LEEUWARDERS: MEER HUMOR DAN ANDEREN? 'T KLEINE KRANTSJE HERINNERINGEN HENDRIK BURGER 3 Met of zonder baard "JOU HOVE NIET OPPE BONKEN TE TUTEN" f 5-1 /sine T^rantcje leetf iedereen Leeuwarder humor. - Bestaat er een specifiek Leeuwardse hu mor? Een mijner Leidse akade- mievrienden - men noemde hem Caput - was er vast van overtuigd. Hij was Dordtenaar en verloofd met een Leeuwardse schone. Hij vond zijn in Leeuwarden gedane ontdekking telkens weer beves tigd in het gezelschap van een paar oude, uit Leeuwarden afkomstige studiegenoten, met wie hij 's zomers na den eten een kopje koffie placht te drinken, achter in de tuin van Zomerzorg. Men had daar een uitzicht over een grasland en, schuin naar links een kijkje op het spoorweg station. Van de mij door hem meegedeelde staaltjes van Leeu wardse humor heb ik er een paar onthouden: De trein uit Haarlem komt luid hijgend binnen, eerst in snel tempo: hh, hh, hh, dan langzamer: hhh, hhh, hhh, hhh, om ten slotte met een diepe zucht stil te staan. "Hè", zegt een der Zijn de Leeuwarden humoris- tischer dan anderen? oud-Leeuwarders, "ik bin blied for him dattie d'r is." Een ander zegt: "Hewwe jimme sien wat 'n mooie bloemen prefesser Ten Brink foor sien glazen het? - "Ja", zegt de ander, "ik hè se sien, maar dat binne sien mooiste bloemen niet, want dat binne sien dochters". Caput was, met vakantie, in Dordrecht op een familiedineetje. Hier gebeurde het, dat een kat de kamer binnen kwam lopen en, voor de ogen der gasten, iets onbehoorlijks deed op het gebloemde vloerkleed. De "Wat zijn die eieren klein vandaag" zegt pas getrouwd vrouwtje bij de winkelier. "Vindt U?" komt het antwoord, "ik heb ze zo van de kippenboer gekregen". "f4ou" zegt het vrouw tje, "dan heeft hij ze zeker te* vroeg uit het hok gehaald". te hulp snellende bediende zei, vergoelijkend glimlachend: "de bloemen moesten een beetje water hebben". Leeuwarder hu mor! denkt Caput en na tafel vraagt hij de bediende, waar deze thuis hoort. - "In Leeuwarden, méneer". Ik ben niet - en ook Caput was dat niet - in staat de kentekenen van de specifiek-Leeuwarder hu mor anders te omschrijven dan als gemoedelijk. Zeker hoort menige, helaas verloren gegane opmerking van onze Leeuwarder juf in deze groep thuis. Ik her inner mij alleen, dat toen een der onze, na zijn verloving, mét va kantie in Leeuwarden terug kwam en, met trots het portret van zijn aanstaande vertoonde, juf haar gelukwens aldus uitte: "nou jonkje, jou kanne blied weze; jou hoeve teminsen niet oppe bonken te tuten." Ook de titel "broekopbienster" in de school van Hutsemuts en Brols- ma's term "duumdrukkerspa- pierke" voor het persoonsbewijs mogen tot deze rubriek worden gerekend. Leeuwarder humor wordt niet ten beste gegeven om iets geestigs te zeggen. Hij ligt vanzelf in de gemoedelijke verteltrant opgeslo ten. Zo laat Eeltje Halbertsma (1836) de vader van het St. An- thonygasthuis de lekker ver warmde "treemter" binnentreden met de woorden: 't Friest dat 't ongelt; it sit hier 41 so warm as in 'n Poolse sleed." Johan Winkler beschrijft (1900) een geschil tussen het gemeentebestuur van Leeuwarden en dat van andere steden aldus: "Dat gaf fan seis 'n hopen roezje onder 'e lui en 'n hopen geskrief en gewrief onder 'e heeren. Want sien, ieder bleef fansels stief op sien stuk staan; dat is 't oude Friese gebruuk soa en daar mut m'ien dan oek an houde; is 't nou waar of niet". Ook de reeds genoemde Friese term: 't skeelt soa feul niet", als men bedoelt: 't is prachtig", heeft een humoristische tint. In plaats van "wat heerlijk weer!" zegt de Fries: 't kon wel minder". In het oudste Stadfriese ge schrift, Jeltema's "Vermaak der Slagterij" (1768), krijgt de hoofd persoon van zijn zwager het aanbod, hem op een goedkope manier aan vlees te helpen. Hij antwoordt niet: "Hartelijk dank!" maar: 'k Mut bekenne, dat jouw priszentatie frij skiklik is", en als een buurman hem voorstelt tezamen een koe te slachten, zegt hij: "Buurman, dat kan mij niet skeele", bedoelende: "daar ben ik geweldig blij mee". En Rikus, de hoofdpersoon in Brolsma's "Ge sprekken op de brug", wordt, bij zijn derde lustrum als brugbe- zoeker, aldus gelukgewenst: "Nou, ik wil jou niet in jouw gezicht prize, mar der binne wel beroerder". De school van De Ruijter. - In September 1870 ben ik op de la gere school gekomen. Ik was vijf jaar; in November zou ik zes wor den. Als de Benjamin van de school werd ik bij mijn binnen komen, onder geleide van broer Adriaan, door een aantal lachen de mannen enigszins als een be zienswaardigheid verwelkomd. De school lag aan een pleintje,, dat nog altijd de wijdse naam draagt van Toernooiveld, een herinnering aan stadhouder Wil lem Lodewijk's "ren- en piquers- plaetze" op het terrein van de tegenwoordige Prinsentuin. De heer Burger noemt in deze herinneringen even het Sint Anthony Gasthuis. W(J publiceren er nu twee oeroude foto's van, beide in de tuin gemaakt. Let op: er wordt nog uit de lange Goudse gerookt! voor Leeuwarden en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Fenno Schoustra's Publici- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 (Naast Emmakade 39) Leeuwarden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met vrijdag, uit sluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van za terdag tot en met maan dag gesloten- Abonnementsprijs: voor Nederland fl. 19,50 per jaar; voor het buiten land: fl. 35,00 per jaar. Losse nummers: afge haald fl. 1,00 per stuk. Per giro besteld: fl. 1,80 voor 1 ex., fl. 3,20 voor 2 ex., fl. 4,70 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de Ie februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. r Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrij ving als abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa tisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1977 | | pagina 3