OVERMACHT
DIE NOOIT WERD
GEEVENAARD
Schoustra
't kleine 3Crantóje leest iedereen
I TRIOMFEERDE
CHT
nederlaag bewust zijn geweest.
Nog voor drieën bereikte Coen
de Koning de grens van Leeuw
arden, zeven minuten voor drie
stoof hij voor de ogen van een
onthutst toekijkend publiek met
de snelheid van een kortebaan-
rijder over de streep: Coen de
Koning had de Elfstedentocht in
de fonkelende recordtijd van 9
uur en 53 minuten volbracht
Maar weinig minder verrast
konden de toeschouwers zijn,
toen bijna een half uur later
Sjoerd Swierstra binnenkwam:
aan niets was te zien, dat de
sterke Fries net zo'n grote
krachttoer had verricht, hij leek
veel en veel fitter dan De Koning
en dan alle anderen, die nóg na
hem kwamen en hij wuifde de
vragen van de verslaggevers of
hij moe was, lachend weg met de
aankondiging:
"Geen kwestie van. Dat moest er
ook nog bijkomen. Ik moet toch
nog dansen vanavond
De kolossale kracht van Swier
stra weerspiegelde zich ook in de
tijd, die de concurrentie achter
bleef. Na bijna drie kwartier
zagen de geduldig wachtende
kijkers op de Willemskade de
winnaars van de derde en vierde
prijzen binnenkomen, van der
Leij en Zwijze. Zij persten er
geen eindspurt meer uit; dank
baar voor de hulp, die hij van
hem had gehad, stond Zwijze er
op, dat Gerlof van der Leij de
derde prijs zou grijpen,
ook tussen de volgende aanko
menden bleken er opvallend
grote verschillen te bestaan. Een
uur en 21 minuten na de Koning
en 53 minuten na Swierstra
meldde Hendrik Jelles Kooistra
uit Warga zich als nummer 5 en
hij had weer een grote voor
sprong van 21 minuten op
nummer 6, E. Bergsma uit
Leeuwarden.
VER ACHTER
En Jan Ferwerda, de bejubelde
van 1912, de gevreesde van 1917,
waar bleef Jan Ferwerda Ach,
zijn naam kwam in het dramati
sche verhaal van deze tocht
nauwelijks voor, hij bleef ver
achter de koplopers, hij kon
niemand bedreigen, hij werd de
grote verliezer van een gevecht,
waarin velen hem graag als een
favoriet hadden gezien.
Toen in Leeuwarden het gejuich
voor De Koning opklonk, was
Jan Ferwerda nog niet eens in
Sneek; bijna twee uren na De
Koning kwam hij bij het eind
punt aan.
Kort na binnenkomst van deze
zo duidelijk verslagen Fries arri
veerden de eerste tochtrijders,
arriveerde - onder een extra
applausje - Pim Muiier en arri
veerde - samen met haar broer
Jan - de vier en twintigjarige
Janna van der Weg uit Leeuwar
den, de eerste vrouw, die een
gereglementeerde Elfstedentocht
geheel volbracht.
Zij werd de helding van de dag,
een gevierde figuur bij de
Frascati, de feestelijke prijsuit
Sjoerd Swierstra, rijk gedecoreerd, verdiept in de lectuur van 't Kleine Krantsje tijdens een
Elfstedenreiinie, enkele jaren geleden. Hij was de grootste concurrent van Coen de Koning in de tocht
van 1917.
reiking in De Harmonie, waar
een luid applaus aanzwol tot een
donderend gejuich toen de twee
kampioenen De Koning en
Swierstra elkaar de hand schud
den.
"Het is geen kleinigheid" aldus
de voorzitter van de feestcom
missie, "zulk een tocht op de
schaats en als men bedenkt dat
de afgelegde route vrijwel gelijk
staat met den afstand Leeuwar
den-Den Haag en dat zovelén
die gereden hebben, dan kan
gerust geconstateerd worden, dat
er in ons gewest niet een Jan
Saliegeest heerscht."
Hulde op deze avond ook voor
de baanvegers, die als ware weg
wijzers op de eenzame ijsvlakten
van Frieslands wateren de wacht
gehouden hebben en voor de
leden van de Eerste Hulp bij
Ongelukken, die de rijders met
materiaal en knapzakken volg
den per schaats of zich op het
traject Leeuwarden-Dokkum
hadden geposteerd.
Wat alle Elfstedenliefhebbers
ook tot vreugde stemde was de
aandacht die "de film" voor deze
Elfstedentocht over had: in Hin-
deloopen verscheen Willy Mul
lens van Alberts Frères voor het
doen van bioscopische opnamen.
Verschillende groepen deelne
mers kwamen op het celluloid -
een veelbesproken gebeurtenis
In onze ogen vermakelijk was
ook de aandacht, die de pers nog
schonk aan het wel en wee van
Elfstedendeelnemers, die be
paald niet tot de bekende uit-
(Vervolg op pagina 9).
geweldig strijd leverde in de tocht van
gidsen konden van der Leij en
Zwijze op de meren enkele
minuten van hun achterstand
afknabbelen, maar na het passe
ren van Sloten kromde de onver
moeide Swierstra nog eens extra
de rug, spande hij de spieren en-
ontwikkelde nog eens een snel
heid, die werkelijk verbluffend
was.
Heeft de sterke man uit Offinga-
wier op dat moment nog de
hoop op een wonder gehad
Heeft hij toen nog gedacht, dat
een inzinking De Koning kon
vellen, dat hij de kampioen kon
benaderen, dat hij - wie weet - de
crack tóch nog kon verslaan
VEEL SNELLER
Zoveel sneller dan De Koning
reed Swierstra nu, dat hij tussen
Sloten en Sneek de achterstand
op de koploper met liefst negen
minuten kon verminderen IMaar
toen lag De Koning nog altijd 26
minuten voor - op dat mdment
moet Sjoerd Swierstra zich van
zijn nederlaag, zijn zeer eervolle