JONGES, UN MOOI BRANDSJE 't 3^.leine 3£rantóje leeót iedereen As kienders met vuur speule en de hele boerderij gaat inne fik... Ja, dat sêge de meensen, soalang as ut hunsels niet angaat. Nou was gelukkig un brand in oanze kyndertyd al niet meer su'n ramp as in froe- ger jaren. Tenslotte waren de motorspuiten der en niet te fergeten inderdaad de plysje met'e slangewa gen, mar toch wü ut soms flink brande... IN 'E ELISABETHSTRAAT De eerste brand, dy't my nog heugt, was in'e Elisa- bethstraat, dy kroeme straat dy ut ene end fan'e Westersingel met ut andere ferbynt. Ik was nog erg klein en met moeke de stad in om boadskappen te doen. Wy der op los! De brand was soawat in 't midden; fan beide kanten konnen de meensen un flink end de straat inlope, foardat de plysje ze op- keerde. Op'e skoudes fan un lange büman hew ik ut sien. Of ik er 's nachts oek fan droomd hew, weet ik niet meer. Wel dat myn moeke un flink lesje over speulen met fuur der an koppelde. De brand fan Landstra en Deibei hew ik mist: was te fer af foor un jonge fan acht. Wel hew ik de ferf- febryk an'e Dokkumeree branden sien. We stormen an'e overkant op ut Pyter- selywaltsje met un soad femily en bekenden. On danks alles un machtig ge- sicht as deur chemicaliën kleurde flammen boven al les uutsloegen. Bijna soa mooi as 't fuurwerk van Schuurmans op Koningin nedag dat wij altyd saggen fan 'e trappen fan ut Ge rechtshof af. Minder spektakelair was dy fan Elsinga's ferfwinkel op 'e hoeke fan 'e Tunen. Dat was begin augustus 1927 of '28. Allemeensen, wat re gende ut doe! Ut wudde by bakken uut'e hemel goa- ten. Just dy regen maakte dat de brandweer frijwel machteloas ston, skreef de Ouwe Leewadder 's avus. De firma is na de brand Over de Kelders kommen te woanen. In de jaren daartussen sal der nog wel us faker wat brand hewwe, mar, met ütsondering fan dy fan Boomsma, Over de Kelders weet ik daar niet feul meer fan. Dat waren myn kweek- skoaljaren en doe hadden je gyn tyd meer om achter alles an te sjouwen. Dan musten je lere en fergoed oek. KIENDERWERK... Meskyn is ut daarom wel dat ik my pas in 1935 weer un brand foor de geest hale kan. Twee nog wel: allebeide in'e somer flak bij Lekkum, waar met ses weken tussenruumte twee flinke plaatsen af brandden. Beide keren wa ren kynders, dy't met lüsje- fes speulden, de oarsaak soa men sei. Dizze beelden kwammen by my op doe't ik las fan dy plysjeman op syn slange- bakfyts. En nou nog us wat: had dy man o-benen fan'm seis of hoarde dat by de bedyning fan 't vehikel? Zwiggelte L. M onderman Vroom en Dreesman staat inne brand! Een vanne laaste groate brannen inne stad...

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1972 | | pagina 5