GOSSE EN GRIET KREGEN EEN MOOI KLEIN KATERKE Tot uw dienst met alles waar u maar ooit 'n bank voor nodig hebt. KaMuk Gien kienders, mar 10 STADSNIEUWS VAN VROEGER SPAREN PRIVEREKENING VAKANTIEREIZEN BUITENLANDS GELD VERZEKERINGEN HYPOTHEKEN PERSOONLIJKE LENINGEN FINANCIERINGEN BELEGGINGEN BEWAARGEVING Vileine 'D^.rantdje leeót iedereen In een van de vorige stukjes hew ik al es verteld, dat Gosse en Griet gien kienders hadden. Inplaats daarvan hadden ze Joris. Joris was een grote zwatte kater met een wit befke. Toen et wel vast ston, dat er bij Gosse en Griet gien kienders komme suden, probeerden ze wat anders, om wat anspraak in huus te hewwen. Een levend wezen om voor te zorgen. Zo stonnen ze op een zaterdagavend in de winkel van Jasper oppe Eewal en ze kwammen er weer uut met een goudvis in een koemke. Tuus wudde et stomme dier. want stom binne ze nou een maal. in de vensterbank, voor et raam zet. Et beest zwom de hele dag innet rond in zien koemke. De bek open. de bek dicht. De hele dag. an één stuk deur. Et begon Griet na een tiedsje knap te Vervelen. En op een avend kwam Gosse tuus van zien werk en toen was de goudvis fut. Met koemke en al "Waar is dat beest vroeg Gosse. "Bij de familie Ozinga" zei Griet. "Waarom "Nou. ik kon et niet langer anzien" zei Griet. "Zo n beest doet de hele dag niks as lucht happe. Almaar lucht happe. Ajje der een tiedsje naar zilte te kieken, beginne je zelf te gapen. Ik hew et hele spul an Ozinga geven. "Nou ja", zei Gosse. "daar hewwe ze een hok vol kienders. daar kan nog wel een goudvis bij"- Etgevolg was. dat Gosse en Griet op een zekere zaterdaga vend weer inne winkel van Jasper stonnen. Jasper had allerlei soorten van huusdieren; vissen, veugeltsjes. marmotsjes en nog andere. De keuze van Gosse en Griet viel dit keer op een veugeltsje. Een putterke. zogezeid. Een putterke kon je lere, om water in een vingerhoed uut zien waterbakje omhoog te halen. Maar alleputterkes doene dat niet. Die van Gosse en Griet verdomde et gewoonweg. Nou had et putterke in Gosse en Griet oek gien goeie dresseurs. Et putterke hipte de hele dag in zien kooike heen en weer. Van et ene stokje op et andere. Griet wudde der op et laast tureluurs van en op een avend. toen Gosse in zien grote stoel zat. kwam et hoge woord er uut. "Gosse" zei Griet, "ik wuu die zegge, dat dat beest de deur uut mut." Gosse keek Griet stomverbaasd VERDRONKEN Hedenavond omstreeks 6 uur, toen de scheepstimmerman D. Bakker met zijn leerling, een jongeling van omstreeks 17 jaar, bezig was eene schouw, geladen met hout, langs de Dokkumer Ee naar zijne helling op Oldega- lileeën te vervoeren, kantelde het ranke vaartuigje, tengevolg van eene intusschen opgekomen zeer zware onweersbui om met het ongelukkig vervolg, dat beiden onmiddellijk in de diepte ver dwenen. Tot op het oogenblik, dat men ons deze treurige gebeurtenis meldt (7 uur 's avonds), heeft men het lijk van den man en vader van vrouw en 2 kinderen opgevischt, terwijl men nog naar dat van den jongeling is zoekende. (1875) Nou. Gosse wu niet dat zien Griet gek of tureluurs wudde en dus oek et putterke von een onderkommen bij de familie Ozinga. "Wel ja, mees" zei Ozinga. "geef maar hier hoor. wij hewwe der wel een plakje voor. Ik zeg maar zo, hoe meer zielen, hoe ineer vreugd. De goudvis vermaakt zich oek best. Nou et putterke nog bij em, nou, dan hewwe die beesjes oek anspraak en de kienders viene et oek leuk, geeft dat beesje maar hier. hoor." En zo verdween et putterke. Kleine Hampie van Ozinga was een jonkje met geduld voor veugeltsjes en na een tiedsje kon et putterke water uut zien bakje putte. Toen, op een dag. kwam buurman Stelpstra an de deur bij Griet. "Bin je der in buuvre?" vroeg Stelpstra. "Ja", riep Griet uut de kamer, "kom er maar in buurman. Wat hewwe jou daar, buurman "Viene jou dit oek niet een aardig dierke En Stelpstra lei voorzichtig een klein zwat katsje in de grot,e stoel van Gosse. Et beesje rolde zich behaaglik inmekaar en gong slapen. "Ik had zo docht", zei Stelpstra, "dat dit wat voor jou weze zu, buuvre, et is zes weken oud en pas bij de moeke weg. Viene je et oek niet een prachtig mooi beesje Kiek es, wat een mooi zwat veltsje et het. Van voren het et' een klein wit befke. Kiek maar", en Stelpstra pakte et kleine katsje uut de stoek en liet et witte befke an Griet zien. Griet keek vertederd naar dit kleine stukje leven, dat Stelpstra in zien hannen had. Stelpstra lei et katsje weer voorzichtig op de stoel. "Wat is et vroeg Griet. "Een mantsje of een wiefke "Een mantsje, buuvre", zei Stelpstra. 'Een katerke, zogezeid. Je krije dus later Jïen last van jongen en zowathene." "Nou zei Griet, "ik zu zo zegge, laat et maar hier, buurman. Mien man zal et oek wel goed viene, dat et blieft. Toen Gosse savens tuus kwam, lag et katsje nog in de stoel van Gosse. "Wat hewwe dare riep Gosse verbaasd uut. "Hoe komt dat beest hier inne huus "Buurman Stelpstra kwam van morren hier en hij had dit katsje bij em. Hij vroeg, of ik et hewwe wu", zei Griet. "Hoe vienst et, Gosse "Ja, wat zal ik daarvan zegge" zei Gosse. "Et is een mooi beesje, een heel mooi beesje. Wat is et Een mantsje of een wiefke "Een mantsje. een katerke", zei Griet. "Een katerke" herhaalde Gosse. Et katerke bleef bij Gosse en Griet. En zo kwam et, dat Gosse en Griet er weer een nije huusgenoot bij hadden. Einde eerste deel. Bart van der Weerdt. an. of ie et in Keulen hoorde donderen. "Waarom" vroeg Gosse. "Waar om mut dat beesje fut Omdat ik er gek van w'ud. Dat beest doet de hele godgaanse dag niks anders as heen en weer wippe. De hele dag dat gehip in dat kooike, daar wild een mees tureluurs van." de bank voor iedereen

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1975 | | pagina 10