EEN BRANDEWIENTSJE MET SUKER
VEEL VERANDERD
Rabobank
"Ik spaar bij de Rabobank,
dan heb ik altijd geld en
goede raad bij de hand"
kleine tlLrcmtjjc leect iedereen
r
Gosse en Griet zatten inne
kamer van Sipke en Mar
tha. Et was oppen zater-
dagavend en op zaterdag-
avend kwammen de zus
ters en de zwagers bij
mekaar.
Altied om en om.
De ene week waren Sipke
en Martha bij Gosse en
Griet op Werkmanslust, de
andere week zatten Gosse
en Griet bij Sipke en
Martha inne Houtstraat.
Zaterdagavond was hun
kaartavendsje. Dan pan
doerden ze.
Gezellig bij mekaar, eerst
een kopke koffie metten
koekje en soms metten
mokkapunt van Ypes inne
Weerd en as et dan zo
teugen half tien liep dron
ken ze een brandewientsje
met suker.
De vrouwen, zowel as de
mannen. Ze speulden om
centen. Ja, niet zo veul
vanzelf. Et must een
aardigheidsje blieve.
De centen die der op zo'n
avend inne pot kwammen,
gongen innen dooske, dat
Sipke bewaarde.
Sipke skreef et 'oek' op
innen boefje. Sipke was
een serejeus mansje, die de
boekhouding keurig bij
hield. De bedoeling van
dat potsje was, dat ze der
een dag van uut gongen.
Dat ze op zo'n kaartavend
sje maar één brandewien
tsje met suker nammen
had een oorzaak. Gosse
kon der eigenlik niet goed
teugen. As Gosse meer dan
één brandewientsje kreeg
dan wist ie et niet zo goed
meer en dan vergooide ie
zich met de kaarten en dat
wudde em dan deur de
anderen niet in dank
afnomen. Et was zo onge
veer twee jaar leden toen ze
wat met Gosse beleefd
hadden.
Ja, daar konnen ze nou nog
om lache, maar et was wel
zo dat ze na die tied
besloten om oppen kaart
avendsje één glaske bran-
dewien te drinken.
Ze hadden op die bewuste
avend port dronken. Mar
tha had metten priesraad-
sel een fles port wonnen.
Nou is port erg lekker,
maar et is oek koppig. Je
Jtewwe der gauw. teveul
van. De enige die der niet
teugen kon was Gosse.
Et was al half elf en toen
Gosse opston. om naar
huus te gaan haddie drie
glaskes port op. Toen hij
en Griet anstalten maak
ten om naar huus te gaan
wudde Gosse niet goed. Hij
must zich anne tafel vast-
houwe ennet zwit ston oj>
zien voorhoofd.
Metten paar ogen die op
dat ogenblik alles dubbel
zagen keek ie innet rond.
Wat staan hier overal een
bloemen, stamelde ie, wat
een bloemen.
Wat een bloemen? vroeg
Martha, wat een bloemen?
waar hettfe et over.
Eén vaaske met witte
krisantsjes op tafel. Sipke
haddet al lang zien, Gosse
had een glaske teveul had.
Gosse was doodgewoon
een bitsje dronken. Een
bitsje boyen zien teewater,
pogezeid. Daarom zag
Gosse alles dubbel. Hij zag
twee Grieten en twee Mar
tha's en twee Sipkes, die
em met gemengde gevoe
lens ankeken. Sipke nam
een bethiut: ik breng
jimme even naar Werk-
mgnsluM, zei ie teugen
Griet. Dat von Griet een
uutstekend idee.
Et leek keur niks om alleen
met Gosse - in die toestand
■- over de straat te gaan.
Kom Gosse, dou htust naar
huus, jonge. Ja, zei Gosse,
ik mut naar huus. Maar
Griet mut oek naar huus.
Ja, zei Sipke weer. Griet
mut oek naar huus. Eyen
later sukkelden ze met zien
drieën, Gosse tussen Sipke
en Griet in, armke in
armke, over de Noorder-
brug inne richting van
Werkmanslust.
