4 Friesland Bank MEDEDELING AAN DE ABONNEES dé jou net nu[ paqe.... Uw eigen bank 't Vileine 3Crantóje leeM iedereen Lezers klommen in de pen DE TEMPELIER Mijn broer, T.T. Zijlstra, wonen de Europaplein 6 II ten Uwent, zond mij no. 220 van Uw uitgave d.d. 29-6-74. In dit nummer komt een foto voor van het strijkorkest "De Tempelier", waarvan ik destijds deel uitmaakte. Ik was hiermee zeer ingenomen en herinner mij levendig nog alle leden van dit orkest. Alleen een kleine correc tie: de Heer Naberman, die de leiding had, heette naar ik meen Marius bij z'n voornaam. De De foto moet genomen zijn 1915 en niet in 1917. Wat is nl. het geval: op 1 april 1916 trad ik in dienst bij de Amsterdamsche Bank te Amsterdam. Daarvoor was ik korte tijd werkzaam bij de Coöp. Zuivelbank (thans Friesland Bank). Van 1932-1957 was ik direkteur van A.B. Amersfoort, waar, ik nu nog woon. Th. P. Zijlstra. Amersfoort. niets meer, want al wat me lief was moest ik missen. Maar nu ter zake: U had het over Koopmans Meelfabrieken, mij wel bekend van vroeger. Toen bestonden ze nog geen twintig jaar. Dagelijks moesten wij naast Koopmans de Weer klank door om naar de Vlietster- school te komen. Dat begon al op m'n vierde jaar. Mijn vader werkte bij Huisenga, ook een graanhandelaar aan het Zuid- vliet. Het staat me nog goed voor de geest. Ik was misschien een jaar of tien, daf er een potje met ontlasting tussen het graan werd gevonden. Niemand had er wat mee te maken, zeiden ze, maar al het personeel werd en bloc DRACHTEN Men kent er de Friese verhoudingen en is bereid plaatseli]ke en provinciale belangen te dienen. LANGE TIJD HEBBEN WIJ DE ABONNEMENTSGELDEN VOOR T KLEINE KRANTSJE KUNNEN HANDHAVEN OP SLECHTS FL. 17,50 PER JAAR. NIET ALLEEN DE GESTEGEN DRUK-, MAAR VOORAL DE OMHOOGGEVLOGEN PORTO KOSTEN NOODZAKEN ONS DE ABONNEMENTSPRIJS AAN DE GEWIJZIGDE OMSTANDIGHEDEN AAN TÉ PASSEN. PER 1 JULI 1976 WORDT HET ABONNEMENT OP 'T KLEINE KRANTSJE FL. 19,50 PER JAAR VOOR HET BINNENLAND EN FL. 35.00 VOOR HET BUITENLAND. ABONNEES. DIE HUN ABONNEMENTSGELD REEDS VOOR HET GEHELE JAAR 1976 HEBBEN VOLDAAN, BEHOEVEN NIET TE SUPPLEREN - VOOR HEN GAAT DE VERHOGING IN FEITE DUS PAS HET VOLGENDE JAAR IN. De graanpakhuizen aan het Zuidvliet - karakteristieke gevels. Uit de jaren 1910-1930 weet ik mij te herinneren dat aan de westkant van Drachten in de winter slechts enkele kilometers wat& van de plaats was. Want bij zeer hoog water kwam het soms op sommige plaatsen aan de Noorderhogeweg toe, dan was het één grote waterzee. Als men dan op het Buitenstvallaat was had men een geweldig uitzicht op de Smalle Ee, welke dan ver uit zijn oevers was getreden. Dat land dat dan elk jaar weer in de wintermaanden onder water stond werd in de zomer maanden verhuurd voor hooi land. Daar broeide best gras om hooi van te maken. Dit werd genoemd blauwgras van de Hoge Wadden. Er was in die jaren ook altijd een hooiland verhuring in één van de café's in Drachten en daar was altijd veel belangstel ling voor van de zijde van de boeren, tevens waren daar dan ook vaak arbeiders die hun HERINNERINGEN Ik kreeg vanmorgen 't Kleine Krantsjê in de bus en