P/Pn* itiumiiiPn m fiP npn Liw£ivl v lilUIIIIII vil III Uu Uvll Su^StSzSïmï C\jó j<m f\zt mijï t 1^-leine ^^rantoje leest iedereen HERINNERINGEN Bij het opruimen van een boeken kist trof ik een foto aan van de boerderij, die destijds bij de Tweede Kanaalsbrug stond. Ik dacht laat mij deze aan 't Kleine Krantsje sturen, misschien hebt u er nog wat aan. Deze foto is gemaakt door de heer Van Kampen, toen wonende aan de Voorstreek, heeft nu geloof ik een fotozaak in de Sint Jacobsstraat. Zelf ben ik een oud Liwadder, 74, een Vlietster en ik woon nu al ongeveer vijftig jaar in Amsterdam. Elk jaar kom ik nog een paar dagen in Leeuwarden en als ik daar zo loop denk ik nog vaak aan onze jeugdtijd. Van de stadstypen heb ik velen gekend en bekende figuren als Commissaris Wesser met z'n grote snor, de kapelmeester van 't 9e Regiment, v.d. Berg. Ik heb de heer Carpay ook nog goed gekend; hij verloor destijds zijn twee doch ters met het zeilen. Ik heb ver schillende keren wezen zeilen met mijn buurman Karst Leemburg, de Elfstedenwinnaar van 1929. Hij kwam dan bij mij, „gaast met, dou bist niet bang". Ik vond hem een fijne kerel. Zo zou ik nog heel wat over "fiëT oude Leeuwarden kunnen vertellen o.a. hoe de gelegenheid was om te spelen, deze was over vloedig, dan komt nu deze jeugd schromelijk te kort. Tegenwoordig vervelen ze zich en dan? Niet dat deze jeugd slechter of beter is dan wij toen, wel anders, maar dat brengt deze tijd mee. Maar ik schei er mee uit, ik zou een roman over mijn jeugd in Leeuwarden kunnen schrijven. Amsterdam N.J. Hommes De foto van de boerderij bij de Tweede Kanaalsbnig interesseert ons inderdaadvooral omdat de grootvader van de redacteur van 't Kleine Krantsje, Jan Schoustra, vlak bij deze Tweede Kanaals brug een boerderij heeft gehad, voordat hij verhuisde naar de nog steeds bestaande boerderij Johanna State aan Achter de Hoven. Wat we ons nu afvragen is dit: is de hierbij afgebeelde boerderij, die, waarop boer Schoustra heeft gewoond? Wie van de lezers van 't Kleine Krantsje kan ons hierover in lichten? Red. t KI.Kr. DE SCHRANS Het artikel van de heer Mr. J.S. Bijl uit Den Haag sprak mij nogal aan wat de Schrans betreft en haar Een beeld, dat nu niet meer zou passen in de stad: een schilderachtige oude boerderij bij de Tweede Kanaalsbrug. Heeft boer Jan Schoustra hier gewoond? bewoners van voor 50,60 jaar terug. Wat Mr. Bijl (daar was ook een onderwijzer Bijl op de lagere school in de Schoolstraat die zich nogal eens beklaagde over mijn broer, Rjents, die echt zo'n lieve jongen niet was) schrijft over de Schrans komt mij reuze bekend voor. Ik heb namelijk gewoond naast Veld wachter van Wijk; dit huis is later verbouwd tot een winkel van Zijlstra meen ik. De mensen die genoemd werden, heb ik gekend, bijvoorbeeld Dr. Damsté die naast z'n fiets ook nog een auto bezat of wat daarvoor door ging: een driewieler met de motor voorop, die een enorm lawaai produceerde als ie in beweging kwam. Verder de sigarenwinkel van Bijlsma, genaamd „De Wildeman" schuin tegenover ons, en dan nog de boerderij van Hylkema en in de Huizumerlaan de proeftuin. Inder daad, gebroeders Rademakers. Ook aan de bewaarschool heb ik herinne ringen en Maaike Tiemstra was ook in mijn ogen een heel mooi meisje, die ik altijd uitkoos om een dansje te maken rondom de kring in de speelzaal van genoemd schooltje. Daar had je slager De Boer met dochters Fetsje en andere naam ben ik vergeten. Verderop de smid Me- bius, waar wij stonden te kijken als er ijzeren banden om wagenwielen werden gekrompen. Voor twee cen ten laste hij je hoepel weer aan elkaar, allemaal in het smidsvuur. Daarnaast Bonteköe fouragehandel, zo zou ik door kunnen gaan. Daar had je Brunger, de bakker met banket bakkerij met wiens zoon ik bevriend was, hij heette Karst Brun ger, een ietwat dikke jongen. U ziet, meneer Bijl, ik vul uw interessante artikel alleen maar aan. Het staat me nog allemaal helder voor de geest, al ben ik