HERINNERINGEN VAN EEN "ALD-UOUWERTER" t 3i/ei»ie 3^-rantóje leeót iedereen HET "ROC WAS VROEGER EEN ECÏ Het is merkwaardig hoeveel herinneringen uit lang vervlogen jaren door "Het Kleine Krants- je" bij de oudere Leeuwarders en oud-Leeuwarders worden opge roepen. Steeds weer vind je foto's of artikeltjes waarbij je onwille keurig mompelt: "Och heden ja En dan gaan je gedachten en gesprekken weer terug naar die mooie tijd in Leeuwarden doorgebracht. Steeds weer gaat er 7.0'n klein luikje in je achter hoofd open en zie je jezelf weer terug in je oude buurt of in de oude stad Wat dat betreft heeft de heer Fenno Schoustra een enorm goed werk gedaan door dat "Kleine Krantsje" op stapel te zetten. Gezien de ontelbare leuke reacties van al die schrij vers, die in de pen klommen en klimmen om hun Leeuwarder hart eens lekker te luchten over de "goeie ouwe tiid". is de waardering voor dit krantsje wel bijzonder groot. BEKENDE GEZICHTEN Wat is het leuk om bekende gezichten van soms meer dan 50 jaren geleden weer eens terug te zien. Namen, die normaal ge sproken nooit meer in je leven in je gedachten zouden komen, roepen nu weer dank /ij het Krantsje de nodige herinnerin gen op. Namen van mensen, met wie je samen op school was of die in je buurt woonden. Soms heeft dit zelfs geleid tot reünies of persoonlijke vernieuwing van oude contacten. Maar het mooiste van alles blijven toch bij dit alles de herinneringen die onwillekeurig worden opgeroepen. Die van schrijver dezes gaan welbewust terug over zeker 57 jaren, dus vanaf 1917/1918. Ons gezin, vader, moeder en 8 kinderen, waarvan de oudste getrouwd, verhuisde toen van de Eilart- straat naar de Tuinbouwstraat in "Het Rooie Dorp", toen splinternieuw en beslist een echt dorp buiten de stad. Dat "Rooie" had niets met politiek te maken, integendeel, het waren woningen van de Christelijke Bouwvereniging "Patrimonium" die van de heer van der Schoot en ik herinner me nog, dat deze winkel werd geopend. De klan ten kregen toen. naar ik meen. een "zettop" voor de kinderen cadeau ter kennismaking. Met een klein zweepje - stokje met touwtje - kon je prachtig "toppen". Kleine dingen komen terug in je gedachten, zoals de typische lucht van die nieuwe winkel, kruidenierswaren en andere za ken vermengd met de lucht van verse verf. Als ik er aan denk en mijn ogen sluit ruik ik het nog En toch is dat al zo'n 57 jaren geleden van het Diaconessenhuis. Diverse mensen uit het "Rooie Dorp" komen weer onwillekeu rig in je gedachten, vooral de mensen met kinderen, omdat wij daarmee natuurlijk het meeste contact hadden. Zo was daar b.v. "plisie" Postma, een streng uit ziende agent, waar we ontzag voor hadden Zoon Dirk hoorde tot onze vriendenkring. Slager Pagels. die toen nog in dienst was van de grote slagerij van Kessler op de Wirdumerdijk, maar later zelf een zaak kreeg in de Kleine Kerkstraat. Hij had een zoon, voor ons was dat "Jopie". Voorzover mij bekend en zó werd het dorp dan óók wel genoemd. Rood waren wel de daken en ook de muren, vandaar De Tuinbouwstraat was in het midden iets uitgebouwd en er was in dat midden een grasperk je met wat struiken, beschermd met een ijzeren hekje. Auto's kwamen er toen nog niet en je kon daar dus rustig en zonder gevaar spelen. Hoepen om het "plantsoentje" heen of met een autoped, "loopfiets" noemden we die toen. niet zo lux als die van tegenwoordig, neen, geheel van hout. ook met houten wieletjes, maar een rijk bezit in onze toen nog niet verwende kinderoogjes. Een "dorpswinkel" was er ook. De lieer van der Schoot was zo te zien een echte kruidenier, iets gezet, grijze stofjas enz. Hij had twee of drie zoons, waarvan er eentje later dominee is geworden en een ander, geloof ik, een woningbureau had of nog heeft in Leeuwarden. Precies weet ik dat niet. omdat ik al 33 jaar geleden het "Heitelan" en mijn geboortestad verliet en sindsdien de gang van zaken niet meer op de voet volgde. Maar die winkel van van der Schoot was toen toch wel erg belangrijk in onze jonge oogjes. Tussen twee haak jes. ik werd geboren in de Paul Krugerstraat. maar mijn geboor tehuis is niet meer te vinden, dit werd opgeruimd voor een deel heeft deze nu een slagerij in de Transvaalwijk. Ik wist nog, dat hij zijn vader in de Kleine Kerkstraat assisteerde en hem dus "in het vak" is opgevolgd. Hij had één zusje, Alie geheten. Een leuke familie. Nog zie ik vader Pagels op zijn transport fiets met de mand voorop, een kleine stevige man met een gezonde rode kleur. Een merkwaardige figuur was Kuipers, die achter een klein gesloten karretje - een mini- bakkerskarretje - liep en boter, kaas, eieren en vet bezorgde bij een vaste klantenkring. Als Kuipers bij ons aan de achter deur kwam dan riep hij: "Vol luk, doen it mar an tiid, hoor Moe Dit is in onze familie nog steeds spreekwoordelijk Kui pers dronk een stevige borrel en je kon soms op de gekste tijden zijn karretje zien staan bij het kroegje achter het Postkantoor. Overigens helemaal geen kwaaie kerel en altijd aardig voor ons, kinderen. Zijn vrouw was een lief, klein vrouwtje en zij had het in huis keurig netjes. Kinderen hadden ze niet. Dan had je daar de melkboer Spaanstra met zijn grote nielk- kar van de Zuivelfabriek aan de Emmakade. Een stoere man met een mooie snor met opgedraaide puntje. Die Zuivelfabriek, daar gingen we vaak kijken. De lucht van melk en stoom herinner ik mij nog levendig en dan de leuke bedrijvigheid aan de kant van het kanaal, waar de bootjes met bussen melk aankwamen die op wagentjes op rails werden gelost. De honden, die onder de melk- karren trokken, waren daar zeker ook gehuisvest, want soms dan hoorde je een aantal van die arme trekkers blaffen. Er woonde ook de familie Ritsma. Vader was bij "het spoor". Er waren twee zoons, waarvan de oudste, Richard, in die tijd telegrambesteller werd en waarschijnlijk heel wat treed- jes van de promotieladder is opgeklommen, want ik hoorde nog niet zo heel lang geleden, dat hij het tot een vrij hoge positie heeft gebracht bij de P.T.T. in Den Haag. Hij zal inmiddels wel zijn gepensio neerd. Zijn broer Wiebe is De Tuinbouwstraat in het Rooie Dorp met de kruidenierswinkel van Van der Schoot op de hoek van de Achter de Hoven.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1975 | | pagina 6