P/Pn* itiumiiiPn m fiP npn
Liw£ivl v lilUIIIIII vil III Uu Uvll Su^StSzSïmï
C\jó j<m f\zt
mijï
t 1^-leine ^^rantoje leest iedereen
HERINNERINGEN
Bij het opruimen van een boeken
kist trof ik een foto aan van de
boerderij, die destijds bij de Tweede
Kanaalsbrug stond. Ik dacht laat
mij deze aan 't Kleine Krantsje
sturen, misschien hebt u er nog
wat aan.
Deze foto is gemaakt door de heer
Van Kampen, toen wonende aan
de Voorstreek, heeft nu geloof ik
een fotozaak in de Sint Jacobsstraat.
Zelf ben ik een oud Liwadder, 74,
een Vlietster en ik woon nu al
ongeveer vijftig jaar in Amsterdam.
Elk jaar kom ik nog een paar dagen
in Leeuwarden en als ik daar zo
loop denk ik nog vaak aan onze
jeugdtijd. Van de stadstypen heb
ik velen gekend en bekende figuren
als Commissaris Wesser met z'n
grote snor, de kapelmeester van 't
9e Regiment, v.d. Berg. Ik heb de
heer Carpay ook nog goed gekend;
hij verloor destijds zijn twee doch
ters met het zeilen. Ik heb ver
schillende keren wezen zeilen met
mijn buurman Karst Leemburg, de
Elfstedenwinnaar van 1929. Hij
kwam dan bij mij, „gaast met, dou
bist niet bang". Ik vond hem een
fijne kerel. Zo zou ik nog heel wat
over "fiëT oude Leeuwarden kunnen
vertellen o.a. hoe de gelegenheid
was om te spelen, deze was over
vloedig, dan komt nu deze jeugd
schromelijk te kort. Tegenwoordig
vervelen ze zich en dan? Niet dat
deze jeugd slechter of beter is dan
wij toen, wel anders, maar dat
brengt deze tijd mee. Maar ik schei
er mee uit, ik zou een roman over
mijn jeugd in Leeuwarden kunnen
schrijven.
Amsterdam
N.J. Hommes
De foto van de boerderij bij de
Tweede Kanaalsbnig interesseert
ons inderdaadvooral omdat de
grootvader van de redacteur van
't Kleine Krantsje, Jan Schoustra,
vlak bij deze Tweede Kanaals
brug een boerderij heeft gehad,
voordat hij verhuisde naar de
nog steeds bestaande boerderij
Johanna State aan Achter de
Hoven. Wat we ons nu afvragen
is dit: is de hierbij afgebeelde
boerderij, die, waarop boer
Schoustra heeft gewoond? Wie
van de lezers van 't Kleine
Krantsje kan ons hierover in
lichten?
Red. t KI.Kr.
DE SCHRANS
Het artikel van de heer Mr. J.S. Bijl
uit Den Haag sprak mij nogal aan
wat de Schrans betreft en haar
Een beeld, dat nu niet meer zou passen in de stad: een schilderachtige oude boerderij bij de Tweede Kanaalsbrug. Heeft boer Jan Schoustra hier gewoond?
bewoners van voor 50,60 jaar terug.
Wat Mr. Bijl (daar was ook een
onderwijzer Bijl op de lagere school
in de Schoolstraat die zich nogal
eens beklaagde over mijn broer,
Rjents, die echt zo'n lieve jongen
niet was) schrijft over de Schrans
komt mij reuze bekend voor. Ik
heb namelijk gewoond naast Veld
wachter van Wijk; dit huis is later
verbouwd tot een winkel van Zijlstra
meen ik. De mensen die genoemd
werden, heb ik gekend, bijvoorbeeld
Dr. Damsté die naast z'n fiets ook
nog een auto bezat of wat daarvoor
door ging: een driewieler met de
motor voorop, die een enorm lawaai
produceerde als ie in beweging
kwam. Verder de sigarenwinkel van
Bijlsma, genaamd „De Wildeman"
schuin tegenover ons, en dan nog
de boerderij van Hylkema en in de
Huizumerlaan de proeftuin. Inder
daad, gebroeders Rademakers. Ook
aan de bewaarschool heb ik herinne
ringen en Maaike Tiemstra was ook
in mijn ogen een heel mooi meisje,
die ik altijd uitkoos om een dansje
te maken rondom de kring in de
speelzaal van genoemd schooltje.
Daar had je slager De Boer met
dochters Fetsje en andere naam ben
ik vergeten. Verderop de smid Me-
bius, waar wij stonden te kijken als
er ijzeren banden om wagenwielen
werden gekrompen. Voor twee cen
ten laste hij je hoepel weer aan
elkaar, allemaal in het smidsvuur.
Daarnaast Bonteköe fouragehandel,
zo zou ik door kunnen gaan. Daar
had je Brunger, de bakker met
banket bakkerij met wiens zoon ik
bevriend was, hij heette Karst Brun
ger, een ietwat dikke jongen. U ziet,
meneer Bijl, ik vul uw interessante
artikel alleen maar aan. Het staat
me nog allemaal helder voor de
geest, al ben ik inmiddels 68 jaar.
