DRAVERDEN: VOLKSVERMAKEN
VOOR HET VOETBALLEN
Wie herkent dit punt
2
't 5kleine ^ICrantóje leeót iedereen
Rlngrijderij op de Marsumerstraatweg
DOOR
J. C. DAM
Voor het Engelse voetbalspel
stormenderhand de wereld ver
overde, ook bij ons in Leeuwar
den, waren hardrijderijen op de
schaats en draverijen te paard
ware volksontspanningen.
Was er een hardrijderij "Achter
de Prinsentuin" of een harddra
verij op de Marssumerdijk, dan
trokken deze heel wat mensen.
Strijd kwam er bij te pas en dat
was wat men wenste te zien
Bij een harddraverij reed men,
"man te paard", sulky's waren
van latere jaren.
Was er een draverij op de
Marssumerweg dan was dat in 't
centrum van de stad duidelijk
merkbaar. Lijstverkopers op de
Nieuwestad en bij de Vrouwen
poort verbraken de stilte met
hun geroep van: "wie mut er nog
een list, alle peêden staan er op
Werd er een draverij gehouden
op een verjaardag van leden van
het koninklijk huis, dan zag men
op de Nieuwestad als lijstverko-
per ook onze geachte stadgenoot
"Pang". Geheel in oranje was hij
gekleed, waarmee hij duidelijk te
kennen gaf geen Troelstraman-
netje te zijn. Pieter Jelles kon
zeer zeker niet op zijn stem
rekenen.
DE GROENE WEIDE
Bij het hotel "De Groene Weide"
tegenover de Oldehove, toen
herberg met doorreed geheten,
was het een drukte van belang.
Boeren uit heel Friesland kwa
men hier in hun sjezen aan,
ontspanden hun paarden en
lieten die in vrijheid lopen in het
stuk land nabij de herberg. Zelf
kochten ze een borreltje in 't
café.
De wandeling langs de straatweg
naar de hardrijdersbaan was een
waar genot. De weg vertoonde
zich nog in volle glorie. Vier
rijen hoge iepenbomen sierden
de straatweg. Aan weerskanten
was een wandelpad waar men,
nu ook op dezedrukke dag,
veilig kon lopen. Hier en daar
stond een man met een kar fruit
of lekkernijen. Nog maar enkele
woningen van hereboeren, die
hun kaltjes op het droge hadden,
ontnamen het uitzicht op het
weideland.
De harddraversbaan begon waar
nu de Engelsestraat is en
eindigde bij de prachtige villa
"Baensein", nu ook ten prooi
gevallen aan de stadsuitbreiding.
De stukken land aan weerskan
ten van de straatweg waren
bestemd voor de toeschouwers.
De ene kant was vrij, de andere
kant vergde een kwartje, was dus
voor mensen met kapitaal.
Sloten scheidden de terreinen
van de harddraversbaan af.
Daar de kijklustigen wel drie
diep stonden, kon het wel eens
gebeuren dat dé rij achterste
mensen zo opdrong, dat de
voorsten in de sloot werden
geduwd. Behulpzame handen
trokken zulke drenkelingen er
weer uit, onder gejuich, als werd
er een winnend paard begroet
Bekende pikeurs waren in die
jaren de Sideriussen. Abe, de
vader en zijn zoons Marten en
Johannes. Ze behaalden heel wat
overwinningen.
Een stal renpaarden, door het
hele land bekend, was die van
Jitse van der Veen.
Deze had een kapitale boerderij
aan de Zomerweg, de weg tussen
Tietjerk en Bergum. Zijn paar
den wonnen voorname prijzen,
waaronder "de Gouden Swiepe".
Het paard "Henriot" was eens
kampioen van Nederland. Ook
had hij fraaie Friese paarden.
Deze zijn geheel zwart, een
kruising van een Arabische
hengst en een Oldenburger
merrie. Deze paarden zijn erg
intelligent en treden veel op in
grote circussen.
De hereboer van der Veen is
treurig aan zijn eind gekomen.
Hij had een meisje in dienst, op
wie Bergumerjongens een oogje
hadden. Deze knapen bezochten
haar en vertoefden op het erf
van de boer, wat van der Veen
niet toestond.
Toen hij ze van zijn eigen erf
wou verwijderen, moet één van
die knapen z'n mes hebben
gegrepen en hem hiermee in
het hart hebben gestoken, waar
na van der Veen dood neerviel.
Door het aanleggen van de
tramlijn naar Marssum en
verder, was de harddraversbaan
ten dode gedoemd. Ook als
wandelweg verloor de Harlinger-
straatweg veel van zijn luister.
Bomen werden gerooid en trot
toirs aangelegd. Wat is er in dit
stadsdeel veel veranderd, hele
huizenblokken verrezen als pad
destoelen uit de grond met het
verdwijnen van de harddravers
baan op de Marssumerdijk
verloor Leeuwarden een typisch
volksvermaak.
Een vraag aan de lezers van 't Kleine Krantsje: wie herkent dit punt Deze oude, vergeelde foto dwarrelde op onze redactietafel neer, maar
we weten niet, waar, lang geleden, deze plaat werd gemaakt. In Leeuwarden Waarschijnlijk niet, want daarvoor lijkt het beeld wat te
"plattelands". Maar waar dan wel Zijn er lezers, die het punt herkennen