Toen ze eindelik en ten
laasten voor de deur van
Gosse en Griet stonnen zag
Gosse zien zwager staan.
Hoe mustou nou tuuskom-
me, Sipke, jonge, zal ik dij
nou even tuusbrenge?
Nee, zei Sipke, dat hoeft
niet hoor, ik kom wel
alUenig tuus. Ja, dat is zo,
zei Griet. Kom maar
Gosse, kom maar gauw
naar bed. En zo wudde
Gosse die avend deur Griet
op bed holpen zonder
dattie et zelf wist.
In die tied liep Sipke deuk
de avendlucht langs de
Gröningerstraatweg en
deur de Arendstuun weer
naar de Houtstraat en zo
kwammet dat ze na die
aveyid, na et kopke koffie,
één brandewientsje met
suker dronken.
Bart van der Weerd t.
Lezers klommen in de pen
(vervolg van pag. 4)
ook weer half en half. Mijn zusje
mocht het natuurlijk niet weten.
Dat was een mooie tijd, maar 't
ging allemaal uit een heel smalle
beurs en met moeite. We hebben
nooit weelde gekend, ook nooit
honger gehad en we kwamen ook
nog vrij netjes gekleed voor de
dag. Dit kwam door mijn flinke,
lieve en goede moeder. Mijn
jeugd was zeer plezierig, maar
arm.
Nu wil ik ook nog even reageren
op de mooie foto van de fam.
Algra. Wij woonden als kinderen
in de Willem Loréstraat. Ik was
juist 6 jaar toen we er naar toe
gingen, 't Waren voor die tijd
mooie nieuwe woningen. Bij ons
op de hoek was de kruideniers
winkel van Ale Algra. 't Waren
keurige mensen zonder kinderen.
Ik zie ze in mijn gedachten voor
mij. Algra mooi donker krul haar
en zijn vrouw met een blozend
gezicht, het haar strak naar
achteren gekamd. Ze waren altijd
even vriendelijk. Op hun raam
stond dat ze kruideniers- en
grutterswaren verkochten. Vóór
aan in de hoek van de winkel
stond een rond petroleumvat, de
mensen gebruikten toen nog veel
petroleum.
Ik weet al die dingen van vroeger
nog als was het gisteren gebeurd.
Ik zie de mensen weer voor me.
Tegenover Algra woonde de fam.
Franconi met hun vijf jongens:
Charles, Eduard, Hein, Wiebe en
Willem. Daarnaast op no. 42 de
fam. Boorsma (boekbinder) met
drie meisjes: Sophie, Jeltje en
Richtje. Op 44 de fam.
Miedema, kapitein op de Stén-
fries, met hun zes kinderen
Roeltje, Jappie, Gepke, Gerrit,
Aukje en Libbe. Op 46 de fam.
van Wijk, oudere mensen. Op 48
de fam. Uilkema (politie) met
hun twee kinderen Froukje en
Kees. Op 50 Wed. Huisman met
haar meisjes: Mattie, Anneke,
Sietske en Geertje. Op 52 de fam.
de Jong, meesterknecht bij
Halbertsma de kistenfabriek,
met vijf kinderen: Boukje, Tjam-
irie, Egbert, Anne en Sietske.
Aan de overkant de fam.
Brouwer met 4 grotere kinderen,
één was getrouwd met een
Slauwerhof, een winkelier naar ik
meen op de Voorstreek in
gordijnen, dan was daar Gerritje,
Trienke en Gerrit. Daarnaast
woonde de fam. Kooistra met
twee kinderen, Jan en Griet.
