4
Friesland Bank
Uw eigen bank
•f peine rantfje leeM iedereen
Lezers klommen in de pen
Men kent er de-Frleee
verhoudingen en ie bereid
plaatselijke en provinciate
belangen te dienen.
NIET BUL MAAR BUL
Geachte redactie, zou U mijn
naam even willen veranderen. Ik
heet niet Bijl, maar Bul-Corne-
lisse, Greunshiem 137. Diegene,
die mijn stukje over de Harmo
nie (Lezers klommen in de pen,
nummer 268) gelezen hebben,
zijn het helemaal met mij pens,
toch leuk he
Leeuwarden Mevr. Bul-Cor-
ndlase.
OLDEGALELEEN
Even een klein stukje als ant
woord op het verhaaltje van de
heer Y. Bakker over het Oldega-
lileen in 't Kleine Krantsje
nummer 267. Het Oldegalileen
begon wel bij het Blauwhuis,
maar op de hoek van de andere
kant was niet een winkeltje,
maar een kroegje en wel van
Dorenbos. Daarboven woonde
de familie Mast. Zijn deur was
achter het kroegje, daar was een
inham. Mijn grootvader was bij
ons in huis, en als mijn moeder
op donderdag aan het kachel-
poetsen was, 's winters twee
stuks, een kookkacheltje en een
kolomkachel, dan ging mijn
grootvader altijd naar het kroeg
je van Dorenbos. Als wij als
kinderen uit school kwamen uit
de Eestraat moest er altijd een
van ons heen om te zeggen, dat
Pake thuis moest komen. Maar
dat is wel zeventig jaar geleden,
want daar zat hij dan warm.
Naast Knuist was een steegje
met drie woningen, waar een van
"De Zeven Schoonheden" woon
de. Tegenover de smid stonden
twee huisjes, waar een vrouw
woonde, die ze Dikke Anna
noemden, die ging op vrijdag
altijd naar de markt om voor de
boeren te melken en verder was
ze ook straatwiedster.
Dan kwam het schoenwinkeltje
van Enzing. Aan de andere kant
twee woningen plus winkel van
kruidenier Andringa, waar wij
wel boodschappen deden. Dan
hadden we de kapper op de
hoek van de Lindebuurt en het
Oldegalileen en in de Linde-
buurt was nog een tabakswinkel
tje en verder vier of vijf wonin
gen. Ook de stomerij van Hoek-
sema was hier.
Naast de winkel van Otter was
een woning van van der Mei, die
naaimachines verkocht. Daar
had mijn moeder een van gekre
gen en elke week moest ik er
heen om vijftig cent te brengen,
tot hij afbetaald was.
Van der Meer woonde er in die
tijd nog niet; het was Lubbers,
die op de hoek van de Eestraat
en het Oldegalileen woonde en
zijn kwekerij was in de Eestraat
in het steegje daarachter. Daar
haalden wij altijd radijs, die wij
voor hem verkochten.-Nu wil ik
Bakker wel even vertellen, dat
het zeventig jaar geleden is.
Een paar huizen verder op de
Oldegalileen woonde Heilige
Maria en weer een paar deuren
verder woonde een opklopper;
z'n naam was Meisjes. Die ging
elke morgen op stap om de
mensen wakker te maken. Hij
kwam ook bij ons thuis. Dan
tikte hij met stokken op het
raam en hij hield niet eerder op,
voor hij een goed antwoord had.
Ook vroeg hij wel; Ben je wel
goed wakker Zondagsmorgens
kwam hij om vijf centen voor de
hele week. Bij de bovenburgen
kreeg hij tien cent in de week
omdat hij daar op een ladder
moest klimmen.
Nu zijn we bij van der Hoek, die
was kruidenier en had een kroeg
en daarnaast was een steeg met
vier of vijf woningen. In een van
die huizen woonde toen een
Spoelstra, die gingen toen*ook in
de Eestraat op school. Daar leeft
Bettus nog van, hij is 81 jaar en
verleden week heb ik nog met
hem gepraat; hij was vroeger bij
de gasfabriek.
In het Panbakkerspoortje woon
de toen een familie Mendel en
tegenover Excelsior was een sla
ger Terpstra op de hoek van de
Dokkumerstraat, daar heb ik
vaak vlees gehaald. Van kruide
nier Stevan op de hoek van de
Dokkumerstraat leeft de vrouw
nog op hoge leeftijd. En naast
Stevan in de Woudstraat was
een Was- en Strijkinrichting van
de Wilde, die is later verhuisd
naar de Groningerstraat en
vrouw de Wilde is nu in het
Triotel en heeft de hoge ouder
dom van twee en negentig jaar;
hij leeft niet meer.
