HERINNERING AAN ARIE BOUMA
DE JAAP EDEN VAN LEEUWARDEN
Ganzevgdrt
DE ROEP VAN DE SKERESLIEP
STEMMEN UIT HET VERLEDEN
Verzameld door NJ. Waringa
8
Dat klinkt u als
muziek in de oren
ORGELS:
PIANO'S:
't 'kleine ^Crantóje- leeet ieclcrccn
Er leven misschien niet zoveel Leeuwarders meer, die Arie Bouma, deze "all round sportsman", hebben
gekend maar ai is dit aantal klein hier in "t Kleine Krantsje", aan de vergetelheid te ontrukken is mijns
inziens op haar plaats.
In mijn jonge jaren was deze stoere Fries een Leeuwarder persoonlijkheid. Wij jongens zagen hoog bij hem
op en bewonderden zijn prestaties op sportgebied. Vooral op de fiets en op de schaats muntte hij uit. Ook
voor LA.C. Frisia speelde hij als voetballer een voorname rol.
Arie was een welgebouwde knaap,
slank van gestalte en zijn voorko
men toonde lenigheid en kracht.
Wat zijn goed ontwikkelde
"body" betrof maakte hij reclame
voor de zaak van zijn vader die
een slagerij had in de Kleine
Hoogstraat - hoek Speelmans
straat. Dat er kracht zat in
biefstuk - negen stuivers een pond
- toonde zijn zoon Arie in hoge
mate.
Naast de slagerij van Bouma, in
de Speelmansstraat was een
katholieke lagere school van
meester Bresson. Veel stond deze
sympathieke schoolmeester op de
stoep van zijn school. Een lange
Goudse piep had hij dan aan en
blies hele rookwolken de lucht in.
Hij sloeg dan rustig het "drukke"
verkeer, om het half uur een
levend wezen, gade. Tegen
iedereen had hij een vriendelijke
groet, een gezellig praatje of een
toepasselijk grapje.
KUSTEKOEK
Vlak tegenover de slagerij van
Bouma had je in de Kleine Hoog
straat de Brood- Koek- en
Banketbakkerij van Van den
Berg. Bij ons jongens bekend om
z'n lekkere kustekoek. Twee
centen een hele lap.
Deze kleine hoek van de oude
binnenstad heugt mij zo goed,
omdat ik daar veel kwam, daar ik
nogal bevriend was met de beide
zoons Wiebe en Wigger. Die
hadden nl. een mooie bokkewa-
gen, getrokken door twee grote
steenbokken, met gevaarlijke
horens. Het was voor mij altijd
een heel feest een ritje mee te
maken. Dit ging dan over de
Eewal, Gouverneursplein, Hof- en
Raadhuisplein. Gevaar door een
auto tot mosterd gereden te
worden bestond er nog niet. Zover
ik mij herinner had Mr. van Duyl -
hoek Beyerstraat-Grote Kerk
straat - in Leeuwarden de eerste
auto. Zijn chauffeur was de heer
Heyn Eerligh, later een bekwaam
vakman in het autobedrijf.
JAAP EDEN
Ik ben weer afgedwaald met iets
te vertellen over onze Arie
Bouma. Lastig is dit, als men oud
is komen jeugdherinneringen
steeds weer boven.
Nu dan maar weer iets uit het ge
heugen opdiepen van onze
Leeuwarder Jaap Eden. In ver
beelding zie ik hem nog, op zijn
racefiets, door de stad rijden naar
de Groningerstraatweg om zich
daar te trainen voor aanstaande
wielerwedstrijden. Als het weer
het toeliet was hij present. Spor
tief gekleed, op z'n uiterst lichte
fiets van alle rompslomp, als spat
borden, rem en bel ontdaan. Diep
gebogen hing hij over zijn race-
stuur. Zijn gespierde benen gaven
steeds een gang er in die menig
wandelende voorbijganger even
op deed kijken. In "full speed"
ging het de Zwarteweg uit, tot aan
Zwartewegsend, het Bos van
Ypey, om vandaar terug te rijden
stadswaarts. Rijwielpaden waren
nog onbekend, zodat het rijden in
snelle vaart over de vaak in
slechte staat verkerende straat
weg geen lolletje was. Hij bereed
een Burgersrijwiel met lage ver
snelling.
Had hij zijn dagelijkse oefening
volbracht dan zocht hij vaak wat
verpozing bij de heer Gerritsen,
die een filiaalhouder was van de
Burgers rijwielfabriek, hoek
Nieuwestad-Weerd. Vaak kon
men hem hier aantreffen voor een
gezellig praatje met de heer en
mevrouw Gerritsen.
Veel heeft Arie in Frankrijk -
Parijs gereden. Daar was, mis
schien nu ook nog, in het "Bois du
Bologne" een grote, steeds druk
bezochte wielerbaan. Voor zover
mij bekend is Arie Bouma
tweemaal kampioen, op de fiets,
Een klasse-instrument herkent u zó.
Daarom kiest u bii Ganzevoort alleen
uit de betere merken.
Hammond, Viscount,
Ri-ha,Solina,
Philicorda en Heyligers.
Bechstein, Ibach, SL
Schimmel, Sauter,
Förster,Rosier,
Rippen.
Mèt de bekende Ganzevoort- service
en garantie. Ook déérin is Ganzevoort
groot!
Nieuwestad 103
Leeuwarden
Sinds 1909 een muzikaal begrip
van Nederland geweest. Niet
alleen was hij op de fiets, maar
ook op de schaats een matador.
Hij was een langebaanrijder en hij
reed op Noren, waarop toen nog
maar weinig schaatsrijders reden.
Hier in Friesland kwamen de
meest gewilde schaatsen veel uit
Warga en IJlst. Deze houten
schaats leende zich bij uitstek
voor het kortebaan rijden. Men
kon er beter mee "klauwen".
Bij wedstrijden liep men meer
dan men reed. Mooie lange stre
ken maken zag je op de korte
baan maar weinig. Toch had zo'n
wedstrijd wel bekoring. Vooral
die voor vrouwen was het aanzien
waard. Vol strijdlust verschenen
dan de leden van het zwakke
geslacht op de baan. Sommigen
waren voor die tijd nogal gewaagd
gekleed en verschenen op de baan
in een warme, wollen onderbroek.
Zodra het startschot had geknald
sprongen ze strijdlustig van
streek.
J. C. van Dam
fKWVVVt»
De ambulante schareslijper met
z'n lange, platte kruiwagen
kwam aan het eind van de
negentiende eeuw zelden meer in
Friesland voor. Leeuwarden had
toen al z'n vaste schareslijpers.
Van schareslijper Jansen, van
't bolwerk bij de Wissedwinger,
die zo nu en dan met een vrouw
door de stad trok, werd wel
Skea - rs - sliip.
verteld, dat hij van zigeuners
afstamde. Een andere schareslij
per bleef altijd op dezelfde
plaats: hij riep nooit, maar hij zei
ook haast niets. Men kon hem
met z'n kar steevast vinden op
het pleintje van de Nieuwe
Doelen, bij het eind van het
ijzeren hekje. De meeste Leeu
warders kenden hem slechts als
Napoleon. Maar in alles, met een
grote bril op de neus, had hij
meer weg van een Germaan en
als jongens versleten wij hem dan
ook voor een Duitser. Op z'n kar
stond een rijmpje van twee regels
geschilderd, dat ik helaas verge
ten ben.
De Jansens zijn altijd bekende schareslijpers in Leeuwarden geweest. Foto boven Omer Jansen, foto onder
Wierd Jansen.
