DETTIG
JAAR
DOAD
Uw eigen bank
Friesland Bank
I l^rctntóje leeót iederec
Lezers klommen in de pen
RINSE SIPMA
Met belangstelling nam ik ken
nis van het artikel in het pas
verschenen nummer van 't
Kleine Krantsje" over Rinse
Sipma.
Naar aanleiding van de opmer
kingen dat het overlijden niet.
zoals in de akte staat, op 1
februari plaats <>ond. maar veel
eerder en de opmerking over de
vermelding "wonende tc Bozum"
het volgende.
Als er toentertijd een lijk werd
gevonden kon in de overlijdens
akte slechts worden vermeld dat
de betrokkene overleden was op
de dag der vinding.
Sedert 1969 staat er een bepa
ling in het Besluit Burgerlijke
Stand (artikel 53 lid 2) dat
wanneer er een lijk wordt
gevonden, geen overlijdensakte
wordt opgemaakt, maar een akte
van lijkvinding waarin dan o.m.
moet worden vermeld dag.
plaats en uur van de vinding.
Zoals vermeld, bestond in 1928
een dergelijke bepaling nog niet
en er bleef dan ook niets anders
over dan als overlijdensdatum de
datum van vinding te vermelden,
want aan een schatting, wanneer
de betrokkene overleden was.
kon men zich niet wagen.
Wat de woonplaats Bozum
betreft het volgende.
Ik heb naar aanleiding daarvan
gezocht in de oude bevolkingsre
gisters en vond in een z.g.n.
dienstboden register dat Rinse
stond ingeschreven op Bozum
no. 46. later veranderd in 43, ten
huize van de veehouder Sijbren
Schuurmans.
Diens zoon Durk Schuurmans
woont nog in Bozum Suderdyk
1. tel. 05152-403 en ik heb hem
even opgebeld ter bevestiging.
Hij herinnerde zich Rinse nog
wel en bevestigde dat Rinse
inderdaad bij zijn vader gewerkt
had.
Met mensen die geen vaste
woonplaats hadden gebeurde het
toen wel meer dat men dan een
dergelijk adres als "domicilie"
aannam en dat werd dan ook in
officiële stukken aangehouden.
Mantgum
CECILIA
Nil nog eens iets over de zang
vereniging "Cecilia", waarvan
mijn vader dirigent was en dan
staat mijn gehele icugd me weer
voor de geest en zijn llw herin
neringen aan hel Leeuwarder
muziekleven weer wat completer.
Markelo
J.E. v.d. Laan
Mens, dat zie ik aan je goed.
Ik neem ook strakkies
Die blauwe pakkies.
Alleen met Wennix bleek je
Zoals je bleken moet.
U hebt het in 'l vorige nummer
van 't Kleine Krantsje over witte
benen. Nu was er wel een liedje,
dat ging over: O juffrouw
Donzelaar. wat staan je benen
raar; maar daar ik alleen maar
naar mooie benen zie, ben ik
ook dit liedje vergeten.
Destijds werd er in ons Krantsje
ook gediscussieerd over een
paard en wagen. O.a. werd ook
van Gend en Loos genoemd en
meerderen. Waar niet aan ge
dacht is, of het ook de wagen
van wasserij Rapenburg kon
geweest zijn met als voerman
Willem de Haan. Die ging met
wagen en paard langs de clientè
le om de wassen te halen en
terug te brengen. En bij heel veel
van de harmonie. Muziekvereni
ging NV Lijempf doe ik U
hierbij graag een artikel toeko
men over ontstaan en wederva
ren van dit korps.
Het corps werd opgericht in
1918 en het bestuur bestond uit
de heren Philips (voorzitter), T.
Wielinga (2e voorzitter). Vos
(sekretaris). Niewold (penning
meester) en B. Montenberg
(bibliothekaris). Beschermheer
was J.F. Huttinga.
