de bekoring van het oude friesland
Vooh
^RKoopto MAMEtv,
IN OUD PAPIER
TERUG GEVONDEN
Voor de rechter
6
i' 3£/eine rantóje leeöt iedereen
HET BLAUW HUIS
moet een huis aan de Tweebaks-
markt zijn geweest, even ten
noorden van de Galileërkerk, die
gestaan heeft op de plaats van
het huidige Telefoondistrict. In
oude stukken van omstreeks
1580 is sprake van ,,'t Blaeu huys
tot Galeyen". Nu kennen we
natuurlijk nog het Blauw Huis
als een hotel aan de Hoe)cster-
singel.
DE SCHOOLSTRAAT
loopt van het Zaailand naar de
Willemskade, evenwijdig aan de
Prins Hendrikstraat. De School
straat is na 1872 ontstaan bij de
toenmalige uitbreiding van de
stad naar het zuiden; in 1873
werd hier de gemeenteschool
nummer 4 gesticht.
DE WITTE PAUW
was tot voor een honderd jaar een
huis aan de westkant van de
Voorstreek, dicht bij de Wortel
haven. Het huis heeft indertijd
stellig een uithangteken met een
witte pauw gehad.
DE BIERHAVEN
ook wel de Bierkaai of Hollandse
Bierkaai genoemd, is de oude
naam van de onderwal bij de
Kelders, waar in vroeger tijden
het per schip aangevoerde bier
opgeslagen yverd. Onder Hol
lands bier verstond men vroeger
al het bier, dat niet in Friesland
gebrouwen was.
DE DRIE OUDE
KLOKKEN
heette vroeger het hoekhuis vin
de Groentemarkt en de Peper
straat. Op de andere hoek van de
Peperstraat (hoek Weaze dus)
stond een huis, dat De Drie
Nieuwe Klokken werd genoemd.
In deze moderne, minder roman
tische tijd luiden de klokken al
lang niet meer.
IN DE FETTE OS
is het nog zeer onlangs prachtig
gerestaureerde pand op de hoek
van de Grote Hoogstraat en de
Poststraat met de afbeelding van
een os en het jaartal 1664. Het
huis is het eigendom van de
Vereniging Hendrick de Keyser
en het wordt nu bewoond door de
man, die het zo fraai heeft
gerestaureerd: architect A. Baart
Jr.
DE RHALAPUP
was een andere naam voor de
Blokhuispijp, die gelegen heeft
over de Oudegracht bij het
Blokhuisplein. Johannes Rhala
was raadsheer in het Hof van
Friesland; hij woonde in de
tweede helft van de zeventiende
eeuw nabij het Andringahuis.
HETFREKKEBUURTSJE
(of Verrekebuurtsje?) noemden
de Leeuwarders vroeger een
streekje huizen aan de (Zuider)-
grachtswal tussen Achter de
Hoven en Romkeslaan. Rijkdom
en welvaart zijn stellig onbekend
geweest in dit Frekkebuurtsje.
DE KROON
was een oliemolen aan het
Zuidvliet tegenover Schilkam
pen. De molen is omstreeks 1900
afgebroken om plaats te maken
voor een fabriekje voor houtbe
werking. Een gelvelsteen van de
molen met de voorstelling van
een kroon zit nu nog in de
voorgevel van dit pand.
HET WAGENPLEIN
heette vroeger de ruimte, waarop
nu de blote Mercurius staat.
Toen hier - langs het Ruiters-
kwartier - de koemarkt nog was
stalden de boeren hun vigelantes
op dit Wagenplein. Eerst is die
veemarkt verplaatst, later ook
het Wagenplein en dat (nieuwe)
plein bestaat nu nog; het ligt
tussen de (ook al weer oude)
veemarkt aan de Langemarkt-
straat en de Willemskade.
Pup-Groei voor druktemakers. Bij
voeding voor pups, jonge honden, dra
gende en zogende dieren. Voor sterke
botten, goed gebit en glanzende vacht.
Een nieuw produkt van Beaphar,
Raalte.
Dezer dagen werd de firma Joh. Hoeben en Zn., die een zaak in
lompen drijft in de W. Loréstraat, door een kantoor te dezer stede
opgebeld, dat er op het kantoor een geldsbedrag vermist werd. Ge
noemd kantoor, had nJ. eenig oud papier meegegeven aan een in
zamelaar, wat inmiddels door de firma Hoeben was opgekocht en in
pakken geperst. Men verzocht of het papier nog eens mocht worden
nagezien en de firma Hoeben was zoo welwillend dit toe te staan. Het
kon immers wezen, dat de vermiste bankbiljetten tusschen het oud
papier waren geraakt en zoo weggegeven. Maar de kans was mini
maal. Er ging dan ook een hoera-geroep op, toen uit een der pakken
papier inderdaad een enveloppe kwam met het verloren bedrag, nJ. 3
brieves van 25.
(1929)
OP GEVAARLIJKE WEGEN
Na al de zaken, die rechtstreeks
of zijdelings verband houden met
den oorlogstoestand geeft het
eenige afwisseling eens'een geval
berecht te zien, dat zich in nor
male tijden ook wel eens pleegt af
te spelen. Een afwisseling doch
niet een verkwikking. Want de
geschiedenis, die wij uit den
mond van een niet meer jongen
gardenier uit een van onze klei
dorpen hooren, is alles behalve
verkwikkend.
Hij moet terecht staan wegens
openbare dronkenschap, welk
feit te Leeuwarden geconstateerd
zpu zijn.
„Maar ik wgs niet dronken, edel
achtbare", zoo verweert de man
zich. ,,'k Had sedert 's avonds
acht uur geen borrel gedronken
en was op een divan in slaap
gevallen. En 's morgens om half
vier werd ik door de politie aan
gehouden. 'k Heb de bus gemist
en toen belandde ik om mijn
zinnen te verzetten, in dat huis.
Toen de politie er aan te pas
kwam, was ik erg zenuwachtig,
zij wilden mij dood maken".
Dan wijdt de man verder uit over
bezoeken, die hij op twee achter
eenvolgende Vrijdagen gebracht
had aan meisjes, die als huis
houdster bij hem wilden dienen.
Een verhaal, dat de rechter
onderbreekt, door hem er op te
wijzen, dat hij reeds tweemaal
een bekeuring wegens openbare
dronkenschap had gehad. Beide
keeren heeft hij het afgekocht.
„En daarom moeten wij er nu
(vervolg op pag 10)
SCHOONHEID IN VROEGER EEUWEN
SNEEK