IN MEMORIAM
"LOADEWIEK" VAN DER WERFF
VOOR LEEUWARDEN EN DE
WIJDE WERELD ER OMHEEN
T KLEINE
KRANTSJE
DERTIENDE JAARGANG
16-4-1977 NUMMER 288
FELICITEËRT
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
'T KLEINE KEANTSJE
onze stadgenoot, de heer SIJ-
BÖLT GEORGE JONKHOF.
die deze week woensdag de hoge
leeftijd van negentig jaar heeft
bereikt. De oude heer Jonkhof,
De heer Sijbolt Jonkhof, nog niet
zo lang geleden gefotografeerd op
de vrijdagmarkt: een krasse
negentiger!
bij heeb veel Leeuwarders welbe
kend, heeft in vroeger jaren een
vis- en fruithandel gehad, m'aar
later ging hij handelen in oude
metalen en kwam zo in het onge
regeld terecht. Jarenlang had hij
met z'n tweede tot en met
zoveelste hands spulletjes een
standplaats op de vrijdagmarkt,
waar hij, bij goed weer, nog wel
eens te signaleren is, want zoon
Jan heeft de traditie van vader
voortgezet en doet nu ook in
ongeregeld en antiek.
Het kan van meer mensen
worden gezegd, maar wat voor
hen geldt, geldt voor Jonkhof
Senior zeker: nipmand ziet hem
die hoge leeftijd aan - de
hoogbejaarde, die nu in Greuns-
hiem verblijft, is nog bijzonder
hecht en vitaal.
Een rasechte Leeuwarder en een
zeer markante figuur - dat was de
heer Lodewijk van der Werff, die
twee weken geleden, op de
leeftijd van bijna tachtig jaar,
plotseling in het Bejaardencen
trum Greunshiem overleed. De
heer Van der Werff - "Loade-
wiek" zeiden zijn vele, vele
vrienden - kende de hele stad en
de halve stad kende hem: eerst
als ambtenaar bij de P.T.T., later
als advertentie-acquisiteur van
de Leeuwarder Courant kwam
hij dagelijks met zoveel mensen
in aanraking, dat er, van de
oudere stadgenoten althans, wei
nigen zullen zijn, die nog nooit
van hem hebben gehoord.
Een grote bekendheid kreeg hij
bovendien bij tal van inzame
lingsacties zoals die voor de
reddingboot Insulinde, het Frysk
Orkest ,en de Kinderboerderij,
waarvoor hij zich buitengewoon
verdienstelijk maakte: niemand
weet het, maar het zal niet gering
zijn, wat Loadewiek aan contan
ten op tafel bracht.
Tot na de laatste wereldoorlog
werkte de heer Van der Werff
voor de P.T.T. in Leeuwarden,
maar hij verbrak het dienstver
band, toen de Leeuwarder Cou
rant besloot iets aan advertentie
acquisitie te gaan doen. Direc
teur S.J. Jonker, die Van der
Werff van jongsaf kende en enige
weet had van het speelse gemak,
waarmee Loadewiek advertenties
(vervolg op pag. 11
Zaterdagavond was de Wortelha
ven gedurende geruimen tijd het
toneel van een groote herrie,
veroorzaakt door een vechtpartij,
't Begon reeds om acht uur onge
veer. Zoals men weet, bevindt
zich daar een kroeg, die geregeld,
maar vooral des zaterdags, nog al
druk wordt bezocht. Op het uur,
hiervoor genoemd, kregen twee
of drie van de bezoekers ruzie, de
een voegde de ander toe, dat hij
(de eerste) niet graag op de
stroofabriek zou werken, waarop
de laatste antwoordde, dat hij
zijn vrouw 's winters niet liet
gaan bedelen.
Daar waren de poppen aan het
dansen. De twistenden moesten
eruit; de eene liep weg, de ander
zocht hem, schreeuwende en
vloekende, op straat; een menigte
wandelaars kwamen er op toe - 't
liep echter met een kwartiertje
druktemaken op dat oogenblik
af.
Omstreeks halftien kwam een
der partijen terug, natuurlijk
Een wel zeer typerende foto van Loadewiek van der Werff, die veel nam, maar ook veel gaf. De plaat is
precies een kwart-eeuw geleden gemaakt bij het tweehonderdjarig bestaan van de Leeuwarder Courant.
weer de kroeg in. Onmiddelijk
erop kwam de tegenstander op
dagen en geen vijf tellen was deze
binnen, of de twee hadden elkaar
bij de kladden en pats daar
lag er een op de steenen van de
stoep. Ze sloegen elkaar met
bierglazen en klompen. Het werd
een formeel gevecht midden op
straat; de jassen uit, in hun rood
baaien hemden takelden ze
elkaar geducht toe. Van alle
kanten vloog het publiek toe,
vrouwen gilden; „ze vermoorden
elkaar" kortom 't was een
spectakel van geweld.
Merkwaardig, dat alles kon
worden afgespeeld, voordat een
agent van politie zich vertoonde.
Wel trachtte een rijksveldwach
ter tusschenbeide te komen, doch
deze kon tegen de drie woest-
aards niets uitrichten. Eindelijk,
toen 't gevecht was afgeloopen,
kwamen eefiige agenten opdagen
de menigte verstrooide zich
daarop en de herriemakers
zochten een goed heenkomen.
Als men weet, dat bedoelde „ver
gunning" herhaalde malen aan
leiding geeft tot soortgelijke
tooneelen. dan zal men begrij
pen, dat ze bij de buren in alles
behalve goeden reuk staat en dat
deze het zeer zouden waarderen,
zoo er zooveel mogelijk in de
nabijheid kon worden gesurveil
leerd.
(1903)
