[ffUiBOTOÏÏI
ER LAG NOG EEN BRIEF
OP DE PUINHOPEN
TROUWE
HULP
DOUWE BIJLSMA
OP Z'N SABELS
HONDEVOEDERS
B. SPAN
9
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
De heer T. Gorter, wonende Suma-
trastraat 36 te Leeuwarden, heeft
het aangedurfd om, ondanks zijn 84
jaren, een wandeltocht van
Leeuwarden naar Bolsward te ma
ken. Tegen zijn "kameraden in de
tün" (Rengerspark) had hij gezegd:
"Ik kan best een flink eind loopen;
als 't moet wel naar Bolsward".
Ongeloovige gezichten natuurlijk!
"Nou, wacht maar", zei Gorter. En
hij heeft de wandeling gedaan. Op
donderdag 1 juli vertrok hij 's mor
gens kwart over acht en 's middags
kwart over vijf stond hij in Bols
ward, waar een dochter van hem
woont. Onderweg had hij slechts
tweemaal gerust. De wandeling was
langs Roordahuizum, Sneek en Nij-
land gegaan. Een kranige prestatie
van den krassen 84-jarige.
Nu behoeven de "vrienden van de
tün" niet meer ongeloovig hun
schouders op te halen.
(1937)
De vorige malen hebben we in ons Kleine Krantsje bericht over een brief uit de oorlogsjaren, die onlangs te
voorschijn kwam bij het afbreken van een oud pand aan de Nieuweburen. De brief, zo bleek ons al heel gauw,
was geschreven door de politieman Koop Pool aan zijn zoon Henk, die als onderduiker bij zijn grootvader in
Drente zat. De inhoud van de brief gaf op een treffende manier de sfeer uit die donkere dagen weer en dat doet
een tweede epistel ook - ook die brief is door een van onze abonnees gevonden op de puinhopen van het
Nieuweburenpand. En net als het vorige was dit schrijven gericht aan "Beste Henk", tot voor kort voor ons de
Grote Onbekende, maar die eveneens een van onze trouwe abonnees bleek te zijn, de heer Pool te Groningen.
Het afdrukken van deze tweede brief geschiedt dus niet, omdat we nieuwsgierig zijn naar de schrijfster ervan -
dat was Giny, een zuster van Henk - maar omdat ook dit schrijven zo verrassend de sfeer weergeeft uit die nare
oorlogstijd enzo kostelijk bovendien, want deze brief is geschreven in het echte Leewadders, "anders
velere jou het oek nog" aldus de schrijfster aan haar broer.
Leeuwarden, 14 Juni 1943
Beste Henk,
Zoas wij afsproken hewwe, suden
wij met de Pinksterdagen mekaar
een brief schrieve. Et is nou Pink
stermaandagmorgen en ik sal er di
rect mar met gaan beginne. Wij
hadden et plan om met sien drieën
(Tini, Ali, ik) naarTiedjerk te gaan.
Mar et siepelt nou son bitsje en dan
ider niet so veul an, vien ik, en de
meiskes oek. Mar we hope dat et
nog een bitsje beter wurre si! en dan
gane we natuurlijk wel want in dat
dooie Leeuwarden valt oek niet veul
te beleven. Ik hev mien witte bloeze
an met Wim sien slipover d'r over-
hene. Diekstra 'seit net teugen mij
van: „Wat binne jou sportief", mar
et kan oek wel spottief weest hew
we, want hij grijnsde so. Dokter is
vannemorgen nog bij Wim weest,
hij het vannacht een flinke neus
bloeding had, ik loof dat hij daar
flink van opknapt is, het liekt nou
wel goed met hem. Hoe gaat et
anders nog met dij, verveelst die
nog niet, sonde hee, dat je niet
komme konnen. We salie mar hope
dat je hier volgend jaar Pinksteren
weer gewoon thuus binne en dat et
dan weer frede is. Ik vien het altied
fijn om in Drenthe te losjeren, mar
ik loof ad je daar so lang op je eentje
sitte dat et dan niet metfaldMar dan
denk je mar an dat versje van, Het
gaat alles weer over, het gaat alles
voorbij, of kennejou dat stukje niet.
