BOEVEWAGENTSJE (CELWAGEN)
NOOIT GEFOTOGRAFEERD
5
't 3Cleine 3£rantóje leeót iedereen
Een paar weken geleden hebben we in 't Kleine Krantsje de vraag gesteld of er abonnee's waren, die ons
konden helpen aan een foto van het eens in Leeuwarden zo beruchte "boevewagentsje", het vehikel, dal
verdachten en veroordeelden vervoerde van en naar het Huis van Bewaring en het Gerechtshof.
Dat oproepje heeft geen succes gehad; het boevewagentsje is blijkbaar nooit gefotografeerd; we hebben er
in ieder geval nog nooit een afbeelding van gezien, laat staan, dat we er een foto van kunnen reproduceren
in onze krant.
Wel echter kregen wij naar aan
leiding van deze publicaties be
zoek van de bejaarde heer Rinze
de Vries, die nu in Greunshieni
verblijft en die we een wel zeer be
kende figuur mogen noemen in
het oude Leeuwarden van vroeger
en nu.
ZEER BEKEND
Ettelijke duizenden stadgenoten
zullen de heer De Vries in de
loop der jaren als koetsier op de
bok hebben zien zitten van de
koetsen van de stalhouder Poels-
ma en ook van de stalhouder
Schaap, bij wie onze zegsman als
koetsier begon. Ook dé vader van
de heer De Vries en z'n oudste
broer werkten al bij Schaap en zij
hebben nog wel met de postkar
gereden van Meppel op Assen en
van Meppol op Zwolle.
Van het boevewagentsje vertelde
de heer De Vries óns, dat zij, "de
vaklui, dit, zoals het hoorde, de
celwagen noemden en die cel
wagen was oorspronkelijk van de
stalhouder Schaap. De wagen
stond in een stal, waar maar één
paard bij kon en er was een
bepaling, aldus de heer De Vries,
dat de celwagen niet "buiten de
bruggen" mocht staan.
Ieder moment kon er een seintje
komen, dat de celwagen moest
uitrukken, zodat de stalhouder
voor deze dienstverlening ook
altijd een man en een paard
beschikbaar moest houden en
dat was begrijpelijk een bezwaar
lijke zaak.
CELWAGEN MOCHT NIET
BUITEN DE BRUGGEN
STAAN
Later, bij de stalhouderij van
Poelsnra, aan de Spanjaardslaan,
kwam de celwagen toch, zij het
slechts enkele tientallen meters,
"buiten de bruggen" terecht, de
wagen, die eerst bruin was, werd
toen groenzwart en in plaats van
een paard, trokken toen twee
paarden de wagen voort.
Ook toen kon er elk moment
gebeld worden en de heer De
Vries kan dat weten, want hij
heeft als koetsier ettelijke ritten
met dit boevewagentsje gemaakt.
Later is de celwagen in Leeuwar
den afgeschaft en naar de
strafinrichting Veenhuizen ge
gaan, volgens de heer De Vries
"al in 1930", maar dat betwij
felen we sterk - als u het ons
vraagt heeft het boevewagentsje
nog jaren later dienst in de stad
gedaan.
NIKS VAN WAAR
Wat het in 't Kleine Krantsje
door een abonnee geschreven
verhaal over de tot lampen
omgetoverde wielen van de
celwagen betreft, daar is volgens
de heer De Vries "niks van waar"
- wat er tenslotte met die wielen
ook gebeurd mag zijn, lampen
zijn er niet van gemaakt, aldus de
nog zeer vitale koetsier, die we
zowaar een enkele maal nóg wel
eens op de bok kunnen zien,
zoals bijvoorbeeld in september
van het vorige jaar, toen de hier
bij afgedrukte foto werd ge
maakt.
"Dat was een trouwerij van de
stalhouder Kreuze uit Meppel"
zei ons de oude koetsier. "Die
foto is op de Wirdumerdijk voor
de Doopsgezinde Kerk gemaakt.
Staan 'k er niet kreas op?"
LEZERS
KLOMMEN
IN DE PEN
(vervolg van pag. 4)
groot licht te bewonderen, moet
men m.i. wel èrg relativeren. De
Brusselaren hebben ook hun
„Pliesie Brandy-probleem" ten
opzichte van Luns. Er staat in
hun stad, behalve het N.A.V.O.-
paieis, waar Luns in hoogheid
troont, in een bescheiden hoekje
'n luttel ventje, dat door duizen
den Brusselaren en scharen van
vreemdelingen met kinderlijk
pleizier beschouwd wordt, het
vermaarde Menneke Pies. Voor
hen zijn beiden mogelijk van de
zelfde envergure. Als je hen de
keuze liet, zoals in deze onzinnig
democratische tijd gebruikelijk,
dan zou 't kunnen gebeuren, dat
de grote Luns het aflegde tegen
dit kleine ventje.
Maar in ernst, meneer de Redac
teur! „Een lezer van 't gezellige
Kleine Krantsje", zoals hij zich
noemt, heeft m'n volledige in
stemming. als hij zegt: „laten we
't gezellig houden, en laat Mr.
Bijl z'n onvrede met de heden
daagse maatschappij elders ui
ten" en in 't Kleine Krantsje ook
niet de moderne mode van de
„vreemde woorden" volgen. En
als de heer Van Elsloo, na wat
pittiger kritiek oordeelt: „Laten
we het toch mooi houden en leuk
en alle politiek weren uit ons
Kleine Krantsje", dan zeg ik hart
grondig: „amen".
Het hinderde me al weken lang,
dat de bijdragen van Mr. Bijl ont
sierd werden door politieke op
rispingen en vreemde woorden.
Het KI. Kr. is voor ons ouwe- en
oud-Liwadders een middel om
onze jeugdherinneringen uit te
wisselen en zo samen een beeld te
tekenen van het Liwwadden van
1885-1940.
Meneer de Redacteur: houen zo!
CORRESPONDENTIE
Abonnee Sj. T. te Hardegarijp
Wij hebben uw giro-overschrij
ving gevonden. Dat wil zeggen
het girokaartje van uw zoon, die
in Leeuwarden woont. Hoe
konden wij raden, dat deze
overschrijving was bedoeld voor
uw abonnement? Dat moet wel
even worden vermeld in een
volgend geval.
Abonnee A. van A. te Voort-
huizen Uw abonnement staat op
naam van een Café-Restaurant.
Wanneer u gireert onder uw
eigen naam komen wij er door
gebrek aan helderziendheid niet
achter, dat deze betaling betrek
king heeft op het abonnement
van het café. Wilt u voortaan
betalen onder de naam van het
café?
Abonnee G. van der M. Gera-
niumstraat Leeuwarden Er is
inderdaad een giro-overschrij
ving bij ons binnengekomen van
een meneer G. van der M. maar
die woont blijkens de girokaart
op een geheel ander adres. Hoe
konden wij een vermoeden
hebben van deze adder onder het
gras?
LOOPSHEID? DOGSTOP be
schermt de loopse teef tegen on
gewenste belangstelling.
Ongewenste Honden of Katten
om uw huis? Gebruik DEX-AF.
Afweermiddel voor binnen en
buiten.
Verkrijgbaar bij uw dierenzaak.
Beaphar. Kaalte.
Heelsum
W. Kreger
'T KLEINE KRANTSJE
LEEST
IEDEREEN
De restauratie van de Oldehove
schiet al aardig op. Maar verdwe
nen is de schilderachtige rechter
wand van de Torenstraat. En die
komt nooit weerom
