FA. ALEX COPINI
Foto Vaka
tie leeuw en tiesma
De Vries
IN DE GOEIE OUWE TIJD
11
U/WEL I E R
Brillont
Goud
Zilver
e Gero Cassette
e Uurwerken
e Omega dealer
technisch installatie bureau
leeuwarden - weerd 24 - tel. 35735*
't 5Cleine 3Crantóje leeót iedereen;.
lifAl
ufiü<nn
PEPERSTRAAT 11 - TELL JON 26880 - LEEUWARDEN
centrale verwarming
gasverwarming
oliestookinrichtingen
Wat u ook zoekt
geneesmiddelen
toiletartikelen
parfumerieën
of artikelen voor
babyverzorging
suikerpatiënten
of salons voor
gelaatsverzorging
manicure
STEEDS IS HET....
DROGISTERIJ
GEEFT WAARDEVOL
ADVIES
Peperstraat 12
Telefoon 26173
EVSINGASTR.il tel.Iiooj
LEEUWARDEN z.
De Voorstreek, andermaal
houdt de
portretfoto
grafie in ere.
Ook voor pas
foto's het van
ouds bekendste
adres.
St. Jacobsstraat
Leeuwarden
Telefoon 25396
13
Lezers klommen in de pen
wilde ik toch kwijt. Hiermede
mijn hartelijke groeten en mis
schien tot nader schrijven, dan
wat netter.
Groningen Mevr. Leenes-Visser
nieuwsgierig was je natuurlijk
wel. 't Glazen potje had een ere
plaats. 'k Vond het maar een vies
ding die teen, maar hij was er
trots op.
Ik heb in 1912 wel de Koning
zien binnenkomen, later nie
mand meer. In 1914 ben ik uit
Leeuwarden vandaan gegaan,
maar nu, 60 jaar later, beleef je
nog eens alles wat er toen gebeur
de. Als ik nu in mijn kamer zit
schijnt de zon en voor me op tafel
staat een potje bloeiende crocus-
sen. Waar zijn onze zo gezellige
winters van vroeger - rijden als
kind op slootjes, later op de
grachten, vooral achter de Prin
sentuin, dat was de plaats waar je
samen kwam, de ijsbaan kostte
geld, dat kreeg je niet van moe
der, ze had het niet, maar och
onze winterpret was er niet min
der om. Ik ben eens met mijn va
der vanaf Dongjum naar Leeu
warden gereden, ik was daar ge
logeerd bij een broer van mijn
moeder. Vader haalde me per
schaats terug. We waren nog niet
in Franeker of 't begon te rege
nen. „We moeten futmaken" zei
vader, nou toen we in Leeuwar
den kwamen konden we over de
straten naar huis rijden en we
moesten in de warme kamer op
dweilen staan, de jas van vader
en mijn mantel was een ijsmassa,
regen en vorst tegelijk, ik was
toen 16 jaar. Zo, dat is dan de ijs-
geschiedenis.
Nu nog een ander praatje, echt
waar gebeurd. Friesland, 't land
waar ze vroeger veel spookver
halen vertelden. Als jong meisje
moest ik de kousen en sokken
van mij en mijn jongere zus en
broertjes heel houden, nou dan
onder 't stoppen enz. kwam er
wel vaak 1 of 2 zusters van vader,
die woonden dicht bij ons en dan
maar koffie leuten en spookver
halen vertellen. Nu eerst nog dit,
als we van 't Vliet kwamen
moesten we om thuis te komen
de Noord- of Zuidvlietstraat
door, dan kreeg je een zandpad
waar links een boerderij stond, ik
geloof Oostenbrug heette die
boer, dan had je rechts land met
een brede goed stromende sloot,
een dam en hek scheidde de weg,
dan naast die boerderij groente
tuin, maar aan de weg als af
scheiding bosjes of te wel strui
ken echte stiekeme vrijershoek-
jes. Als kind rende ik 's avonds
daar voorbij, zo bang was ik,
maar nu het spookverhaal. Mijn
tante vertelde, naast dat hek op
de dam was, wat ze in Friesland
noemen, een stap, daar werden
bussen enz. geboend en schoon
gemaakt. Nu was er eens een
man uit de stad gekomen en die
zag een vrouw daar bij 't water.
Hij zei „wat mut dat?" en meteen
was de vrouw weg. 't Is al jaren
geleden hoor, zei mijn tante,
maar als kind van 7 of 8 griezel je
en och door al die spookverhalen
word je echt bang. Ik was zo'n
jaar of 16, kwam op zondag
avond om 10 uur bij die boerderij
langs, als je een vriendje had ging
je Cambuur of kleine Kalverdijk
langs, maar alleen liep je 't Vliet
langs, dus bij die boerderij enz.
Op eens blijf ik stokstijf staan op
die stap naast die dam zat een
vrouw te spoelen, toen begon die
vrouw te praten: „binne jou
bang? Wat doene jou nog zo laat
op straat en dan maar alleen op
de diek?" Ik zei „ik kom van
mijn vriendin, ik mut naar huus,
maar wat mutte jou daar zo laat
nog aan 't werk?" „Nou" zei ze,
„kleine jongen had de broek vol,
ik dacht gauw even uutspoelen,
anders bedroogt 't zo, kan mor
gen meteen in de was". Nou U
begrijpt, dat was de vrouw van de
boer. Ik opgelucht naar huis,
maar heb me wel voorgenomen
als ik ooit trouw zal 'k er voor
zorgen dat mijn kinderen ner
gens bang voor mogen zijn en ze
zijn 't ook niet.
'k Hoop dat U mijn briefje lezen
kan, mijn handen doen 't niet zo
goed meer, maar ja, dat praatje
Elfstedenkampioen Karst: teen in flesje