ROMANTISCH MELKVERVOER
4
Uw eigen bank
Friesland Bank
'T KLEINE KRANTSJE
LEEST
IEDEREEN
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
t kleine 3<Cranteje leeet iedereen
Lezers klommen in de pen
KNAPPERTJES
Van een relatie ontving ik num
mer 204 van uw uitgave, waarin
ik tot mijn grote verrassing een
foto van het personeel van mijn
schoonvader, banketbakker H.
v.d. Veen Jr. aantrof. Alleen het
onderschrift van de foto is on
juist. Dit dient zo te luiden: Van
links naar rechts: Jacobus van
Lingen, Hendrik de Jong, Eelko
Haantjes en Jan Beekman. De
linkse dame is Corry Brink en de
andere Geta Vlaskamp.
Schoonpapa adverteerde voor
zijn Van der Veen's Knappertjes
destijds als volgt:
Van der Veen's Knappertjes zijn
van smaak zo fijn
en op het gewicht
als een veertje zo licht.
Hij had hiermede, zoals bekend,
veel succes. Zoveel zelfs dat zijn
zes dochters in de volksmond
dan ook spoedig „knappertjes"
werden genoemd. Die mochten er
trouwens wel zijn!
Tzummarum
J.J. Bergsma
DE BOEIEKONING
Het artikel over Slappe Douwe
(K.K. 205) doet mij denken aan
de tijd dat hij zijn voorstellingen
gaf op het Zaailand. Ik zat toen
op de R.H.B.S. Meestal kon ik
niet het volledige programma
volgen, daarvoor was het kwar
tiertje ochtendpauze te kort,
maar bij stukjes en beetjes wist ik
op den duur wel wat Slappe
Douwe in zijn mars had.
Zijn kunnen op het gebied van
acrobatiek, goochelen etc. is
reeds meerdere malen beschre
ven, maar wat ik nog niet tegen
kwam is een beschrijving hoe hij
zijn voorstellingen begon. Zijn
aanloop om publiek te trekken.
Voor mij was dat altijd al een
voorstelling apart en ik kan U
nog vertellen hoe hij dat aan
pakte.
Slappe Douwe was dan bezig met
zijn attributen voor de komende
voorstelling wat op orde te leggen
en deze bezigheid trok altijd wel
wat nieuwsgierigen. Om echter
nog meer publiek te trekken,
begon hij op een bepaald mo
ment de marktgangers toe te roe
pen: „Ik zal U laten zien de lenig
heid mijner ledematen, ik zal U
laten zien het kruipen door een
ring met een diameter van slechts
enkele centimeters!"
Allengs verzamelden zich dan
meer mensen om hem heen, die
hij, al rondlopend, op de juiste
afstand van zijn „podium" hield,
daarbij verder aankondigend:
„Ik zal U laten zien het lopen op
blote voeten over sabels en
spijkers gelijk een fakir in
Egypte".
Nadat de kring van kijklustigen
voldoende groot was geworden
besloot hij met: „Enkele amateur
sportliefhebbers werpen een stui
ver, dubbeltje hetzij een kwartje
op het tapijt en de voorstelling
kan zo meteen een aanvang
nemen!"
Op dat moment liepen er meestal
wel weer wat mensen weg, maar
enkelen kwamen toch wel tege
moet aan het verzoek van de ar
tist en daalde er wat kleingeld
De Boeiekoning, gefotografeerd
bij het Rengerspark met een deel
van zijn (talrijk) kroost.
neer op het „tapijt".
Was de opbrengst gering, dan
ging Slappe Douwe de kring
rond met het centenbakje of de
goochelzak (een soort kerke-
pong). Leverde deze inzameling
eveneens niet veel op, de voorstel
ling ging toch wel door, want:
„Ik wil die ene meneer die een
gulden geven het niet teleurstel
len".
Enkhuizen
H.A. Kerkhof
VAN A-Z GELEZEN
Het Krantsje nr. 205 weer van A
tot Z gelezen. Heb weer erg ge
noten van het verhaal van Mr.