Voor de aardigheid zal ik nog een
paar namen noemen. Dirk v.d.
Schaaf, die jongen van Wiersma, de
aannemer is er nog. Jouke de Vries,
Klaas Vellinga en Willem Zagèmans,
een ietwat simpele maar, heel vrien
delijke jongen, z'n vader reed met
de groentekar, Cor Aarts, zoon van
zeilmaker enz. Pardon meneer Bijl,
wist u dat Schuurmans' Rogge
brood nog bestaat, verpakt kunt u
het kopen in supermarkten. Wat
ik ook nog meemaakte in de Schrans
was het grote onafhankelijkheids
feest van 1913 met die reuze op
tochten met versierde wagens. Ook
daar zijn nog foto's van, net zo goed
als van de school met de Bijbel van
meester Venhuis, waar ik jaren op
gegaan ben, misschien als iemand
dit leest kunnen die eens in het
Krantsje afgedrukt worden.
Hilversum
DR. POSTHUMA
P. Jongema
Neerland viert z'n onafhankelijkheid: feesten en optochten in de Schrans!
De foto van wijlen Dr. Folkert
Evert Posthuma in het Kleine Krant
sje no. 160 van 22 januari 1972,
geeft mij aanleiding om hierover
even nader te schrijven.
Genoemde F.E. Posthuma was na
melijk een zoon van wijlen de heer
Evert Posthuma, een zeer achtens
waardig ingezetene van Leeuwarden,
waar hij onder anderen Voorzitter
was van de toenmalige bond van
Staatspensionering. Hij woonde
toen op het Hofplein op de hoek
van het Heerenwaltje in het huis
genaamd „In de Fortuyn", waar
hij zijn beroep van expediteur uit
oefende en waarin tevens was ge
vestigd het hulpkantoor van de
H.IJ.S.M. Tevens kon men daar
kaartjes voor de trein krijgen en
abonnementen bestellen, voorts
werd er gezorgd voor de verzending
van wassen en van goederen die ter
verzending werden aan geboden.
De oude heer Posthuma had, naar
ik meen, twee zoons en een doch
ter, dat waren de jonge heer Koos
en bovengenoemde Dr. Folkert
Evert, deze beiden heb ik pe«oon-
heden genoten onder leiding van de
jonge heer Koos. Voorts waren
daar werkzaam Ruurd Jeelof als
„chef de bureau", Klaas Meinderts-
ma en Tjitse Overdijk, wiens vader
een meubelzaak had aan de over
kant van de Voorstreek. Mijn werk
zaamheden bestonden in de papieren
voor het verzenden van vrachtgoe
deren en andere verzendingen, het
ophalen van vrachten en het uitbe
talen van remboursementen. Wij
verdienden geen cent omdat we als
volontair opleiding genoten. Alleen
kregen we met St. Nicolaas een
speculaaspop en een rijksdaalder.
Nu moest ik voor de jongeheer zo
tegen een uur of twaalf wel eens
vijf sigaren halen bij Stoffels in het
Naauw en tevens een ons Droste-
pastilles aan de overkant van het
Naauw naast de winkel van Snijder
en als ik dan thuiskwam bracht de
oude mevrouw Posthuma haar zoon
Koos een kop warme chocolade
melk waarbij dan tevens de Droste-
pastilles werden verorberd en er een
sigaar (van maar liefst 6 cent) bij
werd opgerookt. Nu had ik wel eens
het geluk een fooi te krijgen als we
de remboursementen uitbetaalden,
maar dat geld gebruikte ik als zak
geld en op een dag haalde ik niet
vijf maar zes van deze sigaren en
rookte deze op, waar mijn vader
gelukkig nooit iets heeft geweten,
want dan had er wat gezwaaid.
Maar om nu nog even terug te
komen op genoemde Dr. F.E. Post
huma; deze heb ik wel gekend en
hij logeerde nog al eens bij de oude
heer Posthuma en woonde toen,
naar ik meen, in Den Haag. Destijds
heb ik wel gehoord dat hij door de
illegaliteit is geliquideerd, maar of
hij ooit NSBer is geweest weet ik
niet; in ieder geval was hij een zeer
kundig man, vooral in de jaren
1914/18. Én wat mijn bevindingen
op het kantoor waren, kan ik gerust
zeggen dat ik er met genoegen heb
gewerkt, trouwens daar zorgde de
oude heer Posthuma wel voor, want
er zijn zeer veel .jongelui" opgeleid
die zeer goede betrekkingen hebben
gekregen in de toenmalige maat-
(Verder lezen op pagina 5)
Bi U lijk goed gekend. Vader Posthuma
BB ■BB BUI BB I B I Bfök BAA BAA BB BA fl BA Al BIB BA BA was de en ging iedere
opleiding voor kantoorwerkzaam-