mm Uw eigen bank Friesland Bank Sileme 3£rantóje leeót iedereen Lezers klommen in de pen LA BOHEME, MR. BUL EN LIW ADDER Mag ik even inhaken op het arti keltje van de heer Lucas uit Am sterdam, waarin hij beschreef hoe hij en zijn kornuiten als „claque" hadden geposeerd bij de uitvoering van bovengenoem de opera? Mijn vrouw en ik heb ben die opera, die voortreffelijk was, toen ook gezien. Maar weet de heer Lucas nog de namen van de twee hoofdfiguren, waar ze zo voor geklapt hebben? Nu, dat waren de sopraan Maria Scuderi en de tenor Luigi Fort, resp. als Mimi en Rodolfo. Fort was een lichte tenor met een prachtig timbre, zoiets als Richard Crooks, Mario Lanza enz. Ik heb ze in Arnhem in Musis Sacrum nog eens gehoord met gedeelten uit opera's. Fort zong toen met een collega bariton het prachtige duet uit de Parelvissers. Maria Scuderi zong toen de afscheids- aria uit Butterfly. Prachtige artiesten die heel wat mensen een fijne avond bezorgden. Ziehier de befaamde ijscokar van Engwirda met op dit moment als clientèle de Rijks HBSers Jan Heeg, Petrus Nieuwenhuizen, Kerst Koopmans, Theo Ruyg, E. Bolomey en Jopie Bijl. Eerst een ijsje eten en dan voetballen met de oppomper van de ijscoboer kwam was hij gelijk een boef mee, want dan kwamen de zware deuren open en reed je naar binnen. Dan gingen gelijk de deuren weer op slot en dan had mijn vader weer een taak vol bracht. Wijlen mijn vader is 27 of 28 jaar bij Gebr. Poelsma in dienst geweest als koetsier. Hij Mr.Bijl heeft in zijn artikelen een voor jongens heel belangrijk man vergeten. Nu zal hij zeggen: „wie dan wel". Nou, Mr. Bijl, bent U dan de heer Engwirda vergeten met zijn voor die tijd heerlijke ijs wafels van drie en vijf cent? Hij werd in de vrije uren regelmatig gefrekwenteerd door de H.B.S.- ers. En niet alleen om zijn ijs, maar ook om wat hij binnen in zijn wagen had, de „oppomper". Jawel, Engwirda had een echte voetbal in zijn wagen en daar mochten de H.B.S.-ers dan op 't Zaailand mee voetballen in de vrije kwartiertjes. Daar zijn heel wat voetballers geboren. Dat Mr. Bijl zich dat niet meer herinnert. Geen voetballer misschien? En nu Liwadder met zijn pro bleem. Liwadder gaat van een verkeerde veronderstelling uit. Locomotief en treinpersoneel mochten in 1925 niet verder van hun standplaats af wonen dan 4 km. Dit in verband met noodsi tuaties. Buitenpost kwam dus niet in aanmerking. E'n dan 170.- per week. Nou, vergeet het maar. Per maand nog niet. Maar geen gezeur, ik zal hem de namen geven. Roelofs is de ma chinist, omdat mijn tweede voor naam Roelof is en ik ben ook machinist geweest. De conduc teur heet Smit, want ik heb een conducteur gekend, die ook Smit heette. Dan moet de stoker Jansen genoemd worden, want een stoker is op de locomotief van voren warm en van achteren koud en moet dus warm onder goed hebben. En bij wie koop je dat? Juist, goed geraden. Bij Jansen en Tilanus. En aangezien Tilanus niet meer in leven is moet die stoker Jansen heten. En nu moet Liwadder maar eens be wijzen dat ik het mis heb. Neede S.R. van Elsloo FLUITCLUB In nummer 209 van 't Kleine Krantsje komt een afbeelding voor van de Leeuwarder Fluit- club. In het onderschrift komen een aantal namen voor van de leden van de club, doch ook een aantal onbekenden. Eén van die onbekenden is ondergetekende. Ik heb nog twee andere onbeken den herkend, en wel, tweede rij, tweede van links Frans Flisijn, en bovenste rij geheel rechts de heer Bos; zijn voornaam ben ik kwijt, wel weet ik dat hij als machinist (tegenwoordig werktuigkundige) naar de Grote Vaart is gegaan, evenals ondergetekende, welke op de afbeelding voorkomt op de voorste rij geheel rechts. Gaarne verzoek ik U mij zo mogelijk te doen toekomen een foto van de club en een extra nummer van uw blad. Waarschijnlijk zullen meerdere lezers reageren op deze afbeel ding en zullen alle onbekenden bekend worden. Nijmegen W. Kuiken (Abonne sinds vele jaren). BOEVEWAGENTSJE Naar aanleiding van uw schrijven over de boevenwagen in 't Kleine Krantsje van de laatste keer kunt U het beste misschien bij Poelsma en zoon vragen; ik dacht dat die er wel een foto van had. Want mijn vader, wijlen Jan Wietse van der Meulen, heeft er ettelijke malen op de bok gezeten. Van de gevangenis af naar het Gerechts hof en dan weer terug. En als hij dan bij de Gevangenis terug tijd. Nu heeft een zoon van André Poelsma de zaak overgenomen en is nu verhuisd naar de Dok- kumertrekweg. U kunt dit gerust in 't Kleine Krantsje plaatsen. Misschien komen er nog reacties op naar ik hoop. Leeuwarden Mevr. ten Hoeve-v.d. Meulen Ook de Stalhouderij van Poels ma. aan welk bedrijf wij nog zeer onlangs een artikeltje wijd den, bezit helaas geen foto van 't boevewagentsje. Wij vrezen, dat dit bijzondere voertuig nimmer is gefotografeerd. Red. 