"POEKIE, POEKIE" KLONK HET INCARROUSSEL
MAAR WAAROM WIST GEEN MENS.
SPECIALE AANBIEDING
OUDE NUMMERS VAN T KLEINE KRANTSJE
UIT DE JAREN 1964 T/M 1973
5
Volledige oude jaargangen
Pakje met
f Si/eïde Z^rantóje ieeót iedereen
"O, heerlijke schooljaren,
Die tijd mijner jeugd.
Zo zorgelocs en zonnig
Zo rijk aan geneugt"
Het is bijna tachtig jaar geleden
dat de schooldeur van de "Groote
School", de "uitgebreid Lagere
School" van de heer Boersma
voor mij openging. Hier werd ik
voorbereid om strijdbaar te zijn,
in de strijd van leven.
Succesvol had ik twee jaren
achter de rug op de "Bewaar
school" - nu Kleuterschool - van
Mejuffrouw Patreus op het
Vliet. "Cum-laude" was ik daar
geslaagd in "Matje-vlechten" en
in tal van andere kleine bezig
heden. Ook de "Broekopbien-
ster" - nu kleuter assistente - had
ik weinig last veroorzaakt. Deze
was hoogst tevreden over mijn
eigen handigheid.
De "Groote School" zou nu mijn
verdere opleiding ter hand
nemen.
GEWICHTIGE DAG
Die eerste dag naar school vond
ik nogal gewichtig, eigenlijk zag
ik er een beetje tegenaan, zo
tussen al die vreemde jongens
plotseling, geplaatst- te worden.
Moeder had mij er op gewezen,
mij netjes aan te kleden. Zij
voerzag mij van een schone
"kiel", borstelde mijn wijde
kniehoge "pofbroek" nog eens
extra en gaf mij te kennen mijn
schoenen goed te poetsen
Piek-fijn stapte ik dan ook
schoolwaarts van ons huis "Bij de
Put" naar schpol no 4 in de
Schoolstraat. De ontvangst daar
viel nogal mee. Hoofdmeester, de
heer Boersma, ontving ons,
nieuwe leerlingen hartelijk,
maakte een gezellig praatje,
zodat, zo geloof ik, iedereen zich
op zijn gemak voelde. Hij vroeg
ons onze namen én wees de
schoolbanken, waarop we moes
ten gaan zitten.
De meisjes aan de ene kant van
de klas en de jongens aan de
andere kant. Zeker zo'n kleine
veertig nieuwe scholieren werden
hier geplaatst in de eerste klasse.
Twee aan twee, naast elkaar
zaten we in de bank met voor ons
een kleine lessenaar.
Op de Boersma's school werd dus
"Uitgebreid Lager Onderwijs"
onderwezen. Ze bestond uit
negen klassen. In de hoogste
klassen kreeg je Frans, Duits en
Engels. De schooluren waren van
negen tot twaalf in 's middags
van twee tot vier. In de
morgenuren hadden we een vrij
kwartiertje. Liet het weer het toe
dan begaven wij ons naar het
ruime plein tussen de "Harmo
nie" en het "Gerechtsgebouw".
Hier konden wij een fris luchtje
scheppen en ons wat uitleven.
Toen wij nog in de laagste
klassen zaten, de kinderschoenen
nog niet waren ontwassen, ver
maakten wij jongens ons hier met
"bokje springen" of "bok-op".
De jonge meisjes waren aan het
"hinkelen" of "touwtje springen".
De oudere scholieren liepen wat
heen en weer, bespraken de
van de jongens in de klas wat een
onaangename geur verspreidde
en zeker bruine bonen had
gegeten, dan, om de geurver
spreider te vinden, berook hij de
jongens één voor één. Had hij de
dader gevonden, dan pakte hij
hem nogal wreed bij zijn lurven
DOOR
J. C. VAN DAM
en smeet hem, met een "jij der
uit" hardhandig op de gang.
Lachte iemand wat teveel in 't
oog lopend om het voorgevallene,
dan kreeg deze een rake draai
om de oren. Was het een meisje
dan moest zij met haar gezicht
naar de muur in de hoek staan.
woord, pakte hij mij ruw bij de
schouder, opende de deur en
smeet mij, lang niet zachtjes in
de gang, met de woorden; "ga
dan hiernaast vragen of die het
ook weten Dit voorval is mij
steeds bijgebleven, later groter
geworden, heb ik hem nooit
gegroet.
Meester Bikbergen werd "De
Pruum" genoemd vanwege het
slaatje tabak, "BZK" dat hij
geregeld achter de kiezen had.
