NACHTELIJKE ACTIE MET HOOIVORK WERD BOERENKNECHT BIJNA FATAAL EEN DRINGEND VERZOEK MIEDEMA SANITAIR "BISTOU DAT WULLEM AUKEPAR FIJN, DIT MOET HET ZIJN. KOSMOS f.boomsma 5 WILT U BADEN IN WEELDE Sinds 1861 'DE DRIE BOOMPJES' TROELSTRAWFGHk'SPANJ.UAN-ES vervolg van pag. 4 vaart, die aan de westkant langs de schuur liep. Die opvaart v, de wa terlozing van de grote molt tchter het huis. Verder was er aai. eide kanten van de schuur een Klein stukje bouwland, elk zo'n 4 pon- demaat groot. De vaart van het Vliet naar de spoorbrug liep voor het huis langs. Op de ene hoek van een der stukjes bouwland stond een groepje bomen, met een grote populier er tussen in. In die oude boom nestelde vaak een paar kraaien. Nu woonde er op Kleijenburg een oud-soldaat, die het beroep van wasbaas uitoe fende en Pake vroeg hem of hij wilde komen als de jonge kraaien halfvolwassen waren, om ze eruit te schieten, want hij had op het bouw land veel last van die oude zwart rokken. De wasbaas kwam op een keer en de kinderen liepen al om hem heen om te kijken. En ja man, paf, de ene kraai was dood en ook de jongen tuimelden uit het nest naar beneden. VAN DE VANG Behalve de grote molen achter het huis, was er nog een kleine, die aan de andere kant van de vaart stond en 13 pondemaat land bemaalde, die er bij gehuurd werden om de 25 koeien de kost te geven. Het is eens bij stormweer gebeurd, toen de beide molens maalden, dat ze tegelijk van de vang raakten. Bij de ene molen kon het volk niet zo gauw komen, dat die vloog over de kop. De oudste jongens visten graag bij de watermolen. Wat kon het daar soms bijten en wat konden de wald- famkes' gauw met een stukje brood of koek wegzwemmen! Bij de uit watering van de grote molen waren in het voorjaar karpers aan het paren en Pake heeft daar eens een karper aan de hooivork, gevangen, een knaap van wel zeven pond. De schuur was oud en soms als het stormde dan golfde het dak. Als de wind er geschikt voor wasdan zette Pake de deuren onder de wind open en zei dan: 'Nou kin de wyn der ek mar wer ut fleane'De kinderen wa ren dan wel eens bang. De gang liep achter de kelder en de beide kamers langs en zo naar het karnhuis. Een van de bedsteden in de kamer was in de kelder uitgebouwd. Daar sliepen twee van de vier jongens. Het was nog in de tijd, dat de zui- Vlas werd er ook wel door Pake verbouwd, waarvoor arbeiders uit de bouwhoek kwamen om het te trekken. Om het stukje bouwland, waarop het vlas stond, liep een pad naar de boerderij. Toen het vlas op volle lengte was en bloeide, zagen Pake en het volk midden in het vlas iets geheimzinnig heen en weer be- lag aan de andere kant van de spoor dijk, wat ook al lastig was. Daar legden de oudste jongens zomers als daar hooi vandaan werd gehaald, wel eens een paar centen op de rails die dan plat gereden werden. Eens vertelde de arbeider 's morgens bij de theetafel, dat de trein stil had gehouden en dat het niet veel had velbereiding op de boerderij plaats vond, waarbij de grootste taak op de schouders van de boerin lag. Beppe stond al 's morgens vroeg met ont blote armen in de melkkelder bij melkaad en melktine. Vaak be haalde zij met de door haar ge maakte boter 'eerste keur'. Het was nog een gouden tijd voor de boeren. De boter bracht 70 gulden per vat op, en de tarwe 13 gulden per mud, maarde pachten waren ook hoog, vooral van de bedrijven, die het eigendom waren van burger lijke (niet-adellijke) landheren en rentenierboeren. Toen het getij keerde, vielen er dan ook rare klap pen. Dat zouden Pake Pieter en Beppe Akke ook ondervinden. De stelpboerderij van Pieter Hessels Roorda op Schilkampen gescheeld of ze hadden de jongens opgepakt. wegen. Twee man gingen kijken en vonden een klein oud vrouwtje, dat in het vlas verward was geraakt en er niet meer uit kon komen. In plaats van langs het pad om het land heen te lopen, was ze er schuin doorheen gegaan en vastgeraakt. Ze hebben haar toen tussen zich in genomen en zo weer op het pad gebracht. Alle huizen, die op Kleijenburg stonden, hadden het recht van over pad naar de stad toe over de Poppe- brug. 