't Kl.Kr. NOGMAALS BENDER Als oud eeuwarder van de Voor streek lees ik natuurlijk het Kleine Krantsje en in no. 207 ver scheen een foto van het orkestje van Mej. Bender, waarvan slechts twee namen konden worden ge noemd. Op het moment dat dit Krantsje uitkwam, waren we juist bij de familie Bender in Los Angeles en wel bij mevrouw P. Bender. Jan Bender en vrouw zijn reeds overleden, en woonden ook in Californië. Piet Bender, die later dan Jan naar Amerika ging, is ge- Weet U het nog? De modezaak van Mevrouw R. Meyer-Hof aan de Voois treek. Dit is een foto uit het begin van de twintiger jaren. In de deuropening Mevrouw Meyer zelf. de moeder van de heer Meyer, die het ingezonden stukje over de familie Bender schreef. heeft van alles gedaan, trouwerij en, begrafenissen, evacuees uit Irnsum halen en dan naar de Beurs brengen. Trouwerijen en begrafenissen waren met paar den toen veel plechtiger dan nu met auto's. Mijn vader is zelf bij de begrafenis van de drie gebroe ders Wierda geweest, direct na de bevrijding. Dat was me wat. Maar ja, dat is allemaal verleden trouwd met een Griet Rinia uit Makkum en bij haar hebben we heel wat gezellige dagen o.a. in Las Vegas, maar ook in Los Angeles doorgebracht. Bij onze terugkomst uit Califor nië op 7 januari waren we eerst nog een beetje ontwend en door het tijdsverschil van negen uur konden we nog niet de juiste tijd van slapen weer vinden, zodoen- Men kent er de Friese verhoudingen en is bereid plaatselijke en provinciale belangen te dienen. de las ik in de nacht van 7 op 8 januari het laatste Kleine Krants je en ontdekte die foto en was juist van plan om de naam van Piet Bender op te zenden, maar juist door ons verblijf in Califor nië was er heel wat thuis blijven liggen, dat voorging. Doch nu in K.K. 209 nog eens over Bender wordt geschreven en gevraagd, ben ik er toe gekomen hier nader op in te gaan. Piet Bender was ouder dan ik, maar hij was kameraad met mijn broer Klaas, zodoende kende ik hem. Later in Californië kwam hij met andere familieleden van mij, die ook in Californië waren in contact. Zelfs heeft hij een dochter van mijn overleden zuster Aagje een tijdlang opge voed en onderdak verschaft. Helaas, vijf jaar geleden is Piet doodgeschoten door een „black man", die z'n kassa wou plunde ren. Z'n vrouw heeft nadien de zaak aan de kant gedaan. Met nog drie kinderen bij haar in de omgeving woont nu Mevrouw Bender in Venice, een onderdeel van Los Angeles, vlak bij de Santa Monica en Hollywood. Henk, hun enige zoon, woont aan de Beach in een mooi huis met ernaast een jaknikker die maan delijks nog z'n 400.- oplevert. Dit en meerdere dingen betref fende de familie Bender heb ik in een hele serie dia's vast kunnen leggen, zodat eventuele belang stellenden deze kunnen zien. Bergum H. Meijer STANDSVERSCHIL De heer Bijl schrijft weer over z'n H.B.S.-tijd en o.a. over de dansles. De mooiste meisjes hadden de meeste keuze, zeker in die jeugd tijd geloof ik. Wij waren ook op dansles en wel bij Van Stratum, een klein man netje. Ook daar zat je in rijen. De jongens aan de ene kant en wij aan de andere. Bij ons bleven er ook dikwijls een paar meisjes over. Ik was daar ook bij. Hoewel wij niet moeders mooiste waren geloof ik dat het daar bij ons niet aan lag. Het was meer een discri minatie (ook toen al). Het was n.l. nogal een club waar jongens en meisjes van stand op waren. Wij behoorden zodoende niet tot de uitverkorenen. Van Stratum zorg de er echter dan voor om af en toe met die muurbloempjes te dansen. Ondanks dat heb ik toch ook wel goed kunnen dansen. Gelukkig is dat standenverschil er wel wat beter op geworden. Rotterdam T. Boer-Sijtsma

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1974 | | pagina 4