TRAGISCHE EPISODE UIT HET LEVEN VAN BAAIE FLUT Een groot aantal bekende figuren uit het oude Leeuwarden zijn op een gelukkig moment gefotografeerd, zodat wij nu in staat zijn aan de hand van hun beeltenissen bepaalde pommeranten van de straat in onze herinnering terug te roepen. Zo hebben we in de loop van de jaren al ettelijke foto's in 't Kleine Krantsje afgedrukt, foto's van vermaarde typen als Ouwe Tietsje, Slanke Willem, Snorrewietske, Jentsje Tit, Homme Oliekontsje, de Vlampiep, Rooie Mienkes, de Papegaai, de Prik, Manus, de Boeiekoning, Swatte Willem, enfin, noem maar op, het waren er een heleboel. Nog nooit echter publiceerden wij een foto van de niet minder bekende vrouwe lijke pommerant Baaie Flut en wei om de eenvoudige reden, dat er van haar geen foto bestaat - ons bijzonder uitgebreide archief heeft althans geen afbeelding van haar en we hebben elders ook nooit een foto van dit merkwaardige vrouwtje uit het oude Leeuwarden gezien. HEBT U VOOR 'T KLEINE KRANTSJE AL EENS EEN ABONNEE GEWONNEN? Verdien er het fotoboekje Pommeranten mee! 't 3Cleine 3£rant4je leeót iedereen Bij het schrijven over Baaie Flut rijst het beeld van de betrokkene dus minder duidelijk voor ons op, dan bij het ophalen van herinne ringen aan bijvoorbeeld figuren als Slappe Wessel en Ouwe Hat, van wie wij nog steeds reeksen zeer kenmerkende foto's hebben gemaakt. Daar komt bovendien bij, dat Baaie Flut een type is geweest uit het heel oude Leeuwarden en al weten we het niet zeker, we vermoeden, dat ze er aan het eind van de twintiger jaren al niet meer was. Alleen de al wat oudere Leeuwar ders zullen dus nog herinne ringen aan haar hebben - aan dit zachtaardige oude vrouwtje, dat met haar onafscheidelijke fox hondje een bekende verschijning was in de stad. VEEL GEPLAAGD Naar de gewoonte van de tijd placht de lieve jeugd Baaie Flut te plagen en dan pakte ze haar hondje bij de voorpoten op, zodat het dier op de achterpoten moest lopen - tot groot vermaak van die belhamels uiteraard. Baaie Flut heeft bij de Gedempte Keizersgracht en in Luilekker land gewoont; oudere bewoners, die in deze buurten hebben ge woond zullen haar zeker nog herinneren. Ook herinneren sommigen zich wellicht dat kleine incidentje in de Westerkerk, toen er plotseling werd geroepen: Ik sing nooit gesangen!" Toen de kerkgangers ietwat verstoord opkeken, bleek dat Baaie Flut deze uitroep had gedaan. Ondanks het feit, dat Baaie Flut in vroeger jaren in de stad zeer populair moet zijn geweest, waren er tot dusver toch weinig SLAPPE WESSEL SNORRE WIETS meer anecdotes over haar be kend. Maar nu ontvingen wij een brief van onze abonnee, mevrouw M.A. Scholte-Schuitema te Leeu warden, die Baaie Flut heel goed heeft gekend en die ons een tragische episode uit haar leven weet mee te delen. "Ze heette Baukje", aldus schrijft ons mevrouw Scholte. "Ik herin ner me ze nog best, zoals ze door de stad liep met haar hondje Fanny. Dat beestje riep ze telkens met een heel schelle stem. ZO VREEMD Ze werd vaak geplaagd, want ze deed zo vreemd. Ze woonde vroeger in een steeg aan de Ge dempte Keizersgracht. Mijn tan te woonde ook aan de Gedempte Keizersgracht en ze had erg veel medelijden met Baaie Flut. Ze gaf haar dan ook vaak iets en ze praatte veel met haar. Baaie heeft mijn tante haar levensge schiedenis verteld, als jong meisje erfde ze nog al wat geld. Haar verloofde, die graag wou stude ren, maar er geen geld voor had, heeft ze laten leren. Beurzen o.i.d. waren er toen nog niet. Als hij klaar was met de studie zouden ze trouwen. Ze was toen nog heel normaal. Maar toen hij geslaagd was, en een beste baan kreeg, liet hij haar in de steek. Hij ging met een ander trouwen. HEEL MOOI HUIS Ze woonden in een heel mooi huis. Baaie Flut kon tijden voor dat huis staan en naar binnen kijken, of daar rondlopen. Tegen ieder, die maar wou luisteren zei ze: "daar woont mijn man. Hij woont er met een andere vrouw, maar voor God ben ik met hem getrouwd." Die lui zijn zo gauw mogelijk naar een andere stad verhuisd. Baaie Flut ging later naar de Nieuweburen te wonen. Dat waren Diaconie-huizen van de Hervormde Kerk. Die huizen zijn nu gerestaureerd, en van twee één gemaakt. Mijn moeder zei tegen Baaie, dat ze alle weken wel mocht komen, om eem dubbeltje te halen. Daar kon men toen veel meer mee dan tegenwoordig. Ze kwam trouw, maar ze bleef bepaald een keer weg. 't Was ons niet opgevallen, mar toen ze later kwam gaf moeder haar een dubbeltje. Maar Baaie bleef haar hand ophouden, en zei: "Ik ben verleden week niet geweest, ik ben ziek geweest." Ze dacht, nu heb ik recht op twee. Wat hebben we gelachen toen ze weg was. WEL BEKEND Tot zover mevrouw Scholte, die we wel dankbaar mogen zijn voor het doorvertellen van deze inte ressante geschiedenis, waarvan wij zelf nog nooit iets hadden gehoord. Intussen echter is ons gebleken, dat meer stadgenoten op de hoogte zijn van het tragische geval, dat wellicht een kentering teweeg heeft gebracht in het leven van deze Baaie Flut.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1974 | | pagina 9