'De hoeke troch' werd dat ge noemd. Het pad liep zowat over al het land van de boerderij heen, wat wel een groot bezwaar was. Het verste stuk land van de plaats Op een ochtend bemerkte Pake, dat er 's nachts iemand op het erf was geweest met waarschijnlijk minder goede bedoelingen. Het leek wel of iemand eerst polshoogte had geno men om naderhand terug te komen teneinde op een of andere wijze zijn slag te slaan. Pake bedacht daarom een primitief soort alarmsysteem. Dwars op het straatje om de boerde rij spande hij op een paar hand breedten boven de grond een draad, die door een op een kier geschoven raam naar binnen liep naar de bed stede, waar hij sliep. Die draad werd vastgemaakt aan een zware sleutel, die op de plank boven het voeteneind werd neergelegd. Zou iemand buiten tegen de draad oplo pen, dan moest die sleutel op Pake's benen vallen en hem zo wekken. Bij de buitendeur had hij een paar hooi vorken neergezeten met Willem, de knecht, had hij afgesproken, dat ze bij het eerste alarm ieder een hooi vork zouden pakken en elk vanuit de deur een andere kant zouden uit stormen, de een linksom en de ander rechtsom. Om de boerderij heen lo pend zouden ze de dief, of wat het maar was. tussen zich in krijgen. En ja, middenin de nacht viel de sleutel op Pake zijn benen. Hij er ogenblik kelijk uit en de knecht gewekt, en daar gingen ze ieder met een hooi vork gewapend in de stikdonkere nacht een kant van de boerderij om. Toen Pake een schim zag opdoe men, riep hij zekerheidshalve: 'Bisto dat Wullem?' En het was maar goed, dat hij dat riep, want het was Willem en het had niet veel gescheeld of hij had zijn eigen knecht met de hooivork verwond. Ze ontdekten verder niets. Het is mogelijk, dat een dier tegen de draad was gekomen, maar het kan ook zijn, dat er toch iemand was geweest en tijdig de benen had ge nomen toen hij bemerkte, dat de boerderij goed bewaakt werd. Last hebben ze niet meer gehad. KRUIDENIERSWINKEL Helaas wierp de grote landbouwcri sis van 1878-1895 haar schaduwen alreeds vooruit, en degenen, die het zwaarst zaten, werden het eerst ge troffen. Ondanks al hun harde wer ken konden Pake en Beppe het in 1877 al niet meer houden. Langer doorgaan zou de zaak alleen maar verergeren. Op I I mei 1877 verlie ten zij de boerderij op Schilkampen en vestigden zich in Weidum, waar zij een kruidenierswinkel annex handel in manufacturen begonnen. Krommenie P. Roorda Het volk van Sint Anna Parochie kende hem nauwelijks anders, dan als Auke Par, maar weet u hoe deze Auke aan die bijnaam kwam? Wel, op een goeie dag kreeg Auke wat onenigheid op straat en toen sloeg z'n tegen stander hem zomaar op het hoofd, zonder, dat Auke trachtte de slagen af te weren. Wat nou Auke", vroegen de mensen la ter, ,,laast dou dy so mar slaan?" ,,Ja wat dan", ant woordde Auke, ,ik had de ban nen vol parren, dus wat most ik nou?" Graag doen wij een beleefd, maar ZEER DRINGEND verzoek aan alle abonnees, die het abonnementengeld voor dit jaar 1978 nog niet hebben betaald, om dit thans spoedig te doen. Het bedrag 21,- voor het abonnement tot 1 januari 1979, kan worden overgemaakt op onze giro, nummer 98 10 62 of op onze bankrekening, Rabobank Leeuwarden nummer 33.54.03.530. Abonnees, die zelf geen giro- of bankrekening hebben, kunnen gebruik maken van de girostortingskaart, die wij in november instaken in elke krant - zij kunnen op iedere postinrichting terecht. Voorts kan eventueel ook op ons kantoor worden betaald, maar dan uitsluitend op dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag, 's morgens tussen negen en twaalf uur. Nogmaals: wilt u ons administratieve werk belangrijk verlichten, betaalt u dan omgaand, waarvoor graag onze bijzondere dank. Abonnementenadministratie 't Kleine Krantsje Kom dan eens kijken bij Toonzaal: Uniabuurt 4 te Leeuwarden, tel. 05100-23059/29732 Geopend: ma. t/m vr. v. 8-12 en 13-16.30 uur; zaterdags van 11-16 uur. BREDE KEUS UIT DE BETERE MERKEN Nieuwe kleuren: rustiek bruin, rustiek groen, sorrento blauw en cameol rood. X'" Naauw12 Leeuwarden Telefoon 26336 DÊ ZAAK WAAR U GEHOLPEN WORDT Van Kosmos de nieuwe hundtoerkserie de natuur zelve. Bij Kosmos kopen is tevens college lopen voor verantwoord roken. Van harte welkom. Specialist )n pijpen en handwerk- sigsren. TABACCONIST

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 5