Nou ad je dan weer tuus binne dan
sak je 't wel even voorblère. Albert
sit in Oostermeer te koekeloere, bij
syn meiske, hij wist eerst niet of
hij gaan su of niet, maar hij sag so
lillijk, dat we heffe hem mar anra-
den om wel te gaan want zo'n sa-
grijnige is oek niet veul weerdig met
de Pinksterdagen. Wim leit toch he
lemaal alleen op sien solderkamer-
ke, dus het hindert feitelik oek niks.
Hij verveelt sich wel erg loof ik.
want hij sei teugen moeke dat ie nou
oek wel es weer wat anders doen wu
dan lezen. So, nou hou ik mar even
tjes op want ik mut ete. Ad ik weer
thuuskom van Tiedjerk sa 'k je wel
verder schrieve, dan hew ik meteen
wat meer nieuws of hoe je 't mar
noeme wilje. Et is nou een uurke
later en et regent ouwe wieven en
bakstenen, en dus blieve wij mar
thuus. We gaan direct denk naar Ali
en dan gane we daar wat sitte te
breien. Die is alleen thuus. Heur
vader, moeke en broerkes binne an
et roeien. Die treffe oek skittercnd
weer. Se komme natuurlijk dweil-
nat thuus, toen ze vannemorgen fut
gingen was et nog wel mooi weer.
Vrijdag was et skitterend weer. Sa
terdag regende et, Sondag was et
mooi weer en nou giet het weer. Ik
vien het had net andersom weze
mutten.
So et is nou Dinsdag en ik sal je brief
afmake en futsture. Ik hef niet so
veul tied want ik mut qm half twee
weer op de saak weze! Et is nou
mooi weer, vanmorgen het et hier
erg onweerd en weerlicht. De kleine
Wielen is deur de bliksum troffen en
afbrand. Wat gek hee, et staat hast
midden in 't water. Nou tot kiekes
Een Hagenaar was door achter
uitgang in zaken gedwongen
naar het buitenland te gaan,
waar men hem een bezoldigde
betrekking beloofd had. Zijn
echtgenoote deelde dit hel
dienstmeisje mede en verzocht
haar een anderen dienst te zoe
ken. Dit weigerde het meisje. Zij
bleef liever bij haar mevrouw,
bij wie zij het steeds naar den zin
had gehad. De beloofde betrek
king in het buitenland liet zich
echter wachten en de familie
ging zoo achteruit, dat er gebrek
dreigde. Toen vroeg en kreeg die
dienstbode verlof om voor een
paar dagen naar Den Haag te
gaan. Zij had hier een spaar
boekje, loste het geld in en
bracht het naar haar mevrouw,
die eerst weigerde, maar op
haar aandringen het aannam.
Later, als beter tijden kwamen,
moest mevrouw het dan maar te
ruggeven.
dan mar weer hèè. Hartelijke groe
ten van ons allemaal.
Giny
P.S. Ik hef mar in 't Leeuwarders
skreven want anders verlere jou et
oek nog. Doóóg!
Verscheidene malen hebben we in 't
Kleine Krantsje al foto's afgedrukt
van de onvergetelijke Douwe Bijl-
sma, alias de Boeienkoning, alias
koning Nero, de Leeuwarder artiest
die tientallen jaren als acrobaat op
trad op straat. Nog nooit evenwel
publiceerden we een foto, waarop
we Douwe op z'n sabels zagen
staan, maar dat gebeurt dan nu. Het
is een unieke opname, misschien
wel de enige ooit gemaakt tijdens
het gevaarlijkste onderdeel van zijn
spectaculaire optreden. Wat is
Douwe's geheim geweest, dat hij
met z'n blote voeten op de werkelijk
vlijmscherpe sabels kon stappen?
Wie heeft er een verklaring voor?
Eenmaal is het met dit optreden
misgegaan, toen een sabel brak en
Bijlsma zich ernstig verwondde.
Sindsdien trok hij met z'n ene voet
een' typische en voortdurende her
innering aan het gevaarlijke karak
ter van zijn werk.
Ter kennismaking
- 28 kg Fauna Food hondobrokkon voor 29,80
8 kg Fauna Food hondobrokkon voor 7,00
- 12% kg Fauna Food hondadinor voor 23,80
HANDELSONDERNEMING
no. 38, JELLUM (Fr.), 08100-230
I "De Kleine Wielen is deur de bliksem troffen en afbrand'skrieft Giny aan har broer, mar was't de Kleine Wielen wel,
die toen platgaan is? Of was't Wielzicht, hoe sat het nou oek al weer?