I, SCHAAP,
TROUWFOTO
VAN VROEGER
WIE LOST HET OP?
MOEILIJK PROBLEEM IN
STOOMTREIN NAAR GRONINGEN
Uit de doos met sniepsnaren
OUDE REKENING VAN
STALHOUDER SCHAAP
5
SPAIiJAARDSLAAN Z 12a, STALHOUDERIJ.
Levering van Fourages.
LEEUWARDEN, 19//
STALHOUDER.
ËWAITandÏ
ONDANkS AU7ÓL02E
ZONISAC. EN ENE<£,|£
aEiPARiM^EN. C AAM
ONZe ZAKEN
CIWOON :noü£t
(ZAAICAND zaken)
t 3^-leine ^P-rantöje leeM iedereen
Telephoon No. 42. EOLLEMANSTEEG.
Telephoon No. 60.
aa-n
'Mc/-
cf/osA'.
P .ff/osf? o
yy^p/aryp/1/ y y/as/y t
(rrv
■yiy
y x p y... yyyyyiey.
pi y yyyyyyy.
Wat er vandaag uit de Doos met
Sniepsnaren te voorschijn komt
herinnert ons aan de in vroeger
jaren zo bekende Stalhouderij
van Schaap, de voorganger van
de Stalhouderij van Poelsma aan
de Spanjaardslaan.
Dit is een rekening van de stal
houder Schaap uit het jaar 1905,
gericht aan de „Weledelen Heer
Jongbloed Vliet", wat dus wil
zeggen, dat deze geachte klant
aan het Vliet woonde - de onder
scheiding tussen Noord- en Zuid-
vliet achtte men in die jaren nog
niet noodzakelijk, terwijl er toen
ook nog een zeer schaars gebruik
van de huisnummers werd ge
maakt.
In 1904 is de Stalhouder Schaap
kennelijk achtmaal met een
vigelante naar het station geweest
om de heer Jongbloed van de
trein te halen of naar de trein te
brengen - die hele dienstverle-
ning kwam de klant op niet meer
dan vijf gulden en een kwartje te
staan.
Wel content met deze rekening
heeft de heer Jongbloed de nota
in februari '05 vlot voldaan.
Maar let U nu even op de aardige
tekening op deze factuur, die de
sfeer van het bedrijf zo trelrend
weergaf - zouden er nu nog wel
van zulke briefhoofden met een
romantisch tintje zijn?
Het is al lang leden, dat het vol
gende gebeurd is. Toen de han
delsreizigers nog per spoorabon-
nement reisden en de stoomtrei
nen nog niet verdrongen waren
deur Diesel of Electries. Dus late
we segge, su ongeveer 1925.
Oppe trein Liwadden-Groningen
werkten drie mannen, respectie
velijk as machinist, stoker en con
ducteur. Hun namen waren (niet
in volgorde) Jansen, Smit en Roe-
lofs. In dieselde trein saten oek
drie handelsreizigers en, stom
toevallig, met deselde namen.
Dus oek Roelofs, Jansen en Smit.
En nou vraag ik jim uut onder
staande gegevens af te leiden wie
nou precies de stoker, de machi
nist en de conducteur waren.
Disse gegevens binne:
1. Handelsreiziger Roelofs woont
in Groningen;
2. handelsreiziger Jansen verdient
180.inne week;
3. de conducteur woont in Büten-
post;
4. Smit wint het altied van de sto
ker asse biljart-speule;
5. de buurman van de conduc
teur, die één van die handels
reizigers is, verdient twee keer
soveul as de conducteur;
6. de conducteur verdient 170.--
J
inne week
7. de handelsreiziger, die deselde
naam het as de conducteur,
woont in Liwadden.
Liwadder
De Redaksje stelt drie foto
boekjes Pommeranten beskik-
ber voor de lezers, die't voor IS
februari de goeie oplossing op
een briefkaart of een briefke
sture naar 't Kleine Krantsje in
Leewadden. Binne der meer as
drie goeie oplossers, dan mut
het lot mar uutmake, wie 't een
boekje krijt
Red. 't KI.Kr.
Het schijnt tegenwoordig meer en meer gewoonte te worden,
dat jonggehuwden hun trouwfoto's laten maken in de vrije
natuur: ouder de bomen van het park, bij het rustieke brugge
tje, of aan de waterkant. Maar in vroeger jaren kende men dat
systeem nog niet. Toen wandelden de jonggetrouwden naar het
atelier van de „photograaP' en daar werd dan de plaat
gemaakt. Zoals deze, waar de ouderen onder ons zeker lang
naar zullen kunnen kijken, want alleen de kleding is al een
studie waard. Neem nu de hoed van het lieftallige bruidje bij
voorbeeld - is het niet een bijzonder indrukwekkend kleding
stuk? En dan die mooie stijve boordpartij van de bruidegom!
Jazeker, ouderwets in onze ogen, maar stijlvol was het wel.
Deze foto is in het jaar Ï910 in Sneek gemaakt door het foto
grafisch atelier De Jong, dat zowel hier in Leeuwarden als in de
Waterpooristad zaken had. En het jonge echtpaar? Dat zijn de
heer en mevrouw Wopke Grondstra en Lucie Meijer. De heer
Grondstra is jarenlang als agent van politie in Leeuwarden een
bekende figuur geweest; onlangs hebben we hem nog eens „in t
pliesjepakje" in de krant gehad. Hij was ook de man van de
politiehonden en hij heeft in jiu jitsu les gegeven. De heer
Grondstra is in 1957 overleden - hij werd begraven op de dag,
waarop hij vier en zeventig zou zijn geworden. Mevrouw
Grondstra overleed in april van het pas vervlogen jaar.
