COMMISSARIS VOORDEWIND:
MEER SCHIPPER DAN POLITIEMAN
Voor de rechter
^<-rat\töje leest iedereen
Toen ik, enige dagen geleden,
terugkeerde van èen lange reis
met de sleepboot „Poolzee" van
Smit Internationale te Rotter
dam rond Kaap Hoorn, las ik in
't Kleine Krantsje van 13 januari
j.l. uw „in Memoriam" van
Hendrik Voordewind. Zijn over
lijden was mij reeds bekend,
want omstreeks Kerstmis 1972,
toen wij ons nog ongeveer een
week varen van de befaamde
kaap bevonden - wij rondden
hem op 1 januari 1973 - stond
DOOR
l MR.J.S.BDL I
voor proporties.
Nu hij er niet meer is, zal ik hem
missen, hoewel ik hem slechts
sporadisch - te sporadisch -
bezocht. Er zijn tegenwoordig te
weinig mensen als hij, die een
grote waarachtige invloed kun
nen uitoefenen op jongeren, die
nog^en carrière moeten maken
en die meer gebaat zijn bij
oprechtheid dan bij het sparen
van de kool en de geit, een euvel
waaraan ook onze politici mank
gaan en die daardoor geen kans
zien orde op zaken te stellen, die
onze maatschappij verzieken.
Natuurlijk betekent zijn verschei
den een zwaar verlies voor zijn
vrouw en kinderen, maar toch
kan men niet spreken van een
smartelijk heengaan. Een mens
heeft nu eenmaal een beperkte
levenstijd en als men het
voorrecht heeft 85 jaar te worden
is er geen reden tot klagen. Toch
blijft er een gevoel van nostalgie,
van onbestemde weemoed, om
dat er een man voor goed is
verdwenen, die een belangrijke
invloed heeft gehad op een deel
van je bestaan. Hij zal daarom
blijven behoren tot degenen, die
nog vaak in je herinnering zullen
opduiken als een van de beste
mensen, die je gekend hebt.
ZIJN PATROON MISHANDELD
„Je voelt je blijkbaar geheel on
schuldig", aldus de rechter tot
Jac. L. de V„ 29 jaar, chemisch
wasscher te Leeuwarden, die zich
te verantwoorden had wegens
mishandeling van zijn patroon D.
Hoeksema.
Verdachte antwoordde hierop,
dat hij zijn schuld volkomen
toegaf, maar dat er omstandighe
den waren, die zijn daad in de
hand werkten. Ten eerste was het
dien dag erg warm, had verdachte
eenige malen pech gehad met een
machine, waardoor hij later met
eenige karweitjes klaar was dan
hij had gedacht en ten tweede zou
de patroon zeer onheusch -
verdachte noemde het zelfs
schunnig - zijn opgetreden.
De rechter merkte op, dat hiervan
niets is gebleken. De heer
Hoeksema had verdachte een op
dracht gegeven en daar hem dit
maar matig aanstond - het liep
tegen het einde van den werktijd -
heeft hij zich kwaad gemaakt. Na
zijn patroon eenige scheldwoor
den naar het hoofd te hebben
geslingerd, sprong verdachte den
heer Hoeksema op den rug en
dreigde hem te zullen wurgen.
Later gaf de V. hem stompen in
den rug en de lendenen.
Verdachte beriep zich nog op de
houding van den patroon, die
volgens hem al eenige maanden
zeer eigenaardig was, waarop de
rechter opmerkte, dat verdachte
dit wel aan zichzelf te wijten zal
hebben gehad.
Nadat de officier 30 of 1 maand
had gevorderd, vroeg verdachte
clementie, waarbij hij aanvoerde,
dat hij in den tijd, toen de mishan
deling werd gepleegd, lichamelijk
en geestelijk niet fit was.
De rechter vond de houding van
verdachte allesbehalve sympa
thiek en meende, dat een flinke
boete verdiend was. Vonnis 25
of25dagen.
1941
moet je leven en leven laten -
maar anderzijds door roeien en
ruiten ging om een schurk zijn
gerechte straf niet te laten
ontgaan.
Hij was wars van alle vertoon, hij
had een geweldig ontwikkeld
rechtvaardigheidsgevoel en hij
kwam op voor verdrukten, die op
onrechtvaardige wijze waren
behandeld, of het nu ambtenaren
waren, die onder zijn bevelen
stonden of burgers uit zijn sectie.