Het overtollige bruine vocht, dat
deze lekkernij te beweeg bracht,
deponeerde hij in de kwispeldoor
die op de grond naast zijn
lessenaar stond. Maar zijn schot
miste wel eens het doel en kwam
dan naast de kwispeldoor op de
grond terecht, wat het schoollo-
EEN PRACHTIGE FOTO VAN HET HELE GEZIN VAN MEESTER BOERSMA, GEMAAKT
DOOR DE FOTOGRAAF JJB. SLATERUS, DIE IN OPA'S TUD ZUN ATELIER IN DE
LANGEMARKTSTRAAT HAD.
lessen en de onderwijzers. Vooral
goed of afkeurend werden deze
laatste beoordeeld. De meesters
werden gewoonlijk bij hun scheld
namen genoemd.Zo noemde men
meester Conradie de "Kanarie",
daar deze zich bij het zangles
geven nogal luid liet horen.
Meester Beunk was de "de Beul"
vanwege z'n hardhandig optreden
Deed het geval zich voor, dat één
Zelf heb ik ook geen prettige
herinnering aan deze onderwij
zer. We waren nl., voor het eerst,
in de eerste klas, aan het
schrijven met inkt. Bij het
nakijken van mijn schrijfwerk,
bespeurde meester een vlek op
het papier en Vroeg hoe dat
kwam. Ik antwoordde naar
waarheid, "ik weet niet meester!"
Verontwaardigd over dit ant
kaal geen zindelijk aanzien gaf.
Meester Mollema heette "De
Mol", zeker een afkorting van
zjjn naam. Bij ons jongens was er
niets verkeerd op hem aan te
merken. Wij mochten hem allen
graag. Hij wist met jonge mensen
prettig om te gaan. Ouder
geworden hoorden wij, dat
meester een vaste klant was aan
de stamtafel van het café Hoog
kamp op de "Oude Veemarkt",
waar hij zich, omringd door
vrienden best vermaakte.
Gymnastiekles kregen we van de
heer Hijgenaar. De zaal waarin
deze les werd gegeven was naast
de school. Zo'n wekelijks uurtje
daar met gymnastiek door te
brengen was voor ons het
aangenaamste van de week.
Naast de Gymnastiekschool was
de snoepwinkel van De Haas.
Hadden we een paar centen dan
werden deze besteed voor het
kopen van: salmiakjes, en veter
drop, een spinnekop of iets
dergelijks.
Zoals de onderwijzers bijnamen
hadden, zo hadden wij ze ook. Je
had: "De Schele", "De Dikkop",
"'t Waterhoofd" en nog andere
veelzeggende namen.Herman Fa-
renhorst heette "De Rooie",
oorzaak rood haar. Hij was een
jongen met durf en vertrok later
naar Indië.
Piet Van Kooten, was "Poekie"
en dat kwam door z'n enigzins
pukkelig aangezicht.
POEKIE, POEKIE!
Zo men hem zag dan klonk het
uit ieders mond: "Poekie, Poekie"
Dat scheen hem niet te deren,
altijd groette hij vriendelijk
terug. Maar eens bracht de roep
hem wat uit z'n humeur en wel in
de carroussel van Wolffs op de
kermis. Poekie kwam binnen en
de aanwezige vrienden verwel
komden hem natuurlijk met de
roep: "Poekie, Poekie". Dat vond
zoveel bijval dat weldra de hele
carroussel oud en jong niets
anders schreeuwde dan Poekie,
Poekie. Wie deze roep gold en
wat het betekende wist niemand,
maar men vermaakte er zich
mee. Poekie zelf voelde zich er
door geirriteerd en verliet de
draai-inrichting plotseling.
George van der Meer. "De
Buffel" was de zoon van de
Stadsschouwburghouder de heer
Van der Meer. Met hem was ik
nogal bevriend. Daarom mocht
ik met hem eens in de Schouw
burg het toneelstuk "Brand in de
Jongejan" bijwonen. Het was een
drama en het werd door maar
een man gespeeld. Het was het
eerste toneelstuk dat ik kreeg te
zien en het heeft een geweldige
indruk op me gemaakt. Tot de
dag van vandaag is het mij
glashelder bijgebleven.
Te bestellen door
overschrijving per giro
(98 10 62 t.n.v. 't Kleine Kraotsje Leeuwarden)
of af te halen
van ons kantoor NAAST EMMAKADE 39
(Vredeman de Vriesstraat 1)
10 verschillende nummers
25 verschillende nummers
50 verschillende nummers
100 verschillende nummers
Per giro besteld 6.75
Per giro besteld 12.50
Per giro besteld 20.75
Per giro besteld 36.
Afgehaald 5.
Afgehaald 10.
Afgehaald 17.50
Afgehaald 30.—
(Indien nog niet uitverkocht)
Per giro besteld 33.25^ Afgehaald 30.per jaargang
