'f 3£leine 3Crantóje leeót iedereen MMAPLEIN EN WIJDE SPANEN DOAZEN Hoewel je als jongen van een jaar of twaalf weinig belangstelling hebt voor grote mensen zaken is het mij om een of andere reden toch bijgebleven dat de kwaliteit van de woningbouw soms zeer te wensen overliet. Kwam dat mis schien omdat de jongens bij een nieuwbouwwoning aan het ka naal een muur hadden omge duwd? Ook is het in het ge heugen blijven hangen, omdat een van de woningbouwers de door hem gebouwde huizen beti telde als "spanen doazen"? Aan het kanaal hebben we als jongens 's zomers vaak gevist. Het was vlak bij huis en je kon op de wal zitten met een emmertje naast je. Als de witvisjes groot genoeg waren werden ze thuis ge bakken. Zogenaamd "schele pos ten", die nogal eens werden ge vangen, smeten we weer in het water. In de winter als het goed had ge vroren werd er natuurlijk op het kanaal geschaatst. Als jongens voordejeugd was er altijd wel weer wat anders te beleven. iggeen gebrek. gevaarlijk vonden onze ouders. Je kon soms plotseling door een wel wat steviger bovenlaagje heen stappen en met je voeten in de "prut" er onder terecht komen. Wij noemden het "papier zolder- kes" en vonden dat natuurlijk machtig interessant. Verder herinner ik mij nog heel goed, dat er rond 1920 veel nieuwbouw was in de omgeving Achter de Hoven bij de tweede spoorovergang. Naar ik meen is in die tijd het z.g. Rode Dorp ge bouwd. Er woonden veel garde niers. Als jongens verdienden we 's zomers een zakcentje met bes sen plukken in de tuinen Achter de Hoven. We ontvingen vijf cent of een dubbeltje per mandje ge plukte bessen. hadden we de- "pest" in als de boten het ijs stuk voeren. Het spoorslootje was échter al gauw berijdbaar. Vele jongens en meisjes uit onze omgeving heb ben op dat slootje de eerste streekjes gezet. Het was soms wel uitkijken, omdat er sommige stukken bij waren met vast ge vroren eendekroos. Dat ijs was erg bros en zo gebeurde het wel dat men daar door zakte. Nu nog iets over gemeente school 12. Van drie van de leerkrachten op de onlangs door ifgeplaatste foto heb ik les op de lagere school gehad. De heer Mollema heb ik maar kort gehad. Hij was een opval lende figuur, die ik later nogal eens in de omgeving van het Zaailand heb gezien, waar hij zijn stamcafé had. Hij is op hoge- leeftijd overleden. Van de heer Beunk herinner ik mij vooral nog heel goed de zanglessen. Hij .be speelde daarbij altijd de viool. Jongens die niet goed opletten, of fout zongen, tikte hij dan met de punt van de strijkstok op het hoofd. Dat passeerde mij nogal eens. omdat ik niet zo erg muzi kaal ben. INNEMENDE ONDERWIJZERES Van mej. E. Zendijk weet ik het meest. Zij was een zeer innemen de en actieve onderwijzeres. Als jongen van een jaar of twaalf kon ik niet vermoeden dat ik in 1930 als collega met haar aan dezelfde school zou komen werken en dat wij samen aan die school altijd de leerkrachten waren die met de kinderen van de school de optocht en het oranjefeest ter ere van onze Koningin meemaakten. In die jaren hadden wij geregeld contact en heb ik haar leren waarderen als een prettige en OMGEVING Schoolreisje naar Appelscha:de onderwijzers komen op de kiek. Van links naar rechts: de heer Van der Heide (hoofd van School 12,mej.De-Haan,de heer Broersma en jufZendijk. sympatieke collega. Wie zou toen hebben kunnen vermoeden, dat haar leven zo tragisch zou eindigen. Tijdens de bezettings jaren heb ik haar nog eens ontmoet aan de Bleeklaan. Zij droeg toen al de Davidsster, door de Duitsers verplicht gestelfl. Zoiets treft je dan pijnlijk. Zelf scheen ze er zo ogenschijnlijk niet onder te lijden. Ze vertelde toen dat zij aanzegging hadden gekregen dat zij zich beschikbaar moesten houden voor vertrek naar Westerbork. Zij kon en wilde haar hulpbehoevende zus ter niet in de steek laten en was van plan om het gegeven bevel op te volgen. Besefte zij toen welk droevig lot haar wachtte? Ze leek nog vol vertrouwen. Vele oud-leerlingen moeten aan haar prettige herinneringen be waren. In de dertiger jaren zijn wij samen met de zesde klas drie dagen naar Delden geweest. Een unicum, naar ik meen. Een bijzonder prettige en homogene zesde klas. Per trein naar Hengelo en daarna te voet naar het zes kilometer verder gelegen Delden waar wij in een Jeugd herberg hebben vertoefd. Fijne dagen voor de kinderen en ook' voor ons leerkrachten. Natuurlijk is er nog wel meer blijven hangen uit het verleden, maar mijn verhaal is al erg lang geworden. Tenslotte nog bijgaande foto. Het leek mij wel aardig om die hierbij te doen. Hij werd gemaakt in 1932 te Appelscha toen we daar met leerlingen van school 12 op een schoolreisje waren. Van links naar rechts: de heer van der Heide (hoofd van school 12), mei. de Haan, de heer Broersma en mej. E. Zendijk. 't Harde D. Nieuwenhuis

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1974 | | pagina 7