OVER HET MUZIEKLEVEN
VROEGER IN LEEUWARDEN
JUWELIER
DOOR
ALD-UOUWERTER
F. 550,--
F.595,
t 5^.leine Z^Cranteje leeet iedereen
schoenenhandel van der Meulen
moesten zo nu en dan nog
schoenen worden gekocht in de
Oosterstraat op de hoek van de
Galtleeër Kerkstraat en soms
werd er nog wat gebakken vis
meegenomen van Klijnstra daar
tegenover. En nu heeft dat alles
eigenlijk niets met muziek te
maken, maar dat komt dan nu
Moeder had een drukke week
achter de rug en al die
voorbereidingen voor de zondag
met zo'n groot gezin logen er
ook niet om
De boodschappen in de stad
werden dan ook meestal vrij laat
gedaan en het was logisch, dat
het goede mensje dan behoorlijk
moe was.
MONDHARMONICA
Geen nood. ik was er bij en had
mijn mondharmonica meegeno
men. waarop ik vrij aardig kon
spelen. Ik haalde het ding zo
ongeveer op de le Kanaalsbrug
te voorschijn en begon marsmu
ziek te blazen. Dat liep wat
gemakkelijker en via de Maria
Louisestraat, overweg en Achter
de Hoven kwamen we dan
saampjes weer thuis.
Later, ik was toen 14 jaar, kwam
ik toevallig door een vriend in
aanraking met de Christelijke
Muziekvereniging "Looft den
Heer".
Iedere vereniging zdg graag
leerlingen komen en ik geloof,
dat dit in al die jaren niet anders
is geworden Zo kreeg ik dan
eindelijk een serieus instrument:
de clarinet. Dat is nu 48 jaren
geleden en ik ben dit mooie
instrument tot op de dag van
vandaag trouw gebleven. Er is
een serieuze studie voor nodig
om dit instrument met zijn
ingewikkelde vele klepje en
gaatjes te Ieren bespelen, maar
ik pakte het ook serieus aan en
het gelukte mij de clarinet te
leren kennen Met mij waren er
nog een paar leerlingen geko
men. Ook op de clarinet ging
bijvoorbeeld Sake Tiemersma,
een zeer muzikaal begaafde
jongen, die ons al gauw voorbij
streefde. Hoe muzikaal hij was is
later wel gebleken
Hij ging n.l. over op de hobo,
werd beroepsmusicus, compo
neerde, arrangeerde en heeft
zelfs nog enkele muziekkorpsen
als dirigent geleid Jammer, dat
hij al op jonge leeftijd met
Vandaag het tweede deel van de
herinneringen van "Aid Ljouwer-
ter" aan het muziekleven van
vroeger jaren in Leeuwarden.
Maar we zijn inmiddels bij de
Oosterbrug gekomen, hier moes
ten we over. Mijn oudste herin
nering is het houten draaibrug-
getje, smal en ik meen, dat
bruggewachter Schild deze nog
met handkracht bediende zoals
ook met de bruggetjes op het
Vliet gebeurde. Later kwam er
meen ik een noodbrug tijdens de
bouw van de electrische, die wel
dringend noodzakelijk werd in
verband met het toenemende
verkeer. Waren we de brug over
dan had je aan het begin van de
Oosterstraat rechts de sigaren
winkel van Rusticus en links de
drankzaak van Donker. Ik her
inner mij nog, dat bij het
trapkebrugje de vismarkt was,
de blauwstenen tafels met ijze
ren onderstel, het hek er omheen
en het puntdak er boven. Bij
andere gelegenheden, als we
daar waren, zagen we wel eens
het boevenwagentje van de Kei
zersgracht af het bruggetje bij
de gevangenis opdraaien. We
holden er dan heen om te
proberen zoveel mogelijk van de
passagiers te zien. Nu, dat was
meestal maar bitter weinig want
het wagentje reed met de achter
kant zowat tegen de ingang van
de gevangenis aan, terwijl de
agenten, die achterin hadden
gezeten, ook nog aan de zijkan
ten gingen staan om de gevange
nen door te laten. Maar al had je
dan ook maar een schim gezien,
je was al weer tevreden.
GEZELLIGE STRAAT
De Oosterstraat was altijd een
zeer gezellige straat met heel
veel winkels, te veel om deze
allemaal te noemen, maar ik zie
ze in gedachten nog allemaal
voor me Via de toen nog
smalle Peperstraat kwamen we
dan op de Nieuwestad -aan, het
doel van onze zaterdagmiddag-
tocht. Meestal moest moeder
naar "de Zon", later meer
bekend als Vroom Dreesman,
V D. Deze zaak was vooraan
op de Nieuwestad en we waren
daar vaste klant, zodat we zowat
alle winkeldames kenden en zij
ons. Er waren dames bij met vele
dienstjaren. Allen vrijwel op
dezelfde manier gekleed, witte
blouse, zwarte lange rok. Nadat
moeder wat ondergoed, blouses
of broekjes had gekocht en
betaald werd de terugtocht aan
vaard langs dezelfde weg. Bij
Certln» Certrontc
het elektronische stemvork-
horloge voor optimale
precisie
edeletaal -100% waterdicht
met datumaanwijzing
Cerüna Certronio
het elektronische stemvork
horloge van Zwitserse top
kwaliteit, edeistaal - water
dicht - onkraabaar
nfflerglas
Dit is een oude foto van de Leeuwarder Muziekvereniging Concordia. De muziekliefhebbers zullen er
verscheidene bekende gezichten op herkennen.
doofheid te kampen kreeg. Of
hij nog "in de muziek" zit weet
ik niet, dit zou mij niet verwon
deren, want het was een kei
Een andere leerling, die samen
met mij aan muziekmaken
begon, was Roelofsen. Ook hij
was zeer muzikaal en begon op
de trompet. Hij werd een
bekende figuur in de amateur
muziekwereld en is zelf jaren
lang dirigent geweest van "Looft
den Heer", de vereniging waar
hij als jongen was begonnen.
Behalve dirigent van diverse
korpsen was hij bestuurslid van
de Bond van Orkestdirigenten
en zeer gezien bij zijn collega's.
Helaas heb ik enige jaren gele
den moeten horen, dat hij
moeilijkheden had gehad met
zijn oude vereniging, wat tot een
breuk leidde. Nog wat later
vernam ik, dat hij was overleden.
Ik herinner mij, dat Roelofsen
een keurige en bijzonder kalme
persoon was. De naam Roelofsen
is voor de amateur-muziekwe
reld bewaard gebleven, want ik
meen, dat een zoon het werk van
de vader heeft voortgezet en in
Friesland enkele korpsen leidt.
(Vervolg op pagina 13).
NIEUWESTAD 180. TEL. 23983
LEEUWARDEN
ik herinner me nog, dat hier (aan de Oosterkade) de vismarkt was
