[ffUiBOTOÏÏI ER LAG NOG EEN BRIEF OP DE PUINHOPEN TROUWE HULP DOUWE BIJLSMA OP Z'N SABELS HONDEVOEDERS B. SPAN 9 STADSNIEUWS VAN VROEGER De heer T. Gorter, wonende Suma- trastraat 36 te Leeuwarden, heeft het aangedurfd om, ondanks zijn 84 jaren, een wandeltocht van Leeuwarden naar Bolsward te ma ken. Tegen zijn "kameraden in de tün" (Rengerspark) had hij gezegd: "Ik kan best een flink eind loopen; als 't moet wel naar Bolsward". Ongeloovige gezichten natuurlijk! "Nou, wacht maar", zei Gorter. En hij heeft de wandeling gedaan. Op donderdag 1 juli vertrok hij 's mor gens kwart over acht en 's middags kwart over vijf stond hij in Bols ward, waar een dochter van hem woont. Onderweg had hij slechts tweemaal gerust. De wandeling was langs Roordahuizum, Sneek en Nij- land gegaan. Een kranige prestatie van den krassen 84-jarige. Nu behoeven de "vrienden van de tün" niet meer ongeloovig hun schouders op te halen. (1937) De vorige malen hebben we in ons Kleine Krantsje bericht over een brief uit de oorlogsjaren, die onlangs te voorschijn kwam bij het afbreken van een oud pand aan de Nieuweburen. De brief, zo bleek ons al heel gauw, was geschreven door de politieman Koop Pool aan zijn zoon Henk, die als onderduiker bij zijn grootvader in Drente zat. De inhoud van de brief gaf op een treffende manier de sfeer uit die donkere dagen weer en dat doet een tweede epistel ook - ook die brief is door een van onze abonnees gevonden op de puinhopen van het Nieuweburenpand. En net als het vorige was dit schrijven gericht aan "Beste Henk", tot voor kort voor ons de Grote Onbekende, maar die eveneens een van onze trouwe abonnees bleek te zijn, de heer Pool te Groningen. Het afdrukken van deze tweede brief geschiedt dus niet, omdat we nieuwsgierig zijn naar de schrijfster ervan - dat was Giny, een zuster van Henk - maar omdat ook dit schrijven zo verrassend de sfeer weergeeft uit die nare oorlogstijd enzo kostelijk bovendien, want deze brief is geschreven in het echte Leewadders, "anders velere jou het oek nog" aldus de schrijfster aan haar broer. Leeuwarden, 14 Juni 1943 Beste Henk, Zoas wij afsproken hewwe, suden wij met de Pinksterdagen mekaar een brief schrieve. Et is nou Pink stermaandagmorgen en ik sal er di rect mar met gaan beginne. Wij hadden et plan om met sien drieën (Tini, Ali, ik) naarTiedjerk te gaan. Mar et siepelt nou son bitsje en dan ider niet so veul an, vien ik, en de meiskes oek. Mar we hope dat et nog een bitsje beter wurre si! en dan gane we natuurlijk wel want in dat dooie Leeuwarden valt oek niet veul te beleven. Ik hev mien witte bloeze an met Wim sien slipover d'r over- hene. Diekstra 'seit net teugen mij van: „Wat binne jou sportief", mar et kan oek wel spottief weest hew we, want hij grijnsde so. Dokter is vannemorgen nog bij Wim weest, hij het vannacht een flinke neus bloeding had, ik loof dat hij daar flink van opknapt is, het liekt nou wel goed met hem. Hoe gaat et anders nog met dij, verveelst die nog niet, sonde hee, dat je niet komme konnen. We salie mar hope dat je hier volgend jaar Pinksteren weer gewoon thuus binne en dat et dan weer frede is. Ik vien het altied fijn om in Drenthe te losjeren, mar ik loof ad je daar so lang op je eentje sitte dat et dan niet metfaldMar dan denk je mar an dat versje van, Het gaat alles weer over, het gaat alles voorbij, of kennejou dat stukje niet. Nou ad je dan weer tuus binne dan sak je 't wel even voorblère. Albert sit in Oostermeer te koekeloere, bij syn meiske, hij wist eerst niet of hij gaan su of niet, maar