VOOR ONS ALS JONGENS WAS LEEUWARDEN EEN ZALIGE STAD Vmi <U rechter T KLEINE KRAHTSJE Herinneringen Hendrik Burger Mi?f' 'f ^.rant^ie leeM iedereen :-y Met genoegen vervolgen wij hier bij de herinneringen van Hendrik Burger aan het Leeuwarden van zijn jeugd. Voor jongens was Leeuwarden een zalige stad. Niet te groot en niet te klein. Niet te groot: men kende alle personen van belang; men leefde mee met al wat er in de stad gebeurde en - waar men ook woonde - binnen het kwartier kon met buiten zijn bij de weilanden. Niet te klein: deze stad leefde;het meest op Vrijdag. HEEL FRIESLAND Dan kwam heel Friesland in Leeuwarden saam; dan was er een drukte van belang; de stad vol met boeren en boerinnen; de grachten vol met schepen. En dan - in welke andere stad stond zulk een reusachtig plein als het Zaailand geheel ter beschikking van de schooljeugd. Troelstra noemt in zijn gedenk schriften Leeuwarden een stijve Naar buiten: bij voorkeur langs de begraafplaats naar de Drie Ducatons.... stad. Zij had het karakter van vorstelijke residentie nog niet verloren. Hij verdeelde de bevol king in vier grote groepen: 1. De leidende kringen, deftig en hooghartig, hun verzamelpunt was de Grote Sociëteit; 2. De deftige burgerij, punt van samen komst de Sociëteit Amicitia; 3. de kleine burgerij en 4. de loonar beiders van wie destijds nog geen politieke invloed uitging. Oude Leeuwarders maakten een veel fijnere onderscheiding. Zij wisten de bevolking der stad in 28 standen te rangschikken. Geluk kig drong tot ons dat klassenge- doe niet door, al was ook de school van De Ruyter officieel een "gemeenteschool voor jonge heeren". Het jongeheerschap werd bepaald door het school geld. Het was de school voor de jongens van Troelstra's stand 1 en 2; maar in de school zelf - en ook later op de burgerschool en het gymnasium - bestond geen verschil van stand. Ook had iedereen toegang tot de Leeu warder Vélocipède-club, waar over de toelating van nieuwe leden met bruine- en witte bonen werd gestemd, maar waar nooit een candidaat werd afgewezen. Daarentegen werden tot de kinderbals, die 's winters door voorname families werden gege ven, alleen de kinders van Troelstra's groep 1 uitgenodigd. Buiten de school genoot de Leeuwarder jeugd van een haast onbeperkte vrijheid. Alleen de politie vormde, preventief een rem. Toch herinner ik mij één geval, waarin de eerbied voor de politie uit het oog werd verloren. Het was op het Zaailand. Eén uit een groepje jongens had gezon digd; althans een op een afstand staande agent haalde zijn aante kenboekje en potlood te voor schijn en riep dreigend: "Jij ken ik". "Hèèèè", spotte de jonge, "hij zeit jij ken ik." Hierop de agent: "Wil je wel eens ophouden met te roepen hij zeit jij ken ik." En toen de jongens: "Hèèè, hij zeit, wil je wel eens ophouden met te roepen: hij zeit jij ken ik"; waarop weer de agent: "Wil je wel eens..." en zo voort. DRIE DUCATONS Buiten - Bij voorkeur ging het langs de begraafplaats naar de Drie dukatons, van waar een voetpad door de weilanden, om talloze hekken heen, eindeloos ver voortliep, evenwijdig aan de Stienser straatweg. Of door de Schrans, in de richting van Goutum. Hier bloeiden aan de slootkant, in sprookjesachtige omgeving, vergeetmijnietjes en kleine viooltjes. Een feestelijke daad was het, met een grote bos lichtpaarse pinksterbloemen thuis te komen. Met schepnetjes vingen wij watergedierte: visjes, salaman ders en grote, zwarte watertorren. Ik heb een aquarium gehad (verjaarsgeschenk): een wijde glazen kom, waarin vele kleine visjes door gebrek aan lucht en voedsel jammerlijk zijn omge komen. Wel heb ik soms door een pijpesteel luchtbelletjes door het water geblazen; maar een afdoende voorziening is dat niet geweest. EIERS ZOEKEN Eens in mijn leven heb ik - bijna - kievitseiers gevonden. Het was nog in mijn lagere-school-tijd dat er een livreibediende aan ons huis kwam vragen of de jonge heer Hendrik plezier had om Zaterdagmiddag met de jonker te gaan kievitseiers zoeken. Het gezelschap zoekers bestond, behalve uit ons tweeën, uit twee grote mannen: de koetsier en de palfrenier, niet in uniform, die ieder een polsstok droegen. KOPJE ONDER Ergens op de Marsumerdijk ging het langs een hek het weiland in; toen nog om een paar hekken heen, totdat wij aan een brede sloot kwamen, waar overheen moest worden gesprongen. Ik kwam op de rug te zitten van de zwaar gebouwde koetsier, mijn vriendje op de rug van de palfrenier. Zij drieën kwamen over de sloot heen, maar daar onze pols brak, kwam ik midden in de sloot terecht en ging kopje onder. Toen ik weer boven kwam stonden tot mijn ontzetting, onze beide begeleiders met open monden hard te lachen. Hiermee was het avontuur ten einde en ging het huiswaarts. Op de Nieuwstad bij het huis der familie aangekomen, hebben wij nog naar zijn moeder gezocht, maar daar zij niet thuis was, kon ik niet, zoals het had behoord "voor het plezier bedanken". De Vervolg op pagina 10 Geen tandarts Voor de heeren treedt Mozes van K., 26 j., tandtechnicus te Leeuwarden. Hij wordt er van be schuldigd, buiten noodzaak na een inspuiting aan W. Schaafsma twee kiezen te hebben getrokken, zonder toegelaten te zijn tot de beoefening van de tandheelkun de. De behandelde moest 3,- betalen. Bekl. ontkent heften laste geleg de. Hij heeft onder leiding van een bevoegde een bepaalde opge dragen handeling verricht. Hij verzocht uitstel, daar zijn ver dediger beter latér voor hem kan optreden. Daar de getuige Schaafsma niet aanwezig is, stemt de kantonrechter in. een uitstel van 14 dagen toe. (1916) Welke andere stad had zoM reusachtig plein ter beschikking van de schooljeugd als Leeuwarden voor Leeuwarden en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Fenno Schoustra's Pubfici- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 (Naast Emmakade 39) Leeuwarden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met vrijdag, uit sluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van za terdagtot en met maan dag gesloten. Abonnementsprijs: voor Nederland fl.19,50 per jaar; voor het buiten land: fl. 35,00 per jaar. Losse nummers: afge haald fl. 1,00 per stuk. Per giro besteld: fl. 4,80 voor 1 ex., fl. 3,20 voor 2 ex., fl. 4,70 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de 1e februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrij ving als abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa tisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1977 | | pagina 3