ORKESTJE VAN JUF BENDER
Uit de doos met sniepsnaren
MOEDER IK KAN
JE NIET MISSEN
H.O.
HET HUIS VAN DE VELE KOOPJES 45 - Telefoon 28317
3
Maandag: laatste dag
t ^Cleine ^Crantêje leest iedereen
IS HET ADRES VOOR AE UW VESTEN TRUIEN IIELANCAPANTALONS MAILLOTS M <4
JE MUTTE EIGELUK ELKE
DAG WAT MEER DOEN DAN
DAT JE DENKE DAT JE
DOEN KANNE
WAT JE SOMS AS EEN ONGE
LUK BESKOUWE, KAN EEN
DAG OF EEN WEEK LATER
EEN SEGEN BLIEKE
ER IS MAR EEN DING DAT JE
SONDER INSPANNING BE-
REIKE KANNE;ARM WUDDE
TIED IS EEN GRATIS KAP-
TAAL, DAT EEN HOGE REN
TE GEVE KAN
AT JE VAN 'T VERLEDEN GE
NIETE KANNE, LEVE JE
TWEEMAAL
„Het Orkestje van Mejuffrouw Bender" stond er achter op deze foto geschreven, die één dezer dagen op onze redactietafel neerdwarrelde. En
deze mejuffrouw Bender was Hendrika Maria Bender, die juist de vorige maand op de leeftijd van tachtig jaar in Leeuwarden overleden is. Voor
haar huwelijk met de bekende Leeuwarder journalist Jelle Andries Landstra, leidde juf Bender dit orkestje met uiterlijk zeer keurige heertjes,
van wie wij, op twee uitzonderingen na, helaas niet de namen weten. De enige bekenden zijn een zekere Menalda, tweede van links en Louis
Sprock, vooraan met viool. Maar mogelijk, dan enkele abonnee's bij het bekijken van dit aardige plaatje zich zelf zullen herkennen. Er gaat een
merkwaardige sfeer van deftige waardigheid van deze foto uit, tekenend voor de tijd, waarin ze genomen werd.
„Door de steeds heerschende werkloosheid ben ik genoodzaakt op deze wijze in mijn onderhoud te
voorzien. Deze liederen worden U aangeboden door een nette werklooze huisvader, met kleine ondersteu
ning. Deze Liederen-courant bevat mooie bekende liederen en worden U aangeboden tegen den geringen
prijs van 3 cent. Steunt en koopt s.v.p. Bewijs van goed gedrag kan getoond worden".
MOEDER IK KAN JE
NIET MISSEN
In het huisje aan de overkant
Zijn de gordijnen neer
Daar loopt een flinke jongeman
Gebogen heen en weer.
Hij bracht vandaag zijn lieve
vrouw
Sommige mensen hoeven maar
één woord te zeggen en ze zitten
levenslang met een bijnaam op
gescheept. Neem nou die typo
graaf van dat grote bedrijf uit
Leeuwarden.Die komt 's middags
op de krant en zegt: „Jonges, ik
hew weer lekker eten". „Wat hest
eten?" vragen de jongens. „Haver
mout" zegt de goeie man. „Ach
zo" reageren die jongens, „Haver
mout - H.O." En van dat moment
af is het nooit meer collega W„
maar altijd H.O.: „Is H.O. er al?"
- „Must H.O. mar even vrage" -
„H.O. zal er wel meer van weten".
Voor altijd heel ver weg.
En ik hoor zijn stem als ik mijn
oor
Dicht aan het venster leg.
Moeder ik kan jou niet missen
Het is hier zoo stil om me heen
Het is of het geluk van mijn leven
Als sneeuw voor de zonne ver
dween
Moeder ik kan jou niet missen,
't Is hier zoo stil om me heen
Het klopt in mijn ogen en bonst
in mijn hart
Ach moeder waarom ging je
heen.
En of ik jou portret bekijk
Daar voor mij aan de wand
Dan word ik als een kind zoo
klein
Door weemoed overmand.
Je was zoo lief. je was zoo trouw
Je zorgde dag en nadht.
En heel je leven heb je nooit
Niet aan je zelf gedacht.
Moeder ik jou niet missen
Het is hier zoo stil om me heen
Het isof't geluk van mijn leven
Als sneeuw voor de zonne ver
dween
Moeder ik kan jou niet missen
't Is hier zoo stil om mij heen
Het klopt in mijn oogen en bonst
in mijn hart
Ach moeder waarom ging je
heen.
Vervolg van pag. 9
heden meer voor ons op en kon
den we zonder te veel fouten een
opstel schrijven. Ook leerden we
de schoonheid aanvoelen van de
werken van Goethe, van wie wij,
onder de leiding van de heer
Brouwer „Iphigenie auf Tauris"
lazen, van Schiller, van wiens
„Lied von der Glocke" wij grote
stukken uit het hoofd moesten
kennen („Von der Hirne heisz
rinnen musz der Schweisz, soil
das Werk den Meister loben,"
enz.), van Lessing, van wie
„Nathan der Weise" grote indruk
op ons maakte. De heer Brouwer
had een lichtrossige baard,
waarom hij wel Barbarossa werd
genoemd. Hij had geen sterke
gezondheid en dat kon men hem
aanzien. Wat er van zijn gezicht
te zien overbleef zag er weinig
florisant uit. Hij is niet erg oud
geworden. Hij overleed in 1923
op 56-jarige leeftijd, twee jaar,
nadat ik eindexamen had gedaan
Van dat eindexamen herinner ik
me in dit verband nog, dat er in
het te vertalen duitse stuk een zin
voorkwam: "Die Fische wurden
mit viel Tange aus dem Meere
geholt", die door een der
examinandi vertaald werd met:
"de vissen werden met veel
tangen uit de zee gehaald". "Der
rüstige Bauer", dat in hetzelfde
stuk voorkwam, had hij vertaald
met "de rustige boer". Hij zakte,
maar niet alleen omdat hij voor
Duits onvoldoende had.
Maandag is het de laatste dag, waarop abonnee's, die bij ons aan kantoor het abonnementsgeld betalen,
hun fotoboekje Pommeranten in ontvangst kunnen nemen. Van dinsdag 25 december tot en met dinsdag 1
januari zal ons kantoor gesloten zijn; daarna wordt het boekje Pommeranten niet meer beschikbaar
gesteld.
Abonnee's, die hun abonnementsgeld per giro (98 10 62) of per bank (Rabo Bank Leeuwarden) overmaken,
kunnen nu nog/ 16.-gireren. Direct na ontvangst van dit bedrag krijgen zij het fotoboekje Pommeranten
toegestuurd. Onze speciale aanbieding met betrekking tot dit boekje geldt ook voor deze categorie
abonnee's - na 1 januari wordt het boekje Pommeranten niet meer verstrekt.
Abonnee's, die het fotoboekje Pommeranten reeds bezitten en die het abonnementsgeld voor 1974 nog niet
hebben betaald, verzoeken wij vriendelijk een bedrag van T5.- over te maken op onze giro 98 10 62 of te
storten op onze rekening bij de Rabo Bank.
Directie 't Kleine Krantsje