De eerste paar jaar was van de
Berg (kapelmeester R.I.) diri
gent. daarna werd deze taak
vervuld door S.P. van Leeuwen
(van het le R.I. uit Assen). Dit
was een prettig mens. die de
leden van de vereniging tot grote
hoogte wist te brengen. Zo
speelde men mee in internatio
nale conkoersen. In Arnhem
leverde een driedaags conkoers
een eerste plaats op; en in
W. Goinga
JUFFROUW KRAKEPIT
In de jaren dertig bestond er een
reklame-figuur, juffrouw Krake-
pit van Wennix bleekpoeder. en
wij als Leeuwarder jeugd zon
gen:
O juffrouw Krakepit
Wat zijn jouw kleertjes wit
Jij bleekt met Wennix
klanten dronk hij dan een kop
koffie. Hij overleed in 1936.
waarna paard en wagen onder
zijn opvolger Boonstra uit het
stadsbeeld verdwenen. daar
Boonstra een vrachtauto kreeg.
Dat was dan dc tweede wagen,
want Jelle de Haan Mzn. reed
ook met een vrachtwagen om dc
wassen van hotels en ziekenhui
zen op te halen.
Castricum
BJIAJI. v.d.
Galiën.
werd drummer bij de tmalfi-
band.
Ik zou in gebreke blijven,
wanneer ik namens die oud-le
den geen woord van dank bracht
aan de oud ere-voorzitter J.
Poortman, de penningmeester
Chr. Penning, en niet te vergeten
de NV Lijempf. Zij allen hebben
het mogelijk gemaakt dat de
vereniging zo'n bekendheid ver
wierf.
Voordat plm. 1965 het korps
wegens slechte opkomst en reor
ganisatie in het bedrijf werd
opgeheven, werd nog een plaat
van het korps gemaakt. Exem
plaren hiervan werden aangebo
den aan de dirigent en de
voorzitter (ondergetekende).
Hiermee wil ik besluiten en ik
hoop dat hier reakties op
komen.
Leeuwarden
C. Kracht.
OMKES TESTAMINT
Yn it "KL Krantsje" fan 1
Jannewaris freget mefr. T. Boer-
Stijsma hwa't it lietsje hat fan
"Omkes Testamint".
Dit lietsje stiet yn'e twadde
sanding "Ut it libben" fan G.
F.lgersma. It is destiids ütjown
troch "Talinga's Drukkerij" to
Frjentsjer.
Ik ha dizze sanding wol, mar wol
dizze net kwyt. Ik soe er in kopy
fan dit lietsje üt öfdrukke litte
kenne en wol dat ek wol dwaen.
As mefrou Boer f 2,~ op myn
postrekken nümmer 928759 oer-
skriuwe wol, sil ik it wol yn
oarder meitsje en har tastjÜre.
Har adres moat goed düdlik
wêze.
Ljouwert
L. de Vries
"Tsjonge nog an toe zullen veel ouwe Leewadders zeggen: "daar
heb je Dorenbos en z'n vrouw En' zo is het ook. Het echtpaar
Dorenbos heeft in lang vervlogen tijden "een kroegje" gehad aan het
Noordvliet en wel in het pand met het leuke geveltje, waarin nu de
Drogisterij van Monsma zit. Onder de oudere lezers zullen er wel
zijn, die zo nu en dan bij Dorenbos wel eens een glaasje
achteroversloegen. Een zoon van het echtpaar, Barend, heeft een
kruidenierswinkel gehad op de hoek van het Droevendal.
LUEMPF - MUZIEK
Als abonnee en oud-voorzitter
Treslong een tweede in een hoge
afdeling.
Dit begon al vroeg, in het eerste
jaar van zijn bestaan werd het
korps in de Prinsentuin eerste.