Bijl. Mr. Bijl maakt, dat alles
weer voor je geest komt en dat je
het weer beleeft. Van alle
stukken heb ik erg genoten,
daarvoor mijn dank. De adver
tentie van Hessel de Wilde
spreekt ook boekdelen. Volgens
mij was er ook nog een Gerrit de
Wilde, die woonde hoek Breed-
straat-Put.
Mr. Bijl had gelijk het was nu be
slist niet eerste klas vee, dat daar
verkocht werd. Ik weet nog goed
als wij als kinderen waren geval
len en nogal wat blauwe plekken
hadden, dat mijn moeder dan al
tijd zei: „Nu ben je een koe voor
de Wilde". De dochters van Ger
rit de Wilde zijn met mij op
school geweest, Eva en Ali op
schooi 7 Arendstuin. Wat er van
hen terecht gekomen is weet ik
niet.
Ook van het verhaal van de heer
Jac Bakker over het Oldegalileën
een gezellige buurt heb ik erg ge
noten. Vele namen komen mij
bekend voor. Vrouw Baron
kwam ook bij ons met melk aan
de deur. En zoals de heer Bakker
schreef over kleine kroegjes, o.a.
Van der Hoek, Stevan en van de
Akker die tevens kruideniers
winkeltjes hadden. Ook de
winkel van Osinga was mij be
kend. In de buurt van het Pieter-
seliewaltje was nog een klein
snoepwinkeltje, ik meende van
weduwe Dekker.
Dan waren er nog al die straatjes
aan het Oldegalileën, Tonslage-
rij, Pieterseliewaltje, Mariahof,
Panbakkerspoortje, Drogehaven,
Steenhouwerij, Houtpölle, waar
de houtmolen stond en waar ik
vaak van mijn vader, die timmer
man was, rekeningen moest be
talen en dan altijd wel wat in de
spaarpot kreeg voor de betaling.
Bertus Aardema, die ijscoman
was, is ook bij mij op school ge
weest. Als ik dan al die oude
foto's zie, dan geniet ik weer. Het
stuk van de heer F.L. Schoustra
over Slappe Douwe - je ziet alles
weer voor je - is erg interessant.
Hoempa kwam ook altijd vrij
dags bij ons in de buurt, met zijn
grote trom en bellen aan hoed en
schoenen. Hij blies op een soort
blaasinstrument. Hij heeft ook in
de buurt van de Houtpólle ge
woond. Ik zie het hele gezin nog
voor mij. Dank voor de foto van
de straatzangers!
Door het schrijven van mijn vori
ge stukje, dat u geplaatst hebt,
heb ik reacties gehad, wat ik erg
fijn vond.
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Naarden
Mevr. A. Has-Drent
JEUGDIGE AVONTURIERS
Twee knapen van 13 en 14 jaar
uit de Hulstbuurt en het Molen
pad alhier, hadden plannen ge
smeed de wijde wereld in te trek
ken en gaven aan die plannen
Maandagmiddag uitvoering.
Het leven in den vreemde viel
hun blijkbaar niet mee en ze
ondervonden al spoedig, dat
weinig menschen klaar staan om
een paar vreemde jongens voed
sel en huisvesting te verschaffen.
Toen de Friesch-Groningsche
grens was gepasseerd kregen ze
in eens verlangen naar huis en
keerden terug, 't Was nog een
hele tippel naar Leeuwarden. Ge
lukkig ontfermde een autorijder
zich over de afgedwaalde knapen
en liet hen meerijden, zoodat zij
dinsdagavond weer thuis kwa
men.
(1930)
Onlangs drukten wij in 't Kleine Krantsje een foto af van de schilderachtige melkkar, waarmee we in vroeger jaren de bekende melkboer Piet
van der Goot door de stad konden zien gaan. Vandaag een niet minder romantische plaat van een melkboer met een paardewagentje. Deze
melkboer heette C. Mulder en de foto is heel lang geleden aan het eind van de Tramstraat gemaakt.