m'n eerste was even kieke of er ook wat nieuws in stond. En ja hoor, even bladeren en toen las ik van de Bagijnestraat en de Ruitersteeg. Dat waren hele bekende plaat sen voor mij. Ik heb tot mijn negentiende jaar in de Kalksteeg gewoond. En als je daar dan van leest komen er een heleboel herinneringen bij je op. Ik las, dat er op de hoek van de Ruitersteeg een logement ge weest was, maar dat is niet in de tijd geweest, toen die kazerne er was. Dat was later en dat was Hutting. Daarvoor de kleine kazerne en daar woonde een familie Bons. Er was een man, wiens achternaam ik niet weet, ik weet alleen dat hij van voor naam Isie heette. En dan zongen wij van "Isie, Isie, Siesie, daar komt er weer een pliesie En dan zat hij ons weer achterna. En dan wij lopen. Ach, dan weet je niet wat je zult uithalen. En dan zeiden wij: zullen we Isie even uit huis halen Want hij was zo bang voor de politie. Ook woonde er een man bij zijn moeder in. Die hebben we ook vaak geplaagd. Hij woonde in de Ruitersteeg. Rooie Mienkes, de voddenman, heeft er ook nog gewoond'. Maar U schrijft ook over een koeiedrijver, die heb ik niet gekend. In 't Bagijnekloos- ter woonde destijds een familie Schreuder en een familie J9ale- bout. En verder waren het pakhuizen: fietsmaker Huisman, fietsmaker Weersma, een meubelmaker, wiens naam ik niet zo goed meer voor me kan krijgen, maar ze noemden hem ook Scheefnekje, hij was bij het muziekcorps van de Sinnema's. Toen ik al getrouwd was hebben er in de Kalksteeg ook nog twee straattypen gewoond, Ernma- kaas heetten die. En die ben ik nog nooit, zo lang ik het Krantsje lees, tegengekomen. En dan woonde Kattejantsje in de Bollemansteeg, die woonde naast Burg en had wel vijftig katten en die zaten allemaal in de gordij nen. Leeuwarden Mevr. IJ. Wijk- stra-de Jong. (Vervolg op pagina 10). ontslagen, dus mijn vader ook. Er was geen ondersteuning, dus U weet het wel: man, vrouw en negen kinderen. Moeder alle dagen uit werken voor zestig cent per dag. Gelukkig werkte ze veel bij slager Van der Woude op de voorstreek en daar viel vaak wat af voor de soep. Eindelijk heeft een jonge kerel, die daar ook bij Huisenga werkte, bekend, dat hij de schuldige was. Zijn vader was ook de dupe en armoe troef. Het vaste personel kon toen weer aan het werk voor twee vijf en twin tig in de week, geen vetpot, maar toch was al het leed weer gele den. Mevr. D.Hijnsbergen-Oppenhui- sen. Grouw. Uw correctie lijkt ons niet juist. Het was niet Marius, maar Marinus Naberman. Red. 't KI. Kr. ONTLASTING Als oud Leeuwarder, geboren in 1892, kreeg ik een exemplaar van 't Kleine Krantsje in handen. Ik ben op zeventienjari ge leeftijd naar Holland gegaan, in betrekking en verdiende een gulden per week. Ik kreeg al gauw kennis aan een Hollandse jongen, die tien jaar ouder was dan ik en zo was ik op achttienjarige leeftijd al ge trouwd. Uit dit huwelijk is een dochter geboren, die ik helaas heb moeten missen op vijf en dertigjarige leeftijd. Nu, op m'n vier en tachtigste, ben ik weer naar Friesland ver trokken, want Holland zei me

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1976 | | pagina 4