11
HONDERD JAAR
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
POPULAIRE FIGUREN UIT OUD LEEUWARDEN
flCl eiiie ZU-rantóje ieeet iedereen
POM HER ANTEN
Vervolg van pagina 4
en antwoordde: „Dan is het al weer
October".
Wij moesten een brief lezen van
haar nicht uit Hilversum, en zij
vertelde daarbij: „die is 20 jaar
onderwijzeres te Lekkum geweest".
We knikten eenige malen, dat wij er
alles van wisten, want spreken met
Jeltje gaat niet, zij is stokdoof.
Toen vader met een pakket uit
Amsterdam binnenkwam en het
open maakte, zag ze er met ver
langende oogen en een tevreden
lachje op haar gelaat naar. Er zat
ook een brief in. Toen vader haar
den bril had opgezet, ging ze ijverig
aan het lezen. Daarna zag ze ons
aan. en zei: „Van vier tantezeggers".
„Och, ja, ik heb altijd goede men-
schen om mij heen gehad" en de
hand van vader grijpend, vervolgde
ze: „vader is mijn beste baas".
Als ze zoo even gezeten had, haalde
ze van onder haar opgevouwen zak
doek een fleschje Eau de Cologne
vandaan en bood het vader aan.
Deze begreep haar, en sproeide op
drie zakdoeken eenige druppels.
„Heeft vader er wel genoeg op?"
„Ja, ja", antwoordde vader, „ruik
maar eens".
Jeltje lachte en knikte en snoof
behaaglijk den geur op.
Na een wijle wachten en voor zich
uitstarend maakte ze met een gui
tig lachje de opmerking: „De men-
schen zullen wel denken: die vrouw
leeft maar vut" (voort).
Terloops plukte ze een druifje van
een tros op haar tafeltje en naar een
vaas dahlia's knikkend zei ze, „die
heeft moeder al gebracht".
Toen kwam er meer bezoek, ook
de voogdessen en voogden vergaten
haar niet, bloemen en brieven kwa
men binnen en het laatste wat ze
tot ons zei was, Jammer, dat ik
niet meer kan loopen, maar ik kom
nog wel vaak in de serre".
Wij gaven haar een hand en vriende
lijk knikkend zei ze, „wel bedankt
voor het bezoek".
DE WIRDUMERDIJK
IN REP EN ROER
Gisteravond half negen heeft de
politie een schippersknecht, die in
staat van dronkenschap de orde
verstoorde en den Wirdumerdijk
in rep en roer bracht, in bewaring
gesteld totdat hij zijn kalmte te
ruggekregen had.
(1931)
Jochem: „Weest het veskil tussen
een kouwe en een warme
bakker?"
Jouke: „Nou, Tc su't niet wete..."
Jochem: „Een warme bakker is een
levende bakker en een
kouwe is een dooie."
Jouke: „O, ja, just, ja, ha, ha".
Jochem: „En weest dan 't veskil
tussen een warme bakker
en een hoop sneeuw?"
Jouke: „Nou, nee, suu'k oek niet
wete..."
Jochem: „Een warme bakker mut
er morres hatstikke vroeg
uut, mar een hoop sneeuw
kan lekker leggen blieve!"
Manus, de bloemenkoopman, Ma-
nus, de venter van het blad Sport
wereld („Sporreld! Sporreld!") -
natuurlijk komt hij ook voor in
het boekje Pommeranten, dat 't
Kleine Krantsje heeft uitgegeven
als premie voor nieuwe abonnee's.
Manus is een van de vele populaire
figuren van de straat, die de Leeu
warders zich nog lang zullen blij
ven herinneren, zoals ook andere
pommeranten als Slanke Willem,
de Boeiekoning, de Cohentsjes,
Rooie Mienkes, De Papegaai, Com
missaris Wesser, Kleine Gerrit,
Ouwe Hat, Tietsje, de Vlampiep
en Snorrewiets niet gauw meer
vergeten worden.
Enfin, allemaal zijn ze afgebeeld
in dat fotoboekje Pommeranten
(24 pagina's, formaat 17 x 24 cm.,
dat is precies zo groot als de foto
hierboven), dat f 4.90 kost, maar
voor abonnee's van 't Kleine Krant
sje nog tot en met dinsdag voor
f 2.50 te verkrijgen is en afgehaald
kan worden aan ons kantoor Vre
deman de Vriesstraat 1 (naast
Emmakade 39). Wie het boekje
per giro bestelt (981062 t.n.v. 't
Kleine Krantsje Leeuwarden),
moet f 3.- overmaken.
Wie zich nu opgeeft als abonnee
en f 10.50 overmaakt (giro 981062
t.n.v. 't Kleine Krantsje Leeuwar
den) krijgt het boekje Pommeran
ten gratis thuisgestuurd.