Hij was tevens de beste chef, die
men kon hebben als er optochten
moesten worden begeleid, waar
bij men relletjes kon verwachten.
Hij was nooit bang, nam de
verantwoording als er iets uit de
hand liep en schoof de schuld
dan niet een ander in de
schoenen, "dekken op je voor
man, kwam in zijn woordenboek
niet voor. De dader van een
moord of zware mishandeling, in
drift begaan of op grond van
sentimenten, die bij iedereen het
bloed zou doen koken, kon op
een clemente behandeling reke
nen, doch de koelbloedige
chanteur, de grootste schurk die
men zich kan denken, werd er
naar alle regelen van de kunst, zo
zwaar mogelijk in gedraaid.
WARS VAN GEFLIKFLOOI
Ik hield oprecht van deze
oprjuchte Fries, die wars was van
geflikflooi en een ingewortelde
hekel had aan alle intrigues, die
in een politiekorps plegen voor te
komen. Of hij nu met de
Koningin moest omgaan of met
een jongen van de vlakte, hij
bleef altijd dezelfde nuchtere
man, die een goed gevoel had
SCHIPPER EN ZEEMAN
een bericht daarover in het
radionieuws, dat elke dag door
de marconist werd samengesteld.
Het eerste sentiment, dat mij, bij
het lezen ervan, bekroop was er
een van spijt. Spijt, dat ik hem
nog niet eens, voor ik deze reis
begon, had opgezocht. Ik deed
dit zo nu en dan wel eens, als
mijn tijd dit toeliet en ik weet,
dat hij deze bezoeken, waarbij
wij allerlei herinneringen uit
onze tijd bij de Amsterdamse
politie ophaalden, maar ook wel
over andere dingen spraken, zeer
op prijs stelde. Hij bewaarde alle
kaarten, die ik hem uit de meest
uiteenlopende streken van de
wereld, die ik bezocht, toezond.
Een teken, dat onze sympathie
wederzijds was. Ik hoop daarom,
dat de kaarten, die ik hem in
november uit Mexico en 1
december uit Concepción, een
plaatsje in de buurt van
Valparaiso, waar onze reis met
een groot Amerikaans boorei
land begon, hem nog hebben b
ereikt. Ik was van plan hem nog
te bezoeken tussen mijn reis naar
Mexico en die naar Chili in.
Edoch de weg naar de hel is met
goefde vpornemens geplaveid en
het is er niet meer van gekomen.
Daarbij moge de gedachte, die ik
koesterde om hem, na deze reis
Hoewel wij allebei bij de
Amsterdamse politie in dienst
zijn geweest, waar hij als
hoofdinspecteur en later als
commissaris mijn zeer gewaar
deerde chef was, zijn wij nooit
echte politieambtenaren gewor
den. Naar ons doen en laten
bleven we schipper en zeeman.
Dat wil niet zeggen, dat hij geen
uitstekende politieman was en
dat hij het geboefté niet de baas
kon. Integendeel, zijn recher
cheurs en het overige personeel
droegen hem op handen en
daardoor kon hij zaken opknap
pen, die anderen ontgingen,
omdat hij zich door de al te
knellende bepalingen van het
Wetboek van Strafvordering, die
vaak meer de verdachte in de
watten leggen dan de daadkracht
van de politie bevorderen, niet te
zeer liet binden. De zware
jongens, de pooiers en de meiden
van de walletjes hadden een diep;
respect voor hem, omdat hij
enerzijds niet op alle slakken
zout legde - ook in diè wereld
Nergens smaakt de thee beter dan op het water...
Als schipper wandelend in Grouw
een interessant verhaal te kun
nen doen, als klein excuus
gelden. Hij was immers in zijn
hart veel meer schipper dan wat
anders dan ook en ik houd mij
ervan overtuigd, dat hij zou
hebben genoten van mijn relaas,
dat melding zou hebben gemaakt
van het fantastische zeemans
schap, waarover onze sleepboot
kapiteins en hun bemanningen
beschikken en die zij aan de dag
legden in de contreien van de
beruchte Kaap, waar, ook in de
zomer, de ene zware depressie op
de andere volgt, waar windkracht
11 geen uitzondering is en waar
de zeeën tot 40 en 45 voet hoogte
bereiken.
Zeer terecht hebt U bij zijn "in
Memoriam" dan ook een foto
geplaatst, waarbij hij aan het
roer zit van zijn geliefde
"Dolfijn".