Leden, aan wie U nog bijzonder
graag terugdenk, zijn de familie
Vergonet, evenals de klarinettist
van der Zee en diens zoon,
fluittist, welke laatste bekend
heid zou genieten voor radio en
TV. Ook waren er de hoboïist
Ylst; de tubaspeler van Dijk, die
naar de Amsterdamse Politieka-
pe! ging; de heer Mulder,
klarinettist; en de familie ten
Berge. De heer J. Zondervan
Men kent er de Friese
verhoudingen en Is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
meer en wilde wat vastigheid.
Maar dat was van korte duur, of
het onderkomen was weer in
drank omgezet en het zwerven
begon opnieuw. Nu zijn we hem
al jaren uit het oog verloren,
misschien leeft hij niet meer.
Hij was nukkig en eenzelvig,
maar hij heeft nooit een mens
kwaad gedaan. Hij was een
eenzaam mens.
Ik geloof niet dat er tegenwoor
dig nog zulke eenzame zielen
zijn als hij er een was.
Groningen
CJVI. Bootsma
LAMMERT VJD. MEULEN
Als ik zo in het Kleine Krantsje
lees over zwervers van vroeger,
moet ik weer denken aan
Lammert van der Meuten, die,
toen we kinderen waren, mijn
vader wel hielp grashalen en
hooien.
Wij hadden in die tijd een
boerenbedrijtje bij de kalkovens.
Als Lammert zin had kon hij
werken als de beste, had hij geen
zin, dan bleef hij dagenlang in
het stro liggen. In huis wou hij
alleen met koffie- en theedrin
ken, dat moest dan zo van het
vuur opgedronken, anders wou
hij het niet hebben. Eten wou hij
alleen in de schuur.
Meer dan hoogst noodzakelijk
wilde hij zijn mond niet open
doen.
Van huis uit was hij een rijke
boerenzoon, die nogal eens wat
erfde. Maar daar hij een
liefhebber van de drank was,
verdween dat weer als sneeuw
voor de zon.
Tegen de winter verdween hij
met stille trom.
Jaren later vertelde hij wat hij
dan deed, hij gooide ergens een
raam in. werd dan door de
politie gepakt, waar dan aan het
licht kwam dat hij een zwerver
was, en moest dan voor straf
naar Veenhuizen, wat hij juist
graag wilde.
Op een keer had hij weer eens
geërfd, toen vroeg hij.mijn vader
of hij een skipke voor hem
kopen wou, hij was niet jong
Een paar maanden terug
brachten wij een bezoek
aan ons Leeuwarden. Wij
gingen vergezeld van mijn
zwager wandelen en kwa
men op de Voorstreek te
recht. Ineens hoort mijn
zwager z'n naam roepen,
zo van: "Hé, de Vries hoe
gaat het met dij, een tied
niet sien Waarop de
Vries antwoordt: "Nou,
da's oek toéVallig en hij
gaat meteen op de stoep
met ons. om met de kennis
sen tc praten en vertelt
terloops, dat het oude
buren zijn. de familie
Pelder en stelt ons voor als
z'n zuster en zwager uit
Hoorn.
Mijn vrouw, ook uit de
Bleekerstraat, denkt in
eens: "Hé. een bekende
naam, Pelder" en vraagt
dan: "Binne jimme familie
van Klaas Pelder van vroe
ger uit de Bleekerstraat
"Nee" zegt hij, "ik bin
Klaas zelf'.
Ik was zo verbaasd, dat ik
zei: "Dat bestaat niet.
Klaas is al dettig jaar
doad". (Dat hedden wij
eens gehoord). "Nou", zei
ik. "As jou Klaas binne,
dan rnutte je oek wete wie
ik bin Hij lachte, keek
mij eens goed aan en zei
toen vlot: "Leo Weber".
Nu, toen 'hebben we ge
lachen en waren meteen
ouwe jongens. Het was 50
jaar geleden, dat wij el
kaar hadden gezien. Nu
alle twee opa. zo zie je
maar
Hoorn
L. Weber
