VfMFffA
Brillen
Oogmeting
Contactlenzen
Friesland Bank
I VOOR VAKOPTIEK
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen
HET SCHOOLPLEIN
Toen op 10 september 1928 de eer
ste steen gelegd werd van de Konin
gin Emmaschool aan het eind van de
Willem Sprengerstraat beseften wij,
als jeugd van het Oldegalileën en
omstreken niet, welk een stuk re
creatie daar voor ons zou ontstaan.
Tussen schooltijd was het voor de
schooljeugd, maar daarna was het
voor de jeugd van diverse buurten.
Als het weer goed was werd er ge
kaart, gevoetbald, gekaatst en nog
heel veel meer. Zondagsmorgens
was er vaak potje kaatsen, waaraan
dan goede kaatsers meededen, zoals
de gebroeders Van der Woude, Ike
Schiphof en Swart.
Ene Jaap Brouwer (Valk) kwam
eens op het plein om te trainen voor
de loop door Huizum (3800 meter)
en vroeg of wij mee wilden doen.
Nadat een hele groep van start was
gegaan bleven wij met drie man
over, van wie ondergetekende er na
een uur de brui aan gaf. Rinze Kooi-
stra (jong overleden na een ongeval)
hield het nog een kwartier langer
vol. Zowaar kon ik het tot een zesde
plaats brengen. Gradus Castelein
was doorgaans de eerste, terwijl zijn
broer Luwe Castelein ook ongeveer
op de 6e of 7e plaats eindigde en
Jaap Brouwer tweede werd.
Het voetballen werd echter het
Dit zijn de leden van de buurtcommissie, die voor de jeugd van het Olde
galileën en omstreken feesten organiseerde. De namen van de heren staan
in het stukje hiernaast.
Nieuwestad 15
Leeuwarden
Telefoon 23966.
meest bedreven op het plein en wel
met een rubbersponsenbal - Sjoerd
Westra (overleden) incasseerde van
ieder vijf cent voor een nieuwe bal
of een kapotte ruil.
Daar is door velen het voetballen
geleerd en dat het soms ook wel
eens fel was kunt U begrijpen. Nu is
het Plein in tweeën gedeeld, zoals ik
heb gezien en aan het Oldegalileën
wonen geen kinderen meer. Dat was
voor bijna vijftig jaar wel anders.
Het was toen een zeer volkrijke en
met veel kinderen gezegende om
geving want in ieder gezin waren
bijna altijd wel zes of zeven kinde
ren. Als je dan een buurtje had als de
Steenhouwerij, waar zo'n achttien
of twintig woninkjes stonden en het
Kloosterburen, dan begrijpt U wel
dat het er wel druk kon zijn.
Maar er was ook een buurtvereni
ging die haar jaarlijkse spelen voor
de jeugd organiseerde en ook op het
Plein. Het kuipje-steken was er bij
en zaklopen en dat waren hele leuke
attracties. Omdat ik nog een foto
vond van het bestuur dat deze spelen
regelde, meende ik dit stukje over
het plein te moeten schrijven. Hier
zijn de namen van de leden van het
feestbestuur; achter: Jan Landstra,
Boontje midden: Cornelis Bakker
(mijn vader). Bouwe Smeding,
Ponjee, Suk; voor: Jan Elzinga die
een hoge ouderdom bereikte en naar
ik meen nooit anders gewoond heeft
dan in het huisje tegenover de Lelie
straat, hoek Pan werk.
pende voorstelling van twaalf uur
af. Na elke episode van de film
kwam dat stempel op het doek met
bijvoorbeeld acte 3 is vervallen.
Dan moest je eruit. Je kwam hal
verwege de film binnen en moest er
halverwege weer uit. Dan bleven
we naar wat zitten, tot we de film
twee keer gezien hadden. De bio-
Leeuwarden
Jac. Bakker
NIEUWJAAR-WENSEN
Als jongen van een jaar of twaalf
ging ik met een neefje langs de tan
tes op Nieuwjaarsmorgen om Oom
en Tante Nieuwjaar te wensen. Dat
was een hele wandeling om alle tan
tes te bezoeken, en dan kregen we
hier een stuiver en daar een paar
centen, naar gelang de gulheid van
de tantes Het was natuurlijk om het
geld te doen en met dat geld gingen
we zondagsmiddags naar de Leeu
warder Bioscoop op de Nieuwstad.
Voor een paar dubbeltjes waren we
binnen. Ik herinner het me nog
goed: we waren gek op een Tom-
Mix-film. Dan kwamen we een uur
of twee bij de Bioscoop aan, na een
kaartje te hebben gekocht met een
groot blaüu stempel erop. Dat
stempel gaf aan wanneer je er weer
uit moest, want het was doorlo
scoop was dan zo'n zondagmiddag
tot de nekharen toe volEn we geno
ten var. de capriolen van de film
held. Tom-Mix en ook van Charlie
Chaplin, dat waren erg populaire
trekkers. Na afloop van de film
werd bij Jamin op de Nieuwstad nog
voor een dubbeltje snoep gekocht en
het Nieuwjaarsgeld was weer op.
Den Haag H. v. d. Schuit
WIE,OH WIE!
Toen ik 12 jaar was - en dat was in
1918 - zat ik in de zesde klas van
school 12 Achter de Hoven. In die
klas, waarvan toen een foto is ge
maakt, zaten o.a. de volgende jon
gens en meisjes: Jan Kramer, Nico
Meinesz, Siebe Bloembergen, Jan
Zoodsma, Waling Dijkstra, Hein
Franconi, Sