4
Uw eigen bank
Friesland Bank
't 3d-leine 3<-rantóje leeót iedereen
Lezers klommen in de pen
Foto's naar t Kleine Krantsje. Dit is er een van de Torenstraat,
gemaakt in 1930.
FOTO'S
Zo af en toe krijg ik van een
kennis 't Kleine Krantsje ter
lezing, wat me altijd weer een
groot genoegen is. In mijn jeugd
heb ik een vijftien-tal jaren in
Leeuwarden gewoond, was toen
als typograaf verbonden aan het
Leeuwarder Nieuwsblad.
In mijn Leeuwarder periode heb
ik verschillende foto's genomen,
die u misschien wel interesseren.
Na de oorlog woon ik weer in
mijn geboorteplaats Franeker.
Ik ben nu 71 jaar, dus de jaren
tellen, wil niet graag dat ze later
verloren zouden gaan, vandaar
dat ik ze aan u toestuur.
Misschien dat u ze gebruiken
kan voor uw blad.
Franeker W. Elsinga.
Onze hartelijke dank
Red. t. KL Kr.
HEILIGE MARIE
In een van de vorige Kleine
Krantsjes wordt iets over Heilige
Maria gezegd, een bekend stads-
type van vroeger van het Oldega-
lileën.
Als katholieke jongens spraken
wij nooit van Maria, maar altijd
van Marie - wij noemden haar
Heilige Marie, maar vaker nog
Vrome Marie en ook wel "Het
engeltsje vanne Gleien". Zij
heette Marie Rondema en ze
woonde aan het Oldegalileën op
nummer 93.
Zo nu en dan plamuurde ze het
houtwerk van dat huisje zelf.
Kwam er iemand aan de deur op
een moment, dat ze daar niet
mee bezig was, dan zei ze: "Ja
sien, ik he de skilders
Stoken deed ze nooit; "bij mij in
huus is 't overal even warm"
placht ze te zeggen.
Iedere dag ging Vrome Marie
naar de kerk, óf naar de Bönifa-
tius aan de Voorstreek, óf naar
de DominLus in de Speelman
straat. In deze laatste kerk kon
ze vol extase voor het beeld van
de Heilige Antonius staan. "Ik
ben een kind van Antonius" riep
ze eens. "Ach meens" antwoord
de koster Kamsma, die op de
hoek van de Bontepapesteeg
woonde, "jou mutte niet zo liege,
Antonius het nooit kienders
had 1"
Vrome Marie ging altijd heel
ouderwets gekleed, in het wit en
ze poederde zich iedere dag,
waarschijnlijk met Koopmans
meel. Ze schreed'meer, dan ze
liep en doordat ze lang en slank
was, was het werkelijk een
opvallende verschijning.
Marie kwam oorspronkelijk uit
Wijtgaard en tenslotte is ze daar
ook weer naar toe gegaan - ze is
er bij een broer van haar
gestorven.
Leeuwarden N.N.
NAAR TIETJERK
In 't Kleine Krantsje 266 zag ik
een foto van Collectanten van de
Hervormde Kerk op stap. Daar
zag ik mijn oom Hedzer Drent
op staan. Hij was vroeger
timmerman, maar ik weet niet of
hij als zodanig werkte. Wel weet
ik dat hij huur ophaalde voor de
Leeuwarder Woningvereniging.
Zijn vrouw had op het Perks-
waltje een winkel in steengoed,
koffie, thee en aanverwante arti
kelen. Niet in de Grote Kerk
straat, zoals in het Krantsje
staat.
Zoals mevrouw Boer-Sijtsma al
schreef woonde Heilige Marie bij
ons in de buurt en wel op het
Oldegalileën. Een foto van haar
heb ik nooit gezien. Maar weet
wel dat ze veel geplaagd werd
door de jeugd.
Gaarne zou ik de heer Van Dam
bedanken voor zijn mooie wan
delingen, die hij ons voor de
ogen toverde rond Leeuwarden.
Ik weet nog best dat wij zomers
als het schoolvakantie was en
neven en nichten uit Holland
kwamen logeren bij Opa en
tante Bet wij ook eens met mijn
moeder, nu praat ik van voor
1919 want toen is mijn moeder
overleden, naar Tietjerk oftewel
Zwartewegsend zijn gewandeld,
af en toe in de berm even rusten.
Toen we er kwamen bestelden
moeke en tante thee: er kwam
een blad met theepot en de thee
stoof waar nog een ketel water
op stond. Wij kregen limonade
en toen naar de speeltuin; de
dames zaten te breien. Dan nog
naar het bos, naar de kluizenaar,
de Belvédère en wat er meer viel
te bewonderen en dan met de
trein weer naar Leeuwarden. Dat
was altijd een heel feest.
Ook geniet ik altijd heel erg van
de verhalen van Bart van der
Weerdt, mijn oude klasgenoot.
Naarden A. Has-Drent.
FAMILIE BREEDENBACH
Hierbij doe ik U een verzoek
toekomen. Ik zou graag een op
roep willen plaatsen in het
Kleine Krantsje om foto's. Ik
ben namelijk met een Stam
boom bezig van de fam. Bree-
denbach. Rooie Jantje Breeden-
bach was mijn overgrootvader.
Alle nog levende familieleden in
I-eeuwarden hebben mij erg
goed geholpen. Maar nu zou ik
zo graag komen aan jeugdfoto's
van mijn moeder. In de oorlog is
alles weg geraakt, en aangezien
er zoveel lezers zijn die nog
schoolfoto's bezitten zou ik het
volgende willen vragen. Indien er
mensen zijn die oude schoolfo
to's bezitten of fofo's van buurt
feesten waar eventueel op staan
Rieke - Joke - Sietse - Antje
Breedenbach dan zou ik ze
graag willen lenen. Ze krijgen de
foto's allemaal terug want ik laat
er dan afdrukken van maken.
Ter informatie nog het volgen-
de:Antje Breedenbach (mijn
moeder) heeft bij Juf. Borsma op
de Boterhoekschool gezeten.
Toen woonde de hele familie op
het Pieterseliewaltje 56. Ook bij
juf. v.d.Net op de Eebuurtschool
zijn de kinderen op school
geweest. En ze hebben gewoond
in de Weerklank, daar was het
de Vijverbuurtschool. Indien er
dus iemand is die nog foto's
bezit van deze klassen of scholen
waar mijn moeder bij op zit, of
mijn tante Froukje Breedenbach
of oom Sietse Breedenbach en
vooral mijn tante Joke Breeden-
want zij is op 18 jarige leeftijd
overleden aan TBC. Wil diegene
dan met mij kontakt opnemen,
met A. Gijzel-Haasbeek, Win
kelstede 218, Den-Haag. Te
lefoon 070-290734.
Bij voorbaat mijn hartelijke
dank.
Den-Haag A.Gijzel-
Haasbeek.
even uit, dan moeten al die
mensen opstaan anders kun je er
niet voorbij.
In de pauze denk je, kom, even
een kopje koffie halen, maar
niks hoor, bij de tapkast rijen
mensen, de een roept om dit en
de ander om dat, de bediening
heeft het zo druk, dat ze komen
handen te kort. Eindelijk heb je
dan je koffie en wil je graag even
bij een gezellig tafeltje zitten
maar niks hoor, daar staan hier
en daar ook weer van die
houtblokken, alles vol natuurlijk,
je wandelt dan maar wat rond
alles in schemerdonker en dan
zie je toch nog een bord waar
toi'et op staat, he, denk je, daar
moet ik maar eens zien, maar o
jc; een lange gladde stenen trap
naar beneden. Dat hebben ze
wel aardig uitgezocht, vooral
voor bejaarde mensen is het een
sof hoor.
Nee, geef mij de Harmonie van
vroeger maar, alles even gezellig
om je heen; drie rijen stoelen
met looppaden ertussen en als
ten Kate of T.V.G. een avondje
gaven, nu dan was het feest
hoor. Na de uitvoering werden
alle mannen en jongens inge
schakeld, want de stoelen uit de
voorzaal moesten even weg, de
vloer werd wat glad gemaakt en
dan kon de dans beginnen, fijn
hoor; nu worden de jonge
mensen naar een paar andere
zaaltjes gestuurd.
Ook wou ik de heren architecten
nog even vragen of ze al die flats
(Vervolg op pagina 6).
VROEGER EN NU
Er is mij iets opgevallen over de
bouwstijl van vroeger en nu. Ik
ben nu twee keer in de
Harmonie geweest, als je dat zo
hoorde heeft dat een aardig
kapitaaltje gekost met die ver
bouwing.
Nu, 'k moet het eerlijk zeggen, 't
is me erg tegengevallen als je
toch die grote blokken hout ziet
aan beide kanten dan denk je
wel eens wat hebben ze er van
gemaakt. Als je daar zo zit te
ki|ken denk je wel eens als al die
dokken eens naar beneden
komen zo'n idee heb je daar
>vcr. 't Is alles zo triest om je
heen, dan hebben ze van de
stoelen hele lange rijen gemaakt
wat heel onpractisch is als
iemand zo ongeveer in 't midden
zit en je moet noodzakelijk er
..geef mij de Harmonie van
P.S.
In 1959 is mijn moeder op 46 ja
rige leeftijd overleden. Ik ben
enig kind, en geboren in Den-
Haag. Maar mijn moeder kon
geweldig vertellen over haar
jeugd in I-eeuwarden. En als ik
nu het Kleine Krantsje lees, dan
komen al die herinneringen weer
boven, en dan is het net of ik
m'n moeder hoor vertellen. Ik
kan alleen maar zeggen: Klein
Krantsje heel groot bedankt.
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
