ACHT OM DE LANGE VIERT FEEST
BOEKJE POMMERANTEN
EVENEENS VOOR
BESTAANDE ABONNEE'S
25
In januari '44, midden in de oorlog dus, bestond de Leeuwarder
kegelclub „Acht Om de Lange" twintig jaar. In de kegelzaal van
de Groene Weide is toen deze foto gemaakt van de leden met hun
dames en kinderen. Er staan eigenlijk uitsluitend „echte ouwe
Leewadders" op - voor de lezers van 't Kleine Krantsje is de plaat
dan ook zeker een bijzonder document. We beginnen bij de voor
ste rij en we gaan van links naar rechts: Tinus Hoekstra,
mevrouw Coba de Bruin, Betty Boitelle, Vic Boitelle, Johan
Hoekstra, Sietie van Cleef, Dorus Buis, Kobus van Cleef, Henk
Hoekstra, Frans Eygelaar, Piet de Bruin en Wieger van Cleef. Op
de tweede rij, beginnend bij de jongedame achter de heer Boitel
le: Griet de Bruin, Janny Eygelaar, Wim Eygelaar, tussen deze
beide Eygelaartjes in staat Dinie Woldendorp, mevrouw Rely
Buis, mevrouw Alie Woldendorp, Oedie Woldendorp, mevrouw
Trijn Boitelle, mevrouw Bienie van Cleef, Alie Woldendorp, me
vrouw Corry Hoekstra en „Moeke" Buis. Tenslotte de achterste
rij: Jan de Bruin, Auke Douna, Lies Buis, mevrouw Eygelaar,
Frits Woldendorp en Auke Ferwerda. Van de oude garde op deze
foto zijn er helaas velen al niet meer in het land der levenden.
't kleine 3*Cranteje leeM iedereen
romantisch tentdak boven hun
hoofd: weer vormde een gepeper-
de hotelrekening het officiële
afscheid van de nacht. En - pot-
jandorie! - op de derde dag, diep
in Italië nu, dreigde het opnieuw
mis te gaan: weer trof het gezin
een, twee, drie tot de laatste
plaats bezette campings aan.
Toen - tegen twaalven alweer -
het hatelijke bordje „complet" bij I I
de vierde camping het hopeloze I I
van de situatie nog eens opder- I I
streepte, slaakte de heer De V. II
een vloek: nu besloot hij zich er I I
geen barst van aan te trekken en I I
vol gas reed hij de camping op, I I
slalomde tussen rijen tenten door
en zowaar: in een glimp maan
licht ontdekten ze een lege plek!
Ijlings werden de tentspullen van
de imperial gehaald en met ver
eende krachten kregen de aspi
rant kampeerders na veel steu
nen en zuchten de tent overeind.
Tegen tweeën moet het zijn ge-
weest, toen ze eindelijk lagen:
héééérlijk, hun eerste nacht in de
tent. En zó vermoeid waren ze al-
lemaal, dat ze niet eens begrepen,
waarom er al geen tent stond op
die lege plek. Dat merkten ze de
volgende morgen pas, toen de i
Italiaanse zon begon te branden i
en hun reukorganen beter werk- i
ten dan de afgelopen nacht: ze i i
bleken de tent te hebben neerge- i
zet op de afvalbult van het kamp
Het was een -vreemde gewaar-
wording en tegelijk de laatste
voor het kamperende gezin: voor-
taan sliepen ze weer in een hotel.
al was dat ook nóg zo duur
Bij wijze van jubileumverrassing stellen wij het pas opnieuw
verschenen fotoboekje Pommeranten ook beschikbaar voor onze
bestaande abonnee's die nu reeds hun abonnementsgeld over het jaar
1974, zijnde fl. 15.00 vermeerderd met fl. 1.00 voor porto- en
administratiekosten, totaal dus fl. 16.00 aan ons overmaken.
Deze abonnee's kunnen ook gebruik maken van de hierbij ingesloten
giro-stortingskaart. Beschikken zij zelf over een girorekening, dan
kunnen ze natuurlijk hun eigen formulieren gebruiken.
De laatste keer met vakantie in 't
buitenland had stadgenoot K. de
V. voor z'n gezin alleen aan ho
telkosten een slordige elfhonderd
gulden uitgegeven.
Dat werd hem toch te bar en na
ampel overwegen viel het besluit:
er zou een grote bungalowtent
worden aangeschaft en niet een
hotel, maar een camping zou
voortaan het einddoel van iedere
vakantiedag zijn.
Met veel goede moed, maar zon
der ervaring trok het gezin bij de
eerstvolgende vakantie de zon
tegemoet en die had het al laten
afweten, toen de heer De V. het
tijd vond worden uit te kijken
.naar een camping. Maar dót viel
niet mee! Toen er eindelijk één
gevonden was, bleek die hele
maal bezet te zijn: full house,
voll, complet. Op naar de
volgende. Maar waar? Tien kilo
meter verder, twintig, vijftig? Nee
hoor, pas tachtig kilometer
verder werd de volgende camping
ontdekt. Maar ook die was hele
maal vol. Intussen liep het aardig
in de richting van middernacht
en ten einde raad besloot de heer
De V. toch maar weer met vrouw
en kinderen in een hotel te gaan.
Merkwaardigerwijs werd de
tweede dag tot aller ergernis een
herhaling van de eerste en ook nu
kregen de vakantiegangers geen
Wel dienen zij onder de woorden „Abonnement 't Kleine Krantsje tot 1
januari 1975" op het giroformulier te schrijven: „Bestaande abonnee" of
„Oude abonnee".
Onmiddellijk nadat wij het abonne
mentsgeld ontvangen hebben stu
ren wij het boekje toe.
Ook hier is het - en wij stellen het
zeer nadrukkelijk ter voorkoming
van latere misverstanden: wie het
eerst komt, het eerst maalt. Deze
aanbieding geldt zolang de voor
raad strekt.
Gireer dus onmiddellijk; het is een
moeite van niks. Ouwe Hart
