VERRASSENDE KIJK OP DE STAD 'TKLEIHE KRANTSJE In t topje van straalverbindingstoren LEZERS IN DE PEN WIE WAS FLINKE VROUW 5 STADSNIEUWS 'T KLEINE KRANTSJE LEEST IEDEREEN 't ^Cleine 3-Crant^je leeót iedereen Onze abonnee, de heer Jelle Foppenia te Leeuwarden is. een paar jaar geleden alweer, naar het topje van de straalverbin dingstoren van de P.T.T ge klommen en heeft vandaar af een aantal prachtige en verras sende foto's van de stad ge maakt. Wij /uilen zo nu en dan een van z'n werkstukken in 't Kleine^ Krantsje afdrukken. Om te beginnen een blik op de Tuinen en de Voorstreek met links op de voorgrond de achter kant van het Kanselarijgebouw. Fr is veel tc zien op deze plaat, die op een hoogte van rond zestig meter is gemaakt - vier en zestig meter is de juiste hoogte van de toren. JUBILEUM GASFABRIEK Zondag 28 september 1941 mocht de heer K. Floekstra den dag herdenken, waarop hij voor 25 jaar bij de Gem. Gasfabriek in dienst trad. Den volgenden dag werd de jubilaris met zijne echtgenoote op de fabriek ont boden, waar hij in enkele hartelijke woprden door den op zichter werd toegesproken en hem namens het personeel bij monde van een zijner collega's een klok werd aangeboden, terwijl zijne vrouw een mand hloemen kreeg. (Vervolg van pagina 4). en vooral snoek in. Ook paling van zeer hoge leeftijd. Wij als jongens, maar ook ouderen konden het vissen niet laten natuurlijk. We zetten dan ie mand op de uitkijk bij de ingang aan de kant van de Oostersingel. Daar was maar één ingang, vlak langs de speelplaats van de bewaarschool. Van die kant kwam meestal de "pliesie". Kwam er onraad, dan werden de vrienden gewaarschuwd en ver dwenen de hengels, meestal gemaakt van gewone stokken, in het riet. Met onschuldige gezich ten liepen we dan fluitend, maar met bonzende harten te wande len. Ook de zogenaamde "smietlie- ne" was geliefd, vooral bij de Weerklankjeugd. Gewoon een eind touw met een stuk hout als "dobber", een witvisje eraan en dan smeet men die "liene" flink ver van de kant. Het eind van het touw werd aan een houten pin vastgeslagen in het riet en dan maar wachten tot de "dob ber" in beweging kwam. Nou, dat duurde meestal niet lang, want er zat flink wat snoek daar. De politie speurde wel tussen het riet naar hengels en "lienes", vond er soms ook wel een paar, maar och, dat was zo erg niet. Was de man weg, dan leefde het vissersvolkje weer op. Wel liepen we als dieven voor de smeris van toen. Heel wat anders dan tegenwoordig. Toen de "vijverberg" werd afge graven in het kader van de "arbeidsverschaffing" was de lol er wel wat af. Met een slee kon je in de winter fantastisch vanaf die berg naar de vijver roetsen. Bar gezellig waren de strenge winters. De vijver was dan één heerlijke ijsbaan. Er waren "gezondheidssteken" te koop (om je nek te breken Een echte baanveger was er bezig en er werd dan geschaatst tot laat op de avond. De Vijverstraat was een wat aparte straat die vroeger dood liep in een zogenaamde onder wal. Er woonden vrij bekende Leeuwarders zoals "Pa" L. Hof man (gymnastiekleraar), de heer Smedes, leraar Ulo, de dames Geelof (oud onderwijzeressen) en de heer Bouman (van de fa. Dieters). Van de oude bewoners woont er niemand meer, behalve dacht ik mej. Coba Kreger, muzieklerares. Een heel bekende figuur in onze straat was de heer de Roos van de Bleeklaan. Hij was bevriend met de familie Hofman en kwam bijna dagelijks langs, meestal met een pak kostbare gesteen ten. Ook de heer Stoet, bekend van de branden op de Tuinen en St. Jacobstraat woonde een tijdlang in de Vijverstraat. Dit was een stukje jeugdsenti ment. Gouda M.W. Sytsema. In zijn ingezonden stuk over het ijsdrama bij de Oostersingel in 1939, schrijft onze abonnee, de heer M.W. Sytsema uit Gouda over "een dappere, kordate vrouw" (zie pagina 4 in dit Kleine Krantsje) die zich bij het reddingswerk bijzonder verdien stelijk heeft gemaakt. Wie, zo vragen wij ons af, zou die vrouw zijn geweest Zouden we haar kunnen opsporen Is er een van de lezers, die er meer van weet Dan graag even een telefoontje (20302) of een brief kaartje naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1. voor Leeuwarden en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Fenno Schoustra's Publici- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Naast Emmakade 39 (Vre deman de Vriesstraat 1) Leeuwarden Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met vrijdag, uit sluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van za terdag tot en met maan dag gesloten. Abonnementsprijs: voor Nederland fl. 17,50 per jaar; voor het buiten land: fl. 30,00 per jaar Losse nummers: afge haald fl. 1.00 per stuk Per giro besteld: fl. F,60 voor 1 ex., fl. 2,90 voor 2 ex., fl. 4,30 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de 1e februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijr betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrij ving als'abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet' worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa tisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1976 | | pagina 5