TEKENING VAN DE OUDE HARMONIE
TOUKMEE SCII111Hl
Koopt geen kattevlees
NAZENDEN KRANTEN
UIT DE DOOS MET SNIEPSNAREN
Vereeniging „DE HARMONIE" te Leeuwarden.
Dimanche le 18 Octobre 1896
2
Hoewel het abonnementsgeld op 't Kleine Krantsje
bij vooruitbetaling verschuldigd is en in feite dus
voor de eerste januari betaald moet zijn, blijven
altijd een aantal abonnees in gebreke aan hun
verplichtingen te voldoen.
Ondanks al onze inspanningen en moeiten het
luttele bedragje van vijftien gulden binnen te krijgen
(het insteken in november van een giro-stortings-
kaart, herhaalde verzoeken in de krant zelf,
herhaalde aanmaningskaartjes via de P.T.T., het
aanbieden van kwitanties aan de deur en soms zelfs
telefonische benadering!) krijgen we bij een aantal
abonnee's nul op het request.
Dan komt er tenslotte een dag, waarop wij deze
abonnee's moeten afvoeren; het is immers
ondoenlijk tot het laatste uur van het jaar te blijven
wachten op het geld. Op zo'n moment heeft elke
afgevoerde abonnee ons reeds verscheidene guldens
gekost.
Maar daarmee zijn we er nog niet, want weken-,
soms zelfs maanden later maken sommige
afgevoerde abonnee's alsnog het abonnementsgeld
over. Dan moeten ze weer als abonnee worden
ingevoerd: ook dat kost ons weer tijd een geld.
Intussen hebben deze abonnee's uiteraard een of
meer kranten gemist en dan kan het gebeuren, dat
wij een briefkaartje krijgen met het vriendelijke
verzoek de ontbrekende kranten nog even op te
sturen. Ook dat kost weer geld': 40 cent voor 1
exemplaar, 60 cent voor 2, 90 cent voor 3
exemplaren.
Het behoeft geen betoog, dat een dergelijke gang
van zaken voor de exploitatie van ons Kleine
Krantsje niet bevorderlijk is. Wij zullen voortaan dan
ook alleen kranten nazenden bij vooruitbetaling van
de hierboven genoemde portokosten.
Directie 't Kleine Krantsje
Uit de Doos met Sniepsnaren
komt vandaag een aankondi
gingsbiljet van een uitvoering in
Leeuwarden in 1906, dat voor ons
vooral interessant is, omdat we er
een tekening van de oude
Harmonie op zien.
Voor de lezers van 't Kleine
Krantsje willen wij die plaat hier
graag reproduceren; het is een
bijzondere afbeelding, want zo
kennen we onze schouwburg niet
meer. Het gebouw is later niet
alleen verbouwd, maar boven
dien werd er voor het rechterdeel
een kegelbaan gezet.
Nog weer later, na de laatste
oorlog, is het rechter deel van de
Harmonie geheel gerestaureerd
en vergroot; kort geleden is ook
het linkerdeel aangepast aan de
eisen van deze tijd.
En zo doet deze tekening van de
vroegere Harmonie nu wel heel
„ouderwets" aan - en Opa en
Oma vonden het gebouw toen
nog wel zo hypermodern
ABONNEES
DIE
GAAN
VERHUIZEN:
tijdig adreswijziging
opgeven
dieven. Daarnaast iemand, die
een leerlooierij had in de
Poptasteeg. Dan kwam Rauwer-
de, daar haalden wij, wanneer we
capucijners aten, voor 1 cent
mosterd in een kopje. Van der
Zee de slager woonde daarnaast.
Dan kwamen twee kleine raamp
jes. Die hoorden van het huisje in
het Luilekkerland, dat was een
heel klein straatje daar kon je
doorlopen. Nu wou ik iets
vertellen over de kleine raampjes
want die konden open.
woonde er aan het Hoekster-
achterom een meneer die noem
den ze Hobbel inne Geit. Hobbel
inne Geit had een paar bonkige
koeien in z'n bedstee staan. In de
oorlog kocht hij een oud en
mager paard; hij kon toen gaan
zandrijden op het vliegveld. Een
poosje later zeiden zijn kamera
den: „Wat hest nou een mooi
peerd!" „Ja" zei Hobbel inne
Geit, „er liepen sukke mooie
peerden op het vliegveld, ik hew
dat ouwe kring mar voor een
goeie ruild..."
nutske en één nutske terug". Dan
ging je een paar uur later met 't
andere nutske. En dat huis
noemden wij „Klop an't Glaske".
A'dam Mevr.Jorritsma-Vonk
Op een politiebureau te Rotterdam is in bewaring gesteld de
37-jarige poelier F. B., die verdacht wordt van mishandeling
van een vrouw met een fietspomp.
Een dag of tien geleden had de vrouw op de markt op het
Noordplein een kilogram pouiet gekocht ter waarde van twee
gulden. Zij verkeerde in de veronderstelling, dat het vleesch
afkomstig was van een konijn, doch thuis gekomen kreeg zij
argwaan, toen zij bemerkte, dat haar kat het vleesch niet
lustte. In de stukjes nier, die de poes te verorberen kreeg,
bespeurde deze blijkbaar het vleesch van een soortgenoot.
De vrouw bracht het vleesch naar de seruminrichting, waar
bij onderzoek inderdaad bleek meldt de NJR.Ct., dat men de
vrouw kattevleesch had verkocht. Deze is jJ. Zaterdag weer
naar de markt gegaan om schadevergoeding te vragen, doch
de man, die haar geholpen had, was niet meer te vinden. Er
ontstond een woordenwisseling met den poelier die haar te
woord stond met het reeds vermelde gevolg.
In verband met het bovenstaande wordt het publiek
van politiezijde ernstig gewaarschuwd voorzichtig te zijn met
het koopen van z.g. vleesch zonder bon.
(1941)
