TRAGISCHE EPISODE UIT
HET LEVEN VAN BAAIE FLUT
Een groot aantal bekende figuren uit het oude Leeuwarden zijn op een gelukkig
moment gefotografeerd, zodat wij nu in staat zijn aan de hand van hun
beeltenissen bepaalde pommeranten van de straat in onze herinnering terug te
roepen. Zo hebben we in de loop van de jaren al ettelijke foto's in 't Kleine
Krantsje afgedrukt, foto's van vermaarde typen als Ouwe Tietsje, Slanke
Willem, Snorrewietske, Jentsje Tit, Homme Oliekontsje, de Vlampiep, Rooie
Mienkes, de Papegaai, de Prik, Manus, de Boeiekoning, Swatte Willem, enfin,
noem maar op, het waren er een heleboel.
Nog nooit echter publiceerden wij een foto van de niet minder bekende vrouwe
lijke pommerant Baaie Flut en wei om de eenvoudige reden, dat er van haar
geen foto bestaat - ons bijzonder uitgebreide archief heeft althans geen
afbeelding van haar en we hebben elders ook nooit een foto van dit
merkwaardige vrouwtje uit het oude Leeuwarden gezien.
HEBT U VOOR 'T
KLEINE KRANTSJE
AL EENS EEN
ABONNEE
GEWONNEN?
Verdien er het
fotoboekje
Pommeranten mee!
't 3Cleine 3£rant4je leeót iedereen
Bij het schrijven over Baaie Flut
rijst het beeld van de betrokkene
dus minder duidelijk voor ons op,
dan bij het ophalen van herinne
ringen aan bijvoorbeeld figuren
als Slappe Wessel en Ouwe Hat,
van wie wij nog steeds reeksen
zeer kenmerkende foto's hebben
gemaakt.
Daar komt bovendien bij, dat
Baaie Flut een type is geweest uit
het heel oude Leeuwarden en al
weten we het niet zeker, we
vermoeden, dat ze er aan het eind
van de twintiger jaren al niet
meer was.
Alleen de al wat oudere Leeuwar
ders zullen dus nog herinne
ringen aan haar hebben - aan dit
zachtaardige oude vrouwtje, dat
met haar onafscheidelijke fox
hondje een bekende verschijning
was in de stad.
VEEL GEPLAAGD
Naar de gewoonte van de tijd
placht de lieve jeugd Baaie Flut
te plagen en dan pakte ze haar
hondje bij de voorpoten op, zodat
het dier op de achterpoten moest
lopen - tot groot vermaak van die
belhamels uiteraard.
Baaie Flut heeft bij de Gedempte
Keizersgracht en in Luilekker
land gewoont; oudere bewoners,
die in deze buurten hebben ge
woond zullen haar zeker nog
herinneren.
Ook herinneren sommigen zich
wellicht dat kleine incidentje in
de Westerkerk, toen er plotseling
werd geroepen: Ik sing nooit
gesangen!" Toen de kerkgangers
ietwat verstoord opkeken, bleek
dat Baaie Flut deze uitroep had
gedaan.
Ondanks het feit, dat Baaie Flut
in vroeger jaren in de stad zeer
populair moet zijn geweest,
waren er tot dusver toch weinig
SLAPPE WESSEL
SNORRE WIETS
meer anecdotes over haar be
kend. Maar nu ontvingen wij een
brief van onze abonnee, mevrouw
M.A. Scholte-Schuitema te Leeu
warden, die Baaie Flut heel goed
heeft gekend en die ons een
tragische episode uit haar leven
weet mee te delen.
"Ze heette Baukje", aldus schrijft
ons mevrouw Scholte. "Ik herin
ner me ze nog best, zoals ze door
de stad liep met haar hondje
Fanny. Dat beestje riep ze
telkens met een heel schelle stem.
ZO VREEMD
Ze werd vaak geplaagd, want ze
deed zo vreemd. Ze woonde
vroeger in een steeg aan de Ge
dempte Keizersgracht. Mijn tan
te woonde ook aan de Gedempte
Keizersgracht en ze had erg veel
medelijden met Baaie Flut. Ze
gaf haar dan ook vaak iets en ze
praatte veel met haar. Baaie
heeft mijn tante haar levensge
schiedenis verteld, als jong meisje
erfde ze nog al wat geld. Haar
verloofde, die graag wou stude
ren, maar er geen geld voor had,
heeft ze laten leren. Beurzen
o.i.d. waren er toen nog niet. Als
hij klaar was met de studie
zouden ze trouwen. Ze was toen
nog heel normaal. Maar toen hij
geslaagd was, en een beste baan
kreeg, liet hij haar in de steek.
Hij ging met een ander trouwen.
HEEL MOOI HUIS
Ze woonden in een heel mooi
huis. Baaie Flut kon tijden voor
dat huis staan en naar binnen
kijken, of daar rondlopen. Tegen
ieder, die maar wou luisteren zei
ze: "daar woont mijn man. Hij
woont er met een andere vrouw,
maar voor God ben ik met hem
getrouwd."
Die lui zijn zo gauw mogelijk
naar een andere stad verhuisd.
Baaie Flut ging later naar de
Nieuweburen te wonen. Dat
waren Diaconie-huizen van de
Hervormde Kerk. Die huizen zijn
nu gerestaureerd, en van twee
één gemaakt. Mijn moeder zei
tegen Baaie, dat ze alle weken
wel mocht komen, om eem
dubbeltje te halen.
Daar kon men toen veel meer
mee dan tegenwoordig. Ze kwam
trouw, maar ze bleef bepaald een
keer weg. 't Was ons niet
opgevallen, mar toen ze later
kwam gaf moeder haar een
dubbeltje. Maar Baaie bleef haar
hand ophouden, en zei: "Ik ben
verleden week niet geweest, ik
ben ziek geweest." Ze dacht, nu
heb ik recht op twee. Wat hebben
we gelachen toen ze weg was.
WEL BEKEND
Tot zover mevrouw Scholte, die
we wel dankbaar mogen zijn voor
het doorvertellen van deze inte
ressante geschiedenis, waarvan
wij zelf nog nooit iets hadden
gehoord.
Intussen echter is ons gebleken,
dat meer stadgenoten op de
hoogte zijn van het tragische
geval, dat wellicht een kentering
teweeg heeft gebracht in het
leven van deze Baaie Flut.