"DOLGRAAG NOG EENS ZIEN OP
DIE ECHTE OUDE KERMIS"
'T KLEINE
KRANTSJE
Herinneringen Hendrik Burger
3
(Vervolg op pagina 7)
t fil/eine ^Lrantsjs leest iedereen
Met genoegen vervolgen wij hier
bij de herinneringen van Hendrik
Burger aan het Leeuwarden van
zijn jeugd.
Met Jut ben ik beland aan de
dubbele bomenrij van het Rui-
terskwartier, waar het vol stond
met de derderangs eetgelegenhe-
den, meestal door kinderen Is
raels bediend. Er waren tafeltjes
("diskes") met dadels ("dalen"),
vijgen en andere zuidvruchten,
met paling en zuur. Er was een
bak waarin in een azijnachtig
vocht augurken dreven. Men
werd aangemoedigd met de
roep: "Cent 'n prik, halve cent
een lik." Voor de cent kreeg men
een vork te leen. Er waren
verschillende dobbelgelegenhe-
den en ook behendigheidsspelen,
waar men meestal bij de neus
werd genomen. Bijvoorbeeld: op
een tafeltje stonden een aantal
zakmessen rechtop vastgeprikt
en men kreeg voor een dubbeltje
drie ringen om mee te gooien.
Wanneer het lukte een ring om
messen heen te mikken, zou men
het mes gewonnen hebben. Maar
als dit tenslotte eens gebeurde,
zei de messenman: "nee, hij
moet ook om het voetstuk heen";
elk mes stond op een vierkant
blokje hout, waar de ring haast
niet overheen kon. Een ander
behendigheidsspel was het koek
hakken. Op een houten blok
sloeg men met een bijl op een
dunne, slappe, rechthoekige
koek en het was de kunst die in
drie slagen geheel te klieven.
Er was op het Zaailand altijd
wel één verversingstent. Men zat
vóór de tent, op houten banken,
aan lange tafels. Op mooie zo
meravonden zat men daar, met
zijn glaasje bier, buitengemeen
goed; niet gehinderd, maar wel
vermaakt door het kermisge-
woel, en na de grote voorstel
lingen liep het er vol. Men zat
ook lang niet kwaad in de
roefjes der poffertjeskramen van
Vulsma en Van der Zee en ik
heb lang geloofd, dat er op eet-
gebied niets zaligers bestond
dan een klassieke portie poffer
tjes, met zo'n grote klodder bo
ter en rijke vracht suiker. En
was er wel iets gezelligers te
bedenken dan vóór de tent op
haar hoge stoel, met een wit
mutsje getooid, de waardige ge
stalte van de poffertjesbakster,
die met gestrekte arm uit een
lange lepel het witte beslag
uitgoot over de rijen indeuksels
in de reusachtige bakplaat.
Op de oude Veemarkt stond nog
een hele rij kleinere vertoonten-
ten. In een daarvan een vrouw
met een baard, een grote zwarte
baard, waaraan je mocht trek
ken. Daarnaast "L' homme in
combustible of onverbrandbare
man. Komende van Sierra Blan-
ca in de binnenlanden van Cali-
fornië aan de Ohio-stroom." Het
slot van zijn programma luidde:
"drinkt kokende olie, danst in de
vlammen en eet glas alsof het
suiker ware."
Een ander jaar stond in diezelf
de buurt het tentje van Admi
raal Tom Pouce, Fries van ge
boorte, 70 cm. lang. In de na
middag reed hij in een minia
tuur equipage met twee dwerg-
paardjes over de Nieuwstad. En
kele jaren later heeft hij een op
volger gevonden in een ander
eveneens Friese lilliputter, die
het nog niet tot admiraalsrang
had gebracht, maar toch, acht
jaar oud, reeds Kapitein Fourmi
heette. Deze is later als heilsol
daat in Leeuwarden blijven han
gen.
Achter deze tentjes heeft op de
oude Veemarkt jarenlang een
Amerikaanse skating rink ge
staan, een rolschaatsenbaan, die
zijn voortreffelijkheid boven het
echte schaatsrijden aldus aan
kondigde: "De baan is glad,
zonder scheuren of wakken en
niemand heeft last van sneeuw
of stof." Deze nieuwe sport
maakte zoveel opgang, dat aan
de Schrans een vaste Skating-
ring werd gebouwd.
Intussen was het in al de herber
gen aan de oude Veemarkt nog
urenlang stampvol met boeren
volk. Hier werd - niet op dans
schoentjes! - de "skotse trije"
gedanst. In deze overvulde loka
len had de muziek zwaar werk.
Er werden ook wel komische
voordrachten gehouden, maar
vooral werd er in het zweet des
aanschijns gedanst, gestampt,
gezongen, geschreeuwd, gedron
ken en gevre'eën. Drankwetten
Twee foto's van de Leeuwarder kermis, zoals die heel vroeger was. Maar dan wel op erg stille momenten gemaakt!
voor Leeuwarden en de
wijde wereld er omheen.
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publici-
teitskantoor.
Verschijnt eenmaal in de
veertien dagen.
Redactie, Administratie
en Advertentieafdeling:
Vredeman de Vriesstraat
1 (Naast Emmakade 39)
Leeuwarden.
Telefoon (05100) 20302
Postgiro 98 10 62
Bank: Rabobank
Geopend: van dinsdag
tot en met vrijdag, uit
sluitend 's morgans van
9 tot 12 uur.
's Middags an van za
terdagtot en mat maan
dag gesloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland fl.21.00
per jaar; voor het buiten-
iand:fl. 37.50 per jaar.
Losse nummers: afge
haald fl. 1.25 per stuk.
Per giro besteld: fl.2.00
voor 1 ex., fl.3.50 voor 2
ex., fl.5.00 voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de
bepaling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de 1e februari dient
het abonnementsgeld
voor het dan lopende jaar
te zijn betaald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van
lezers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich niet tele
fonisch of schriftelijk,
maar per giro-overschrij
ving als abonnee aanmel
den, worden verzocht op
het girostrookje te ver
melden: Nieuwe abonnee.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te
letten, dat hun giro-over-
schrijvingskaart het nieu
we adres vermeldt - het
oude adres moet worden
doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden
van de abonnee, voor wie
wordt betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor
het verhuizen worden
doorgegeven.
Abonnementen, die niet
voor 1 december zijn op
gezegd, worden automa
tisch verlengd.
