KLAAS VAN DER VEER WAS EEN VAN ONZE BESTE ACCORDEONISTEN In Memoriam t 3£(eme 3£rcmta/e leeót iedereen Op 29 oktober overleed tenge volge van een ernstige ziekte op de leeftijd van 50 jaar onze stadgenoot Klaas van der Veer. De laatste jaren werkte hij als portier bij de Gemeente Politie, waar hij ook als monteur- en chauffeur werkaam was geweest. De meesten zullen hem als taxi chauffeur gekend hebben, hij was jaren bij het taxibedrijf van de Fam. Wiersma - de CITAX - werkzaam geweest. Ook al in die tijd toen hij als beroepsmusicus werkte. En hierover wil ik het in dit artikeltje even hebben. Voor mij is Klaas altijd de man van de muziek geweest, want Klaas was een musicus van formaat, een musicus, die zijn vak verstond, die de muziek beheerste en de zwaarste en moeilijkste stukken op de piano en vooral op de accordeon kon spelen. Klaas was een jaar ouder dan ik. Je lange man met de grote accordeon Of hij nu in de Bleekerstraat of de Schalkburgerstraat werd ge boren, dat weet ik niet, maar in 1926, toen wij van de Kruisstraat naar de Pieter de Swartstraat verhuisden, woonde Klaas er al. Mijn moeder bracht mij dan wel naar de familie Van der Veer en zo deelden wij vaak samen de kinderbox. Onze ouders waren van geheel verschillende levens opvatting; op ons heeft dat weinig invloed gehad. Wij zijn altijd bevriend gebleven. Klaas kwam uit een principieel socialis tisch milieu, daar leefde men ook naar, de mensen waren vroeger wat principiëler. Zijn vader was commies bij de Spoorwegen, ik geloof bij de afdeling Inklaring en hij was ook een grote muziek liefhebber. Muziek werd altijd beoefend bij de familie Van der Veer. Zijn broer speelde viool en in de tijd, dat wij nog de U.L.O. bezochten, herinner ik mij dat zijn broer een bandje „The Wan- derers" had, waarin o.m. ook de onlangs overleden pianoleraar George Jepkema uit Harlingen (oorspronkelijk een Leeuwarder) speelde, naar ik mij herinner ook de ons allen bekende Sietske Bottinga. Er werd bij hen altijd muziek gespeeld. Als ik mij niet vergis, werkte ook Co Kleisma in dat bandje mee. Dit moet in de jaren 1936-1940 geweest zijn. De familie Van der Veer verhuisde kort voor de oorlog naar de Jan Lievensstraat in Huizum. JALOERS Klaas heeft van thuis dan ook alle medewerking gehad om beroepsmusicus te worden. Ik was altijd jaloers op hem, omdat het bij ons in die tijd (er is nu veel veranderd) geen mode was, dat iemand artist of musicus werd. Onze ouders zullen het wel alle maal goed met ons bedoeld hebben. Toen Klaas en ik op de U.L.O. zaten, traden wij onder de naam „The Jolly Makers" op school feestjes en feestavonden van kleine verenigingen op. Meestal gratis en wij mochten dan blij zijn, dat we mee mochten doen. Wij speelden schetsen en Klaas begeleidde mij op de accordeon, wanneer ik liedjes van de toen malige zangers Willy Derby en Kees Pruis zong; zelfs Duitse operette-melodiën stonden op het repertoire. GEWELDIGE ACCORDEONIST Klaas heeft nooit aan concoursen meegedaan, daar was hij te be scheiden voor. Show lag hem niet. Ik ben overtuigd dat hij één van de beste accordeonisten van het Noorden, zelfs van Nederland is geweest. Wie kent hem niet - de lange man met de grote 120-bas- sen accordeon. Na de oorlog maakte hij deel uit van muziek- bandjes als „The New Five" o.l.v. Wessel Posthumus, in het ensem ble van Gery Stodel en heel lang in de band „The Midnight Swin gers" o.l.v. Jan Gramsma. Ver geet ik enkele namen of maak ik een paar foutjes met data en namen, dan verbetert U lezer mij maar. In deze muziekgezelschappen begeleidde hij de bekendste variété- en cabaretartisten van Nederland, o.m. Willy Derby, Heintje Davids, enz. Toen deed die muziek zijn intrede, die Klaas niet waardeerde. Ik geloof, dat het in de tijd van de Rock and Roll was. Deze „rot-muziek" Lang geleden samen met Ritsko van Vliet toen werd hij taxi-chanffenr wilde Klaas niet meer spelen. Op zekere dag zei hij: „Ik verdom het" (zo kon hij zich wel uitdrukken, je wist altijd wat hij bedoelde). Hij heeft zijn accor deon toen afgedaan, nooit meer gespeeld, heeft de accordeon zelfs verkocht. Toen werd hij taxi-chauffeur, want chauffeuren kon hij als de beste. ALTIJD WELKOM Wanneer je bij Klaas en zijn vrouw Kathe kwam, dan was je altijd welkom. Hij speelde niet meer, maar men kon daar de mooiste muziek beluisteren en toen ik zijn vrouw dan ook met het grote verlies condoleerde, toen draaide de prachtige plaat van Smetena van de Moldau. Ik heb Klaas wel tijdens zijn leven kunnen bedanken voor zijn gastvrijheid betoond aan mij en mijn zoon in een tijd, dat ik die gastvrijheid zo goed kon gebrui ken, maar ik wil het in dit artikeltje nog eens doen en hem als musicus en mens gedenken. Bij zijn vrouw en dochter zal een grote leegte achterblijven. Moge de herinnering aan hem en de toekomst deze leegte overbrug gen. Leeuwarden Ritsko van Vliet

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1973 | | pagina 12