hij sag so lillijk, dat we heffe hem mar anra- den om wel te gaan want zo'n sa- grijnige is oek niet veul weerdig met de Pinksterdagen. Wim leit toch he lemaal alleen op sien solderkamer- ke, dus het hindert feitelik oek niks. Hij verveelt sich wel erg loof ik. want hij sei teugen moeke dat ie nou oek wel es weer wat anders doen wu dan lezen. So, nou hou ik mar even tjes op want ik mut ete. Ad ik weer thuuskom van Tiedjerk sa 'k je wel verder schrieve, dan hew ik meteen wat meer nieuws of hoe je 't mar noeme wilje. Et is nou een uurke later en et regent ouwe wieven en bakstenen, en dus blieve wij mar thuus. We gaan direct denk naar Ali en dan gane we daar wat sitte te breien. Die is alleen thuus. Heur vader, moeke en broerkes binne an et roeien. Die treffe oek skittercnd weer. Se komme natuurlijk dweil- nat thuus, toen ze vannemorgen fut gingen was et nog wel mooi weer. Vrijdag was et skitterend weer. Sa terdag regende et, Sondag was et mooi weer en nou giet het weer. Ik vien het had net andersom weze mutten. So et is nou Dinsdag en ik sal je brief afmake en futsture. Ik hef niet so veul tied want ik mut qm half twee weer op de saak weze! Et is nou mooi weer, vanmorgen het et hier erg onweerd en weerlicht. De kleine Wielen is deur de bliksum troffen en afbrand. Wat gek hee, et staat hast midden in 't water. Nou tot kiekes Een Hagenaar was door achter uitgang in zaken gedwongen naar het buitenland te gaan, waar men hem een bezoldigde betrekking beloofd had. Zijn echtgenoote deelde dit hel dienstmeisje mede en verzocht haar een anderen dienst te zoe ken. Dit weigerde het meisje. Zij bleef liever bij haar mevrouw, bij wie zij het steeds naar den zin had gehad. De beloofde betrek king in het buitenland liet zich echter wachten en de familie ging zoo achteruit, dat er gebrek dreigde. Toen vroeg en kreeg die dienstbode verlof om voor een paar dagen naar Den Haag te gaan. Zij had hier een spaar boekje, loste het geld in en bracht het naar haar mevrouw, die eerst weigerde, maar op haar aandringen het aannam. Later, als beter tijden kwamen, moest mevrouw het dan maar te ruggeven. dan mar weer hèè. Hartelijke groe ten van ons allemaal. Giny P.S. Ik hef mar in 't Leeuwarders skreven want anders verlere jou et oek nog. Doóóg! Verscheidene malen hebben we in 't Kleine Krantsje al foto's afgedrukt van de onvergetelijke Douwe Bijl- sma, alias de Boeienkoning, alias koning Nero, de Leeuwarder artiest die tientallen jaren als acrobaat op trad op straat. Nog nooit evenwel publiceerden we een foto, waarop we Douwe op z'n sabels zagen staan, maar dat gebeurt dan nu. Het is een unieke opname, misschien wel de enige ooit gemaakt tijdens het gevaarlijkste onderdeel van zijn spectaculaire optreden. Wat is Douwe's geheim geweest, dat hij met z'n blote voeten op de werkelijk vlijmscherpe sabels kon stappen? Wie heeft er een verklaring voor? Eenmaal is het met dit optreden misgegaan, toen een sabel brak en Bijlsma zich ernstig verwondde. Sindsdien trok hij met z'n ene voet een' typische en voortdurende her innering aan het gevaarlijke karak ter van zijn werk. Ter kennismaking - 28 kg Fauna Food hondobrokkon voor 29,80 8 kg Fauna Food hondobrokkon voor 7,00 - 12% kg Fauna Food hondadinor voor 23,80 HANDELSONDERNEMING no. 38, JELLUM (Fr.), 08100-230 I "De Kleine Wielen is deur de bliksem troffen en afbrand'skrieft Giny aan har broer, mar was't de Kleine Wielen wel, die toen platgaan is? Of was't Wielzicht, hoe sat het nou oek al weer?

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 9