Ook was er een strijkinrichting
in de Pieterseliestraat van Tie-
lenburg; daar ben ik zeven jaar
geweest.
Nu hou ik op, want als ik wil
kan ik nog wel twee bladen
volschrijven en een ander moet
ook de kans krijgen.
Leeuwarden J. Mollema-
Schreuder.
Op de hoek van het Oldega
lileen en de Hoekstersingel
woonde wel degelijk, maar
dan in een latere tijd dan die
van Uw jeugd, de familie
Soolsma. De vader van het ge
zin werkte met de oudste zoon
in de graanpakhuizen ernaast,
de moeder dreef in het hoek
huis tien-en tientallen jaren
een kruidenierswinkel.
Red. 't KI. Kr.
SCHOOLFOTO'S
Wat de oude schoolfoto's betreft
die U geregeld in 't Kleine
Krantsje zet, raakt een school
foto van de school in de St. An-
thonijstraat cursus 1925 - 26 met
als hoofd de heer Verschuur en
waarop, o.m. voorkomt de later
bij een verkeersongeluk om het
leven gekomen veehandelaar P.
Hijlkema en voorts een foto van
de G.H.B.S. 3e klas met de
Duitse leraar Hofman.
Ik hoop dat deze foto's nog eens
worden afgedrukt in het Kleine
Krantsje of mij zouden kunnen
worden toegezonden voor het
maken van een fotocopie, waar
na retournering volgt.
Mantgum W. Goinga
ONTROERING
In nr. 269 van Uw Kleine Kran
tsje las ik met spanning en ont
roering het artikel over Tetje.
Dat zal wel verkeerd afgelopen
wezen. Althans wat je verkeerd
noemt. Wellicht werd ze een
meer of minder gelukkige moe
der. Maar dan blz. 5, Homme
Motzheim, die zo ongelukkig
kwam te vallen. Hier had U m.i.
een kort naschrift moeten plaat
sen. 't Liefst als volgt: Hoewel de
knaap weel van de bekomen ver
wondingen te lijden heeft gehad
is hij er toch goed bovenopgeko-
men.
En als het anders uitpakte: De
doktershulp heeft helaas niet
mogen baten.
Kijk, dan is zo'n aanhaling afge
rond en volledig voor de lezers
van nu.
Eenzelfde geval deed zich eens
voor in de rubriek Honderd jaar
geleden in de Leeuwarder Cou
rant. Een jongen ging er
vandoor, waarschijnlijk omdat
hij het erg slecht had. En dan
denkt de lezer: Wat kwam er
van de knaap terecht? Is dat
bekend? Zo ja dan had het er bij
vermeld moeten staan.
Uw initiatief met de schoolfoto's
is bijzonder goed. Tc Hoop dat
het vol te houden is. De foto's
worden ook steeds beter. Geen
„afgehakte hoofden en benen'
aan de kant" zoals bij de eerste
foto's! Nog even Tetje en nu. In
de Leeuwarder van 25 Juni 1976
staat: onbestelde goederen naar
Drachtster gezin. Anonieme
plaaggeest werd na achttien jaar
ontmaskerd. En dat 18 jaar met
de huidige opsporingstechnieken
is wel wat erg kr^g! Goed voor 't
Kleine Krantsje over 50 jaar!
Dit voorjaar overleed ze. Mevr.
Geertje Walstra, geboren Efde.
Zij diende bij ons in de jaren
1925 tot circa 1930. Wat was ze
een aardige en behulpzame
werkster aan wie we veel te
danken hebben en de beste
herinneringen bewaren. Zij pleeg
de te zingen het toenmalige
straatdeuntje:
,,'t Leven is vroolijk en 't leven is
blij. Eenmaal is allen voorbij!"
Deze regels tweemaal vormden
het refrein.Kent U 't gehele vers
eventueel nog? De melodie is me
bekend maar die te noteren
wordt een heel werk voor me,
(Vervolg op pagina 8)
Op de leeftijd van 72 jaar is de vorige maand overleden de heer Jans Mik, lange jaren exploitant van het
Oranje Bierhuis aan het Raadhuisplein. De heer Mik was een markante figuur, die een bijzondere sfeer
wist te scheppen in z'n oeroude zaak. Hij werd geboren in Nienwe Pekela, was eerst ober in Den Haag en
daarna in het hotel van Van der Riet in Harlingen en kwam tenslotte ais opvolger van de bekende Ype
Schaaf in het Oranje Bierhuls terecht.
