de bekoring van het oude friesland Vooh ^RKoopto MAMEtv, IN OUD PAPIER TERUG GEVONDEN Voor de rechter 6 i' 3£/eine rantóje leeöt iedereen HET BLAUW HUIS moet een huis aan de Tweebaks- markt zijn geweest, even ten noorden van de Galileërkerk, die gestaan heeft op de plaats van het huidige Telefoondistrict. In oude stukken van omstreeks 1580 is sprake van ,,'t Blaeu huys tot Galeyen". Nu kennen we natuurlijk nog het Blauw Huis als een hotel aan de Hoe)cster- singel. DE SCHOOLSTRAAT loopt van het Zaailand naar de Willemskade, evenwijdig aan de Prins Hendrikstraat. De School straat is na 1872 ontstaan bij de toenmalige uitbreiding van de stad naar het zuiden; in 1873 werd hier de gemeenteschool nummer 4 gesticht. DE WITTE PAUW was tot voor een honderd jaar een huis aan de westkant van de Voorstreek, dicht bij de Wortel haven. Het huis heeft indertijd stellig een uithangteken met een witte pauw gehad. DE BIERHAVEN ook wel de Bierkaai of Hollandse Bierkaai genoemd, is de oude naam van de onderwal bij de Kelders, waar in vroeger tijden het per schip aangevoerde bier opgeslagen yverd. Onder Hol lands bier verstond men vroeger al het bier, dat niet in Friesland gebrouwen was. DE DRIE OUDE KLOKKEN heette vroeger het hoekhuis vin de Groentemarkt en de Peper straat. Op de andere hoek van de Peperstraat (hoek Weaze dus) stond een huis, dat De Drie Nieuwe Klokken werd genoemd. In deze moderne, minder roman tische tijd luiden de klokken al lang niet meer. IN DE FETTE OS is het nog zeer onlangs prachtig gerestaureerde pand op de hoek van de Grote Hoogstraat en de Poststraat met de afbeelding van een os en het jaartal 1664. Het huis is het eigendom van de Vereniging Hendrick de Keyser en het wordt nu bewoond door de man, die het zo fraai heeft gerestaureerd: architect A. Baart Jr. DE RHALAPUP was een andere naam voor de Blokhuispijp, die gelegen heeft over de Oudegracht bij het Blokhuisplein. Johannes Rhala was raadsheer in het Hof van Friesland; hij woonde in de tweede helft van de zeventiende eeuw nabij het Andringahuis. HETFREKKEBUURTSJE (of Verrekebuurtsje?) noemden de Leeuwarders vroeger een streekje huizen aan de (Zuider)- grachtswal tussen Achter de Hoven en Romkeslaan. Rijkdom en welvaart zijn stellig onbekend geweest in dit Frekkebuurtsje. DE KROON was een oliemolen aan het Zuidvliet tegenover Schilkam pen. De molen is omstreeks 1900 afgebroken om plaats te maken voor een fabriekje voor houtbe werking. Een gelvelsteen van de molen met de voorstelling van een kroon zit nu nog in de voorgevel van dit pand. HET WAGENPLEIN heette vroeger de ruimte, waarop nu de blote Mercurius staat. Toen hier - langs het Ruiters- kwartier - de koemarkt nog was stalden de boeren hun vigelantes op dit Wagenplein. Eerst is die veemarkt verplaatst, later ook het Wagenplein en dat (nieuwe) plein bestaat nu nog; het ligt tussen de (ook al weer oude) veemarkt aan de Langemarkt- straat en de Willemskade. Pup-Groei voor druktemakers. Bij voeding voor pups, jonge honden, dra gende en zogende dieren. Voor sterke botten, goed gebit en glanzende vacht. Een nieuw produkt van Beaphar, Raalte. Dezer dagen werd de firma Joh. Hoeben en Zn., die een zaak in lompen drijft in de W. Loréstraat, door een kantoor te dezer stede opgebeld, dat er op het kantoor een geldsbedrag vermist werd. Ge noemd kantoor, had nJ. eenig oud papier meegegeven aan een in zamelaar, wat inmiddels door de firma Hoeben was opgekocht en in pakken geperst. Men verzocht of het papier nog eens mocht worden nagezien en de firma Hoeben was zoo welwillend dit toe te staan. Het kon immers wezen, dat de vermiste bankbiljetten tusschen het oud papier waren geraakt en zoo weggegeven. Maar de kans was mini maal. Er ging dan ook een hoera-geroep op, toen uit een der pakken papier inderdaad een enveloppe kwam met het verloren bedrag, nJ. 3 brieves van 25. (1929) OP GEVAARLIJKE WEGEN Na al de zaken, die rechtstreeks of zijdelings verband houden met den oorlogstoestand geeft het eenige afwisseling eens'een geval berecht te zien, dat zich in nor male tijden ook wel eens pleegt af te spelen. Een afwisseling doch niet een verkwikking. Want de geschiedenis, die wij uit den mond van een niet meer jongen gardenier uit een van onze klei dorpen hooren, is alles behalve verkwikkend. Hij moet terecht staan wegens openbare dronkenschap, welk feit te Leeuwarden geconstateerd zpu zijn. „Maar ik wgs niet dronken, edel achtbare", zoo verweert de man zich. ,,'k Had sedert 's avonds acht uur geen borrel gedronken en was op een divan in slaap gevallen. En 's morgens om half vier werd ik door de politie aan gehouden. 'k Heb de bus gemist en toen belandde ik om mijn zinnen te verzetten, in dat huis. Toen de politie er aan te pas kwam, was ik erg zenuwachtig, zij wilden mij dood maken". Dan wijdt de man verder uit over bezoeken, die hij op twee achter eenvolgende Vrijdagen gebracht had aan meisjes, die als huis houdster bij hem wilden dienen. Een verhaal, dat de rechter onderbreekt, door hem er op te wijzen, dat hij reeds tweemaal een bekeuring wegens openbare dronkenschap had gehad. Beide keeren heeft hij het afgekocht. „En daarom moeten wij er nu (vervolg op pag 10) SCHOONHEID IN VROEGER EEUWEN SNEEK

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1974 | | pagina 6