C\A Jou ftat mii fruup.... Uw eigen bank Friesland Bank I Vileine ^ICrantóje leect iedereen Men kent er de Friese verhoudingen en Is bereid plaatselijke en provinciale belangen te dienen. Lezers klommen in de pen distributie over de treinen en dat ging de ganse dag. Echter dat was flink vóór 1940, toen P.T.T. die rode bestelauto/s al in gebruik had. Mij dunkt Justitie zal niet later zijn geweest met vernieuwing. Nee. voor mij is het 't niet Waar ik aan denk gezien de hoogte van de wielen en van de wagen, dit is nog een bestelwa gen van van Gend en Loos of van wasserij Rapenburg Voor mij hadden de twee eerst genoemde wagens hoge achter wielen (misschien wel een centi meter of 80) en dat heeft de gefotografeerde zeker niet Leeuwarden J. Tanja. Wij meenden, dal het mysterie van het boevewagentsje al was opgelost, toen onze abonnee, de heer F. van der Veen te Leeuwarden ons berichtte, dat 'de op de foto van de Stations weg voorkomende wagen een van de firma Zetstra en Hiem- stra is geweest. Zie 't Kleine Krantsje nummer 249. Op deze mededeling van de heer van der Veen hebben wij geen enkele afwijzende reactie gekregen, zodat wc wel moe ten aannemen, dat hij het bij het rechte eind heeft gehad. Dus geen wagen van van Gend en Loos. maar een van Zetstra en Hiemstra. Red. 7 KL Kr. WILHELMINASCHOOL Al vaak heb ik eens uitgekeken, of er eindelijk eens een schoolfo to in het Krantsje zou komen van de school waar ik zelf op gegaan heb. Nu was ik bij mijn /.us en die had nog een school foto en deze stuur ik hier nu bij op. Deze foto van de Koningin Wilhelminaschool aan de Fon- tienstraat werd gemaakt in 1934. Het is geen klassefoto. Want omdat het voor de ouders toen te duur was om van ieder kind een foto te nemen, hebben ze de gezinnen bij elkaar gedaan. Van de meesten weet ik nog hoe zij heetten. Van links naar rechts, bovenaan te beginnen: Nellie van der Meer, Henk Strooisma, Wint Martens, Annie de Jong, Nettie de Jong en Sietske de Jong. Op de hoek meester Tuininga. Op de tweede rij: Meester Broekema, Lienie van der Galiën (dat ben ik zelf), Henk van der Galiën, Lina Martens. Dan een onbekende (althans de naam weet ik niet meer). Trijntje Kooistra, (dan een onbekende met naast haar haar broertje, zij kwamen uit Indië) Rinnie Falkena. Voor meester Tuininga nog Sietske Jongendijk. Op de derde rij: Sietie de Jong, Ali van der Galiën, Akkie van der Galiën, Annie van der Galiën, Treesje Martens, dan in het midden, het hoofd der school Ja, die ijsbaan, wat was dat iets heerlijks (Vervolg op pagina 14). VOLWASSEN WORDEN Ik kan niet nalaten om na "De brief uit Amerika", die ik met groot genoegen las, een stukje jeugdherinnering naar boven te halen. Ik was n.l. het meisje dat niet op de ijsbaan wou rijden met een jongen in een korte broek. Dat had te maken met mijn verlangen om voor volwassen te worden aangezien. Ik was onge veer 14 15 jaar. In mijn jeugd droeg een jongen die nog niet volwassen was een korte broek met lange zwarte gebreide kou sen. Vonden ze thuis dat je volwassen was, dan kwam de lange broek. Vandaar mijn voorkeur voor de jongen met de lange broek, tot mijn spijt 's avonds. Ja, die ijsbaan, wat was dat iets heerlijks. Als het flink gevroren had en 't vlaggetje hing uit (baan open dan op naar de ijsbaan en dan zwierde je met je aanbidders langs de baan en 't leven was één stuk zonneschijn en belofte. Ook gaan mijn gedachten uit naar de eerste danslessen. Die kregen we van de heer Bogstra in 't gymlokaal van de H.B.S. De meeste jongens droegen zwarte lakschoenen en witte handschoenen; zij zaten aan de ene kant van de zaal en wij daar tegenover. Op een teken van de dansmees ter stoven ze op ons af, om met een diepe buiging ons ten dans te vragen. Aan 't eind van 't seizoen was er een bal en daar had je balboekjes en hoe vlugger zo'n boekje vol was, hoe mooier je dat vond. Ik wou dus toen graag volwassen zijn en in die tijd ging bij een meisje dat zich volwassen voelde "het haar op zolder". Ik besloot dat een eerste klas kapper vóór de dansles dat maar moest doen. Hoe wenst U het haar juffrouw, vroeg de kapper. Naar de laatste mode, antwoordde ik. Nu, dan wist hij het wel, 't nieuwste kapsel kwam uit Parijs. Nu, dat klonk mij als muziek in de oren. - Parijs - Hij aan het werk. Een gazen kap kwam op mijn hoofd en daar werd al het haar onder gestopt en overheen gevleid en na afloop zei hij: "Zeer apart Ik naar dansles. De jongen die me vroeg voor de eerste dans keek me vragend aan of hij zeggen wou: wat is er met jouw haar aan de hand Ik verlegen: "Ik ben bij de kapper geweest." Hij weer: "Nu, die verdient dan een pak ransel, je lijkt wel een geschoren schaap, waar heeft die vent je mooie haar gelaten Na de dansles ik hard lopend naar huis om troost bij mijn ouders en broers te zoeken, maar wat ik van mijn broers moest horen was ook geen balsem voor mijn gekwetste ziel, dat deed helemaal de deur dicht en ik scheurde 't hele Parijsche bouwsel van mijn hoofd. De volgende morgen ging ik weer met mijn staart op de rug naar het laboratorium, waar ik als leerling werkte. BOEVEWAGENTSJE lk wil toch nog even inhaken op het omstreden "wagentsje". Omreden ik niet weet wanneer de rotonde voor het station is aangelegd, lijkt het mij nog niet waarschijnlijk, dat op de foto het AJiJR. bedoelde "wagentsje" is geknipt. Gelijk aan dit bedoelde wagen tsje had ook P.T.T. een dergelijk uitziend vehikel, dat 's morgens ca. 5 uur (op werkdagen dan) ratelend over de keien van de Nieuwe Weg reed, teneinde de postzakken van kantoor Twee- baksmarkt naar 't Postlokaal - Station te brengen, ter verdere Leeuwarden

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1975 | | pagina 4