusteloos op de grond.
Pas uren later kwam de vrouw
weer bij en kon ze een net voorbij
komende melkventer waarschuwen.
Toen die tot in de roef doordrong,
zag hij meteen, dat de slachtoffers
door kolendamp vergiftigd waren.
Ijlings werden alle getroffenen bui
ten boord gebracht, maar voor twee
slachtoffers mocht medisch ingrij
pen helaas niet meer baten, de
schipper, een en dertig jaar oud en
Lolke, een zoontje van zes, bleken
te zijn overleden.
GRAP WERD TRAGEDIE
Zo eindigde in een tragedie, wat
een stel opgeschoten schippersjon-
gens als een grap hadden beschouwd
en het laat zich denken, dat de
laatste acte van dit drama zich in
de rechtzaal afspeelde, waar de
jonge dader zich moest verantwoor
den voor dood door schuld.
paar Kuipers op de kinderen zouden
passen.
Samen met Grietje Visser, een vrien
din, gingen de meisjes Kuipers naar
het schip, maar ze bleven daar niet
met de kleine kinderen alleen. Te
gen tienen kwamen er een paar
jongens aan boord, die vergeefs
probeerden met de meisjes contact
te krijgen.
Een kwartier later arriveerden er
drie andere knapen, maar ook die
kregen nul op het request en wer
den door de meisjes weggestuurd.
Ook bij een latere poging bleken
de meisjes niets van de jongens te
willen weten.
Kennelijk letten de schippers meer
op de pret van zo'n bedenkelijke
„practical joke", dan op het gevaar
ervan en dat het gevaarlijk was, het
uitroken van argeloze en niets ver
moedende slachtoffers, is in de
laatste wereldoorlog nog eens op
een dramatische wijze gebleken.
In het begin van februari '43 lag
het echtpaar Dijkstra-De Kroon met
z'n schip „Zorg en Vlijt" in Gaast-
meer. De heer en mevrouw Dijkstra
wilden daar een bezoek brengen bij
een familie Kuipers en om de drie
jonge kinderen niet in het schip
alleen te laten, werd afgesproken,
dat de beide dochters van het echt