Daarnaast de fam. Kuipers met
vier zonen Sipke, Harmen, Klaas
en Bertus. Dan de fam. Oppen
huis met drie kinderen Sietske,
Fré en Anneke. Daarnaast de
Wed. Boersma met één jongen,
die heet Ids. Zo zou ik heel de
buurt door kunnen gaan, maar
zo is het genoeg. Graag eens een
leuke reaktie. Omdat ik uit
Leeuwarden weg ging heb ik
verder nooit meer wat van de
meeste mensen gehoord of
gezien. Ik zou ze stuk voor stuk
nog graag eens willen zien. Heel
velen leven misschien niet meer
of zijn naar andere plaatsen
vertrokken.
Leeuwarden Anneke,
de dochter van de Wed. Huisman
tegenwoordig AJ. Walsma-Huis-
In het onderschrift bij de foto
van de Jongensschool in de St.
Anthonystraat (KK nr. 286)
wordt de heer Jan Jonker
aangeduid als "vertegenwoordi
ger in tennisrackets". De heer
Jonker verzocht ons mee te delen,
dat hij geen vertegenwoordiger is,
maar zelf een agenturen- en
commissiehandel in sportartike
len heeft.
POMPMAKERSFAMILIE
ALGRA
Er is door gezamenlijke inspan
ning een vrijwel compleet beeld
gegeven van de Algra's. Graag
wil ik u mijn erkentelijkheid
betuigen voor de ruimte die u in
het Kleine Krantsje hiervoor
beschikbaar stelde.
Toch graag uw aandacht voor
een enkele correctie en aanvul
ling.
U vermeldt als waarschijnlijk,
dat de foto is gemaakt in 18%. Ik
houd het er evenwel op, dat dit in
1898 is geweest. Wat is het geval:
op 29.11.1816 is te Deinum
geboren een Pieter Alle. Dit kan
onmogelijk onze overgrootvader
zijn, aangezien de jonggeborene
op 27 december 1816 reeds weer
is overleden.
De ruim anderhalfjaar daarna te
Deinum geboren Pieter Alle (4
mei 1818) blijkt meer levensvat
baarheid te bezitten; hij overlijdt
op 11 december 1906 te Leeu
warden. Vandaar dat ik het op
1898 houd, dat deze foto
gemaakt is.
Maar 18% of 1898, men kan
alleen maar bewondering hebben
voor de toenmalige fotografen,
die kans zagen zulke voortreffe
lijke foto's af te leveren. Of het
nog in mijn bezit zijnde puntgave
exemplaar is als maker vermeld:
A.Warburg, Fotograaf te Frane-
ker.
De namen van de drie kinderen
van Douwe van Swichum en
Janke Pieters Algra zijn van links
naar rechts Jan, Koosje en
Froukje.
Leerdam Alle P. Algra
(vervolg van pag. 6)
Koningin Wilhelmina. Dan wap
perden de vlaggen uit alle huizen,
sommigen versierd met de Oran
jewimpel. Orgelmuziek vervul
de de lucht. Zondag was het echt
feest. De dag werd besloten met
een groot vuurwerk op 't
Zaailand. Het slotnummer "Leve
dte Koningin" omringd door
kleurrijke yuurpijlen, werd met
luid hoera begroet. Zingend en
juichend ging men na afloop
arm aan arm naar huis.
Ook Waterlood ag werd met een
vuunyerk gevierd.. Dit feest vond
plaats in de Prinsentuin en wel
de 18e juni, dat was de dag, dat
m<»n de slag bij Waterloo her
dacht, de dag dat Napoleon, door
de geallieerde legers bij het dorp
Waterloo in België werd over
wonnen.
Een dag die men nooit vergat was
wel het één daags bezoek van het
circus Barnum en Baily, het
grootste circus ter wereld. Deze'
grote gebeurtenis had plaats de
tweede september 1901. Van
heinde en verre kwam men
opdagen om dit mee te beleyen.
De dagen tevoren hadden
nieuwsbladen en aanplakbiljet
ten voor de nodige reclame
gezorgd. Velen besloten dan ook
dit circus op z'n toernee door
Europa met een bezoek te
vereren, .Enorm werd toen de
drukte in de stad.
geld en goede raad
