4
Cldjoun&t
Friesland Bank
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
Uw eigen bank
In 1926 trokken de leden van de Rooms Katholieke Vereniging „De
Jonge Werkman" uit Leeuwarden op de fiets naar de bondsvergade-
ringin Amersfoort:eerst naar Lemmer, toen met de nachtboot naar
Amsterdam en vervolgens weer op de tweewieler naar de plaats van
bestemming. Voor de start is toen deze foto gemaakt. Hier komen de
namen en we gaan van links naar rechts: Piet Laagland (van de ver
lichtingsartikelen), Siep Zijlstra (schildersbedrijf), Hans Ferwerda,
Paulus Potma, Bertus de Rijk, Theo Weda (rijwielhandelaar Sa-
crementstraat), Ignatius Damsma (kuiper Uniabuurt), Johan
Draaisma (vroeger in brillen bij het Hofplein), Julius van der Beek
(directeur Benninga), Hannes Negenman (timmerbedrijf), Dirk
Hommes, een Duiker, Daan van Zomeren (kleermaker bij Wim
Houwen) en tenslotte, met fraaie hoed nog een heer, van wie we
helaas de naam niet weten.
't Sileigë 3iranf<?/e leeet iedereen
Lezers klommen in de pen
SCHOOLFOTO
Het K.K. nr. 223 weer van a. tot z.
gelezen. De foto van „toen we nog
op de schoolbanken zaten" geeft
weer heel wat herinneringen. Nu
is echter de Schoolstraat bij de
Harmonie fout. Dit moet zijn in
de Schrans.
De naam van de zusjes Riemers-
ma moet zijn Ringersma (Ietje en
Andrieske). Djoeke heet Van der
Meer en het was niet Tetje, maar
Fetje de Boer (toen destijds
kwekeling) en Tjitse van Minnen.
Hij is naar ik meen de vader van
de huidige Johan v. Minnen, de
buitenlandse journalist die veel
voor de T.V. komt.
Wat is alles al lang geleden en
wat is er veel gebeurd hè. Na
jaren in Rotterdam te hebben
gewoond ben ik toch weer in
Friesland terecht gekomen. Zo af
en toe ontmoet ik al weer oude
bekenden. Ik meende de vergis
sing even recht te moeten zetten.
Er zullen vast nog wel meer reac
ties op komen dunkt me. In
Leeuwarden hoorde ik dat mees
ter Dassen nu toch op hoge leef
tijd is overleden. Hij was wel één
van de oudste leerkrachten, die
ik gekend heb.
Akkrum
WENNING
T. Boer-Sijtsma
klas kwam bij Juf. Wenning. Wat
hij daarover schrijft klopt. Maar
die Juf Wenning d'r man, de heer
Mebius, is al jaren overleden. Ze
woont nog in UTAH in Salt Lake
city. Ze hebben een zoon, woont
ook daar, is getrouwd en die
hebben ook drie zonen van wie
de oudste inmiddels getrouwd is.
Mevr. Mebius (Salome Wenning
heet ze) haar zoon is bijna blind.
Ze horen zelf tot de Mormonen.
Eens per jaar krijg ik met de
Kerst een prachtige kaart van
haar. Ik heb namelijk jaren, eerst
voor 't echtpaar Wenning, en
later voor mevrouw Wenning al
leen gezorgd; die waren in Huize
St. Jozef op de Voorstreek, waar
ik 31 jaar werkzaam ben.
Mevrouw Wenning was 'n hele
lieve vrouw. Ze hadden nog 'n
dochter, die Betty heet. Mocht de
heer Visser niet in 't bezit zijn
van 't adres van mevrouw Mebius
dan kan ik-*t hem verstrekken.
Leeuwarden
Mej. B. Frankena
Huize St. Jozef
Even wil ik ingaan op 't stukje in
't Krantsje nr. 224 ingezonden
door P. Visser, betreffende school
12. De heer Visser schrijft dat hij
op deze school is geweest en in de
AUKE NAPOLEON
Thuis komende van vacantie was
het een grote verrassing een foto
van mijn reeds lang overleden
broer te zien in 't Krantsje nr.
223, opgestuurd door H. Hooger-
huis.
Deze foto is genomen in 1913.
Het was ter gelegenheid van het
100 jarig bestaan van de onaf
hankelijkheid van Nederland,
welk feit met feesten en optoch
ten werd gevierd.
Auke stelde Napoleon voor, mijn
zuster was aangekleed als bloe
menmeisje en, alhoewel ik nog
niet naar de grote school ging,
liep ik in een tyrolercostuumpje
rond.
Ik herinner me nog een vers van
dat heugelijk feit:
„1813 blij herdenkingsjaar
Neerland en Oranje jub'len met
elkaar
't Dwangjuk is verbroken
Vrij is 't Vaderland
En d'Oranjestamboom is hier
weer geplant".
Achter het paard op de foto zijn
nog zichtbaar de oudste zoon van
slager Brada, uit de Kleine Kerk
straat vroeger en de oudste zoon
van paardeslager Postma uit de
Torenstraat.
Daar ik nogal wat jonger was dan
mijn broer herinner ik mij de
persoon Hogerhuis niet, wel de
naam Heintsje, die door mijn
moeder nog vaak werd genoemd,
'k Hoop hiermee aan 't verzoek
met genoegen te hebben voldaan.
Leeuwarden
A. v.d. Schaaf-
Wierda
VDVERBUURTSCHOOL
In aansluiting op het schrijven
over de Vijverbuurtschool wilde
ik even berichten, dat ik ook op
die school ben geweest en ik
hoorde vaak bij die schaapjes,
want mijn ouders hadden een
groot gezin. Wij woonden in de
Weerklank en meestal ging ik op
het nippertje naar school, omdat
ik thuis vaak moest helpen. Op
de zaterdagavond kreeg ik een
cent van mijn moeder en daar
mocht ik dan een dikke wortel
voor kopen bij het scheepje,
waarover geschreven is. Er zijn
nog zoveel herinneringen van
vroeger! De hoofdonderwijzer en
daar gaat het nu om, heette me
neer Bij de Ley en die woonde bij
de watertoren.
Coevorden Mevr. W. ten Hoonte
ALBERT SANNES
OVERLEDEN
Op 83-jarigen leeftijd is alhier
overleden Albert Sannes, een bij
jong en oud bekende figuur in
Leeuwarden's voetballeven.
Goed beschouwd is zijn naam in
de voetbalhistorie een begrip ge
worden. Toen de voetballers hun
eerste Schreden op het Kanaal-
veld zetten was Sannes al reeds
van de partij en deed hij veel en
nuttig werk. Als „palenbaas" en
„nettenbaas", zooals in die dagen
de kwalificatie voor terrein
knecht luidde, heeft hij verschei-
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
dene clubs gediend, „Frisia" pro
fiteerde van zijn steeds goeden
wil op de Wilhelminabaan en
toen Leeuwarden naar „Cam-
buur" ging, trok Sannes mee.
Sannes werd ouder, zijn rug werd
krommer, doch zijn liefde voor
de voetbalsport bleef bestaan.
Want hoe is het anders te ver
klaren dat hij, vaak minder gun
stige weersomstandigheden trot-
seerend, steeds weer zijn trapje
bij het scoringbord beklom en
daar zijn plicht deed. Hij was een
eenvoudig mensch, maar hoe
eenvoudig en onopvallend ook,
velen zullen hem missen. De her
innering zal echter bewaard
blijven.
(1944)
