AREND MET FIETS EN HOND
Rare Snaken
19.50
Elfstedentocht
27.50
Koekhappen
8.75
CADEAUTJES VOOR DE SINTERKLAAS
BOEKEN VAN FENNO L. SCHOUSTRA
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD E
Redactie,
administratie en
advertentieafdeling:
Vredeman de
Vriesstraat 1
a.d. Emmakade
Telefoon 20302
Postgiro 98 10 62
Bankrelatie:
Rabobank
Losse nummers
f.l^-
Nummer 253
'KLEINE KRANTSJE
Abonnementsprijs:
17 AO per jaar
Voor het
buitenland
30,per jaar
(alles bij voor
uitbetaling)
Twaalfde jaargang
Een uitgave van
Fenno Schoustra's Publiciteitskantoor
Vredeman de Vriesstraat 1
8-11-1975
Verschijnt eenmaal
in de veertien dagen
Er zal geen Leeuwarder van boven de vijf en veertig, vijftig zijn of hij heeft Arend de
Jong gekend, de zwaar gehandicapte stadgenoot, die zich in vroeger jaren met z'n
driewieler en trekhond in sneltreinvaart door onze straten voortbewoog. In ons boekje
Koekhappen over oud Leeuwarden en "ouwe" Leeuwarders hebben we het
levensverhaal van Arend afgedrukt en daarin komt hij naar voren als een tragische
figuur, een bijzonder ongemakkelijk heerschap, die ondanks zijn handicap deed alsof
hij bang was voor niemand, een vrijbuiter, die geen onrecht duldde, als een geweldige
liefhebber van dieren ook, die meer van zijn honden hield, dan van zijn familie, zijn
zusters en zijn broers.
Vaak werd verteld, dat Arend door een ongeluk beide benen had verspeeld, maar dat
was niet waar; hij had wel voeten, maar die waren zo klein en zaten zo misvormd
achter z'n dijbenen, dat het net leek, alsof zijn benen vlak onder z'n knieën waren
geamputeerd. Arend de Jong heeft oa. in de vroegere Poppebuurt gewoond en toen hij
daar wegens huurschuld met z'n hele hebben en houwen op straat werd gezet heeft
het blad Fen Fryske Groun getracht door een inzameling Arend we£r aan een huis te
helpen. Maar die noodkreet had geen succes: de Leewadders, die hem in die dagen
met z'n schamele spulletjes zagen zitten bij de Kiepeloop werden blijkbaar niet zo
bewogen door z'n lot, dat ze besloten financieel bij te springen - of hadden ze het in
deze economisch slechte tijden zo moeilijk, dat ze eenvoudig niets aan de kant konden
leggen voor deze beklagenswaardige stadgenoot Toen het tijd werd, dat Arend een
plaats kreeg in het Gemeentelijk Tehuis voor Bejaarden in de Haniasteeg peinsde hij
er niet over z'n woonscheepje te verlaten voor hij de garantie had, dat zijn beide
honden tot hun dood door de Dierenbescherming liefderijk zouden worden verpleegd.
Die garantie heeft hij gekregen en Arend heeft zijn dieren nog overleefd - hij stierf in
Nieuw Toutenburg iri Noordbergum, toen hij bijna vijf en tachtig was.
