OVERMACHT DIE NOOIT WERD GEEVENAARD Schoustra 't kleine 3Crantóje leest iedereen I TRIOMFEERDE CHT nederlaag bewust zijn geweest. Nog voor drieën bereikte Coen de Koning de grens van Leeuw arden, zeven minuten voor drie stoof hij voor de ogen van een onthutst toekijkend publiek met de snelheid van een kortebaan- rijder over de streep: Coen de Koning had de Elfstedentocht in de fonkelende recordtijd van 9 uur en 53 minuten volbracht Maar weinig minder verrast konden de toeschouwers zijn, toen bijna een half uur later Sjoerd Swierstra binnenkwam: aan niets was te zien, dat de sterke Fries net zo'n grote krachttoer had verricht, hij leek veel en veel fitter dan De Koning en dan alle anderen, die nóg na hem kwamen en hij wuifde de vragen van de verslaggevers of hij moe was, lachend weg met de aankondiging: "Geen kwestie van. Dat moest er ook nog bijkomen. Ik moet toch nog dansen vanavond De kolossale kracht van Swier stra weerspiegelde zich ook in de tijd, die de concurrentie achter bleef. Na bijna drie kwartier zagen de geduldig wachtende kijkers op de Willemskade de winnaars van de derde en vierde prijzen binnenkomen, van der Leij en Zwijze. Zij persten er geen eindspurt meer uit; dank baar voor de hulp, die hij van hem had gehad, stond Zwijze er op, dat Gerlof van der Leij de derde prijs zou grijpen, ook tussen de volgende aanko menden bleken er opvallend grote verschillen te bestaan. Een uur en 21 minuten na de Koning en 53 minuten na Swierstra meldde Hendrik Jelles Kooistra uit Warga zich als nummer 5 en hij had weer een grote voor sprong van 21 minuten op nummer 6, E. Bergsma uit Leeuwarden. VER ACHTER En Jan Ferwerda, de bejubelde van 1912, de gevreesde van 1917, waar bleef Jan Ferwerda Ach, zijn naam kwam in het dramati sche verhaal van deze tocht nauwelijks voor, hij bleef ver achter de koplopers, hij kon niemand bedreigen, hij werd de grote verliezer van een gevecht, waarin velen hem graag als een favoriet hadden gezien. Toen in Leeuwarden het gejuich voor De Koning opklonk, was Jan Ferwerda nog niet eens in Sneek; bijna twee uren na De Koning kwam hij bij het eind punt aan. Kort na binnenkomst van deze zo duidelijk verslagen Fries arri veerden de eerste tochtrijders, arriveerde - onder een extra applausje - Pim Muiier en arri veerde - samen met haar broer Jan - de vier en twintigjarige Janna van der Weg uit Leeuwar den, de eerste vrouw, die een gereglementeerde Elfstedentocht geheel volbracht. Zij werd de helding van de dag, een gevierde figuur bij de Frascati, de feestelijke prijsuit Sjoerd Swierstra, rijk gedecoreerd, verdiept in de lectuur van 't Kleine Krantsje tijdens een Elfstedenreiinie, enkele jaren geleden. Hij was de grootste concurrent van Coen de Koning in de tocht van 1917. reiking in De Harmonie, waar een luid applaus aanzwol tot een donderend gejuich toen de twee kampioenen De Koning en Swierstra elkaar de hand schud den. "Het is geen kleinigheid" aldus de voorzitter van de feestcom missie, "zulk een tocht op de schaats en als men bedenkt dat de afgelegde route vrijwel gelijk staat met den afstand Leeuwar den-Den Haag en dat zovelén die gereden hebben, dan kan gerust geconstateerd worden, dat er in ons gewest niet een Jan Saliegeest heerscht." Hulde op deze avond ook voor de baanvegers, die als ware weg wijzers op de eenzame ijsvlakten van Frieslands wateren de wacht gehouden hebben en voor de leden van de Eerste Hulp bij Ongelukken, die de rijders met materiaal en knapzakken volg den per schaats of zich op het traject Leeuwarden-Dokkum hadden geposteerd. Wat alle Elfstedenliefhebbers ook tot vreugde stemde was de aandacht die "de film" voor deze Elfstedentocht over had: in Hin- deloopen verscheen Willy Mul lens van Alberts Frères voor het doen van bioscopische opnamen. Verschillende groepen deelne mers kwamen op het celluloid - een veelbesproken gebeurtenis In onze ogen vermakelijk was ook de aandacht, die de pers nog schonk aan het wel en wee van Elfstedendeelnemers, die be paald niet tot de bekende uit- (Vervolg op pagina 9). geweldig strijd leverde in de tocht van gidsen konden van der Leij en Zwijze op de meren enkele minuten van hun achterstand afknabbelen, maar na het passe ren van Sloten kromde de onver moeide Swierstra nog eens extra de rug, spande hij de spieren en- ontwikkelde nog eens een snel heid, die werkelijk verbluffend was. Heeft de sterke man uit Offinga- wier op dat moment nog de hoop op een wonder gehad Heeft hij toen nog gedacht, dat een inzinking De Koning kon vellen, dat hij de kampioen kon benaderen, dat hij - wie weet - de crack tóch nog kon verslaan VEEL SNELLER Zoveel sneller dan De Koning reed Swierstra nu, dat hij tussen Sloten en Sneek de achterstand op de koploper met liefst negen minuten kon verminderen IMaar toen lag De Koning nog altijd 26 minuten voor - op dat mdment moet Sjoerd Swierstra zich van zijn nederlaag, zijn zeer eervolle

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1976 | | pagina 7