inmiddels 68 jaar. Voor de aardigheid zal ik nog een paar namen noemen. Dirk v.d. Schaaf, die jongen van Wiersma, de aannemer is er nog. Jouke de Vries, Klaas Vellinga en Willem Zagèmans, een ietwat simpele maar, heel vrien delijke jongen, z'n vader reed met de groentekar, Cor Aarts, zoon van zeilmaker enz. Pardon meneer Bijl, wist u dat Schuurmans' Rogge brood nog bestaat, verpakt kunt u het kopen in supermarkten. Wat ik ook nog meemaakte in de Schrans was het grote onafhankelijkheids feest van 1913 met die reuze op tochten met versierde wagens. Ook daar zijn nog foto's van, net zo goed als van de school met de Bijbel van meester Venhuis, waar ik jaren op gegaan ben, misschien als iemand dit leest kunnen die eens in het Krantsje afgedrukt worden. Hilversum DR. POSTHUMA P. Jongema Neerland viert z'n onafhankelijkheid: feesten en optochten in de Schrans! De foto van wijlen Dr. Folkert Evert Posthuma in het Kleine Krant sje no. 160 van 22 januari 1972, geeft mij aanleiding om hierover even nader te schrijven. Genoemde F.E. Posthuma was na melijk een zoon van wijlen de heer Evert Posthuma, een zeer achtens waardig ingezetene van Leeuwarden, waar hij onder anderen Voorzitter was van de toenmalige bond van Staatspensionering. Hij woonde toen op het Hofplein op de hoek van het Heerenwaltje in het huis genaamd „In de Fortuyn", waar hij zijn beroep van expediteur uit oefende en waarin tevens was ge vestigd het hulpkantoor van de H.IJ.S.M. Tevens kon men daar kaartjes voor de trein krijgen en abonnementen bestellen, voorts werd er gezorgd voor de verzending van wassen en van goederen die ter verzending werden aan geboden. De oude heer Posthuma had, naar ik meen, twee zoons en een doch ter, dat waren de jonge heer Koos en bovengenoemde Dr. Folkert Evert, deze beiden heb ik pe«oon- heden genoten onder leiding van de jonge heer Koos. Voorts waren daar werkzaam Ruurd Jeelof als „chef de bureau", Klaas Meinderts- ma en Tjitse Overdijk, wiens vader een meubelzaak had aan de over kant van de Voorstreek. Mijn werk zaamheden bestonden in de papieren voor het verzenden van vrachtgoe deren en andere verzendingen, het ophalen van vrachten en het uitbe talen van remboursementen. Wij verdienden geen cent omdat we als volontair opleiding genoten. Alleen kregen we met St. Nicolaas een speculaaspop en een rijksdaalder. Nu moest ik voor de jongeheer zo tegen een uur of twaalf wel eens vijf sigaren halen bij Stoffels in het Naauw en tevens een ons Droste- pastilles aan de overkant van het Naauw naast de winkel van Snijder en als ik dan thuiskwam bracht de oude mevrouw Posthuma haar zoon Koos een kop warme chocolade melk waarbij dan tevens de Droste- pastilles werden verorberd en er een sigaar (van maar liefst 6 cent) bij werd opgerookt. Nu had ik wel eens het geluk een fooi te krijgen als we de remboursementen uitbetaalden, maar dat geld gebruikte ik als zak geld en op een dag haalde ik niet vijf maar zes van deze sigaren en rookte deze op, waar mijn vader gelukkig nooit iets heeft geweten, want dan had er wat gezwaaid. Maar om nu nog even terug te komen op genoemde Dr. F.E. Post huma; deze heb ik wel gekend en hij logeerde nog al eens bij de oude heer Posthuma en woonde toen, naar ik meen, in Den Haag. Destijds heb ik wel gehoord dat hij door de illegaliteit is geliquideerd, maar of hij ooit NSBer is geweest weet ik niet; in ieder geval was hij een zeer kundig man, vooral in de jaren 1914/18. Én wat mijn bevindingen op het kantoor waren, kan ik gerust zeggen dat ik er met genoegen heb gewerkt, trouwens daar zorgde de oude heer Posthuma wel voor, want er zijn zeer veel .jongelui" opgeleid die zeer goede betrekkingen hebben gekregen in de toenmalige maat- (Verder lezen op pagina 5) Bi U lijk goed gekend. Vader Posthuma BB ■BB BUI BB I B I Bfök BAA BAA BB BA fl BA Al BIB BA BA was de en ging iedere opleiding voor kantoorwerkzaam-

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1972 | | pagina 4