LANGS DE LEEUWARDER SCHOLEN IK HEW WEER WAT METMAAKT' k V'ïr m.\ 9 t ^rantöje leeöt iedereen De Tjerk Hiddeschool aan de Tjerk Hiddestraat. Van links naar rechts de heer F. van der Kooi, de heer Y.M. Dijkstra, hoofd van de school, mevrouw MBams - Hemrica, de heer A. van Marie, mevrouw Lüollema - Buursma, mevrouw A. Bokma - Hamelink, mevrouw J.Oord - Konings en de heer J. van Drooge. J Ivervolg van pag. 1) deur staan. Idder volk in, riep ie. Inne keuken was gien meens te zien. Terwijl ie daar nog ston hoorde ie inne huus een vrouw kreunen. 'Idder een anne deur' riep de vrouw. 'Ja, ikke'', zei Bouke. ''Kom er maar in man' riep de vrouw weer, ik bin voor' Bouke zette zien natte hoed af en lei die vervolgens oppen stoel. Toen deed ie zien hoom, die op zien rug bongelde, af en zette em teugen de stoel. Daarna veegde ie met de mouw van zien jas zien gezicht droog en stapte de kamer in. De vrouw zat in één vanne grote stoelen. Ze hong wat uutzakt inne stoel en zuchtte. T IS ZOVER Idder wat mette vrouw'', vroeg Bouke wat onnozel. De vrouw keek heur bezoeker an en zei, 'gaan mien man halen en zeg, dat et zover is' Et drong tot Bouke deur dat de vrouw oppet punt ston te beval len. In zo'n sitewaasje was ie nog nooit weest. Hij had es een kerel met fiets en al innen sloot smeten; hij had een paar kerels zo op hun hasses slagen met zien hoom, datter voor altied een paar duken in zatten; hij had uut pure medelieden een honsje metnomen naar zien huus en nou ston ie bij een vrouw, inne mooie kamer, die oppet punt ston een kien te krijen. ''War iddie'vroeg Bouke, die stokstief inne kamer ston. Even vedder op, anne rechter kant vanne weg, is ie op een kampke bouw. Maar ga dan manzei de vrouw, ongedul dig deur et getreuzel van Bouke. Hij draaide zich om, liep de keuken in, pakte zien hoed vanne stoel en stoof de keuken uut. Hij von de man oppet kampke bouw. Hij zat voor de regen te skulen onder een karre. 'Je mutte dadelik tuuskomme, je vrouw krijt een kienhijgde Bouke. De man zei niks, hij kroop onder de karre uut en zei teugen Bouke, kom met' Beide mannen zetten et oppen lopen. Zo had as ze lope konnen draafden ze naar de boerderij. Toen ze in de kamer kwammen had de vrouw zichzelf op bed hol- pen. De deuren vanne bedstede stonnen oppen kier. Bistou daar, Wiebren' klonk et uut de bedstede. ''Ja'', zei de man en hij liep naar de bedstede. Hoe is t met dij' vroeg ie oppen zorgzame toon. Et gaat nou wel weer' zei de vrouw. 'Zal ik de juffer waarskou- we'zei de man. Bouke, die niet wist wattie hier vedder nog te doen had, draaide zich om, kuchte een keer en zei, dan gaan ik maar' De man keek op. 'Ja. dat is goed, be dankt' Op dat moment skeurde weer de piene deur de vrouw hene. "Hou!" riep de man teugen Bouke. Bouke keek de man an. Wille jou de juffer waarskou- we, ik kan nou niet fut, wille jou dat voor ons doen?Wat mut ik doen?" vroeg Bouke, hoogst verbaasd. 'Juffer van der Veen waarskouwe dat ze derekt kom- me mut bij mien vrouw", en Tk hew weer wat metmaakt' zei Bouke, toen hij 's avonds bij Van der Woude in 't kroegje zat. begriepende dat Bouke niet wist waar juffer van der Veen woonde, vervolgde de man, ze woont vooran innet dorp, even voorbij de kerk. Je kanne de fiets nemme, die staat inne skuur' Bouke knikte. Hij liep et huus uut en de skuur in omme fiets te pakken. Even later reed ie, as een razende Roeland, deur de regen om juffer van der Veen te waarskouwen. Et leek allemaal wel op een of andere droom. Juffer van der Veen was hoogst verbaasd toen ze de boodskap van Bouke hoord had. ''Kon die man zelf niet komme? vroeg ze. Dat was een overbodige vraag von Bouke en dat was oek zo. De man durfde niet bij zien vrouw weg'', zei Bouke. 'Zo' zei juffer van der Veen. 'Ried maar gauw terug en zeg maar dat ik dadelijk kom, of nee, wacht maar even dan ried ik met jou met, dat is nog beter' NAAST EEN VROEDVROUW En zo reed Bouke op die gedenk waardige maandag, in de regen, die nou neerstroomde, naast een vroedvrouw, op weg naar een geboorte toe. Bouke, die zelf kien noch kraai inne wereld had. Alleen een hondsje, Tiras ge naamd. Toen Bouke savens innet kroegje van van der Woude zat bij te kommen vannet aventuur, streek ie met zien linkerhan over zien kin terwiel ie met zien rech terban een klein glaske vast hield. Hij zei teugen de mannen, ik hew vandaag weer wat metmaakt Bart van der Weerdt.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1976 | | pagina 9