Pas verschenen: KAATSEN SCHAATSEN FIERLJEPPEN SKUTSJESILEN Ook verkrijgbaar bij de betere boekhandel en bij FENNO SCHOUSTRA'S Publiciteitskantoor Leeuwarden 160 PAGINA'S STAMPVOL FOTO'S FI. 27.50 Lezers klommen in de pen 6 j^Cleine ^Crantoje leeot iedereen FRIESLAND SPORTIEF Door Fenno L. Schoustra VREDEMAN DE VRIESSTRAAT 1 (NAAST EMMAKADE 39) Een „zusteruitgave" van het standaardwerk De Schaatsen Scherp Elfstedentocht EEN PRACHT BEZIT VOOR ELKE FRIES BESTEL TELEFONISCH (05100 - 20302) EN HET WORDT U (IN LEEUWARDEN) DIRECT THUISBEZORGD. (CONTANTE BETALING) U KUNT OOK GIREREN 981062 T.N.V. FENNO SCHOUSTRA Vervolg van pagina 4 FAM. ROSIER. Als trouw lezer van 't Kleine Krantsje kwam ik ook het stukje over Frans Rosier tegen. Wat ik mij van die filmvertoning nog herinner wil ik U gaarne mededelen. Zoals U ook nog zult weten reed in die jaren de tram van Leeuwarden naar Marssuin. Ik ben geboren in Marssum 1897 en was dus toen die film gemaakt werd 9 jaar. Welnu, op een morgen, de juiste dag weet ik niet meer, stapte er een man uit een tram en liep het dorp in, gevolgd door meerdere, waarschijnlijk de operateurs en toen begon het spectakel. Al spoedig ging het gerucht door het dorp "Frans Rosier" is in Marssum. De man die, naar wij al gauw in de gaten hadden, voor Frans Rosier speelde, had zich in het dorp verstopt. Waarom ons dorp voor de vertoning was uitgezocht was misschien omdat er zoveel "stegen" waren. Die zijn er nu nog, alleen hebben ze andere namen dan in mijn jongenstijd. Telkens dook hij weer ergens op, en dan werd er geroepen, "daar is hij weer" en dan vloog alles weer achter die man aan. Zo herinner ik mij dat hij op de wat wij noemden "De Achterdijk" over een schutting klom en in de grote tuin van de rentenier Jan Keimpes kwam, daaruit opge jaagd, bij bakker Kreger die ook aan de Achterdijk woonde in huis vloog, en toen hij daar ontdekt was, pardoes uit een dakgoot klimmende, zich door een ruit liet vallen en het dorp weer inrende. Ook herinner ik mij dat een oude hooiwagen met volk erop, gewapend met oude jachtgeweren en hooivorken, aan de jacht deelnam. Om het helemaal mooi te maken, werd er op de weg bij de herberg waar later "Moeke Verf' woonde, een pop, die een mens voorstelde, overreden. Door een en ander was, zoals U zult begrijpen, het dorpse leven van alle dag geheel verstoord, maar om het verhaal af te maken, werd Frans Rosier als ik mij goed herinner gepakt in een oude slagerij achter de toenmali ge herberg "Het Grauwe Paard" die op de hoek staat op de viersprong in Marssum. In mijn jongenstijd hing aan die herberg een uithangbord met een "grauw paard" erop. U begrijpt dat er voor die film meer is gebeurd dan wat ik U schreef, maar dit is zowat alles, wat ik mij herinner. Naar ik meen te weten waren de spelers voor de film van de toneelspelers familie "Frans Hart" uit de jaren 1900-1910 goed bekend in Fries land omdat zij met een tent de kermissen bereisden. Dat de film later vertoond werd, ook in andere plaatsen dan Leeuwarden, bleek uit een brief die een familie bij ons in het dorpje kreeg van een familielid uit Arnhem, die schreef dat hij de film had gezien en verscheidene oude dorpsgenoten had herkend. Ik hoop dat U aan mijn relaas wat hebt, misschien krijgt U meer reacties. U zult zeker in Marssum zelf meer herinnerin gen krijgen bij nog oudere dorps genoten dan ik. Wolvega A. Dijkstra Van onze abonnee, mevrouw Kalma te Weidum, die destijds als meisje van acht jaar in Marssum woonde, kregen wij een soortgelijke reactie. Ook zij kon zich "het spectakel". zoals de heer Dijkstra het noemt, nog heel goed herinne ren. Red. 'r KI. Kr. DE TITANIC Toen ik 't Kleine Krantsje in handen kreeg en daarin las over de scheepsramp van de Titanic moest ik meteen denken aan een lied, dat door straatzangers gezongen werd. Mijn vader had in die tijd in Leeuwarden een kleermakerij en in het laad je van de machine lag dit lied, dat ik als meisje van 8 jaar heb ingepikt. Ik zou graag willen weten of er nog meer mensen zijn die dit lied kennen. Het luidt aldus: Een kreet weerklonk over de aarde De Titanic die is vergaan Nog nooit heeft ons zo'n ramp getroffen Wie is niet met haar lot begaan Velen zijn in rouw gedompeld Door de concurrentiestrijd Zijn nu allemaal geofferd Aan de geldjacht onzer tijd 't Was middernacht toen het gebeurde De oceaan was kalm en stil Toen de uitkijk opeens bespeur de Wat wordt het toch vreselijk kil Maar hoe hij door zijn kijker tuurde Hij zag niets dat deren kan En men stoomde en men stuurde 't Kasteel naar zijn ondergang Een schok, een kreet en allen renden In nachtgewaad nu naar het dek Men trachtte nog het schip te redden Maar daardoor kreeg het nog een lek Nu stond men geheel verslagen Alleen die held, de marconist- En die seinde aan alle plaatsen Dat de Titanic zinkende is Vele schepen stoomden dadelijk Naar de plaats van de grote ramp Doch ze vonden slechts enkele boten Met vrouwen en kinderen bemand 't Reuzenschip was reeds gezon ken Voor velen kwam de hulp te laat Een eresaluut wordt thans geschonken Aan de held die daar zijn leven laat Ik heb het niet erg netjes geschreven, maar hoop dat U er wijs uit kunt worden. Veel dank voor het Kleine Krantsje. Apeldoorn Mevr.M.Bergsma- v.d.Vegt GALBLAAS De fraaie tekening op de voorpa gina van 't laatste Kleine Krantsje met de redacteur-uitge ver van dit blad op de operatie tafel, heeft een bijzondere reactie uitgelokt. De nu herstellende patient werd verrast met een veelbelovend doosje van de banketbakker, dat echter niet, zoals verwacht mocht worden, een taartje of wat gebakjes, maar een heuse galblaas bevatte! Ja, ja, de galblaas van een nuchter kalf. In een begeleidend briefje vroeg de afzender, de heer Y.E. van der G. te Leeuwarden, die te gelijkertijd per girokaart alsnog zijn abonnementsgeld overmaak te, of de redacteur zich met hem in verbinding wilde stellen voor het maken van een afspraak "voor het tijdstip van overplan ting van een galblaas van een nuchter kalf om herhaling van achterstallige betalingsposten te voorkomen. Plaats van hande ling: abattoir". Welnu, Uw redacteur heeft nog niet gerea geerd. Hij moet er nog even over nadenken. Intussen gaan de wat late betalingen door

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1973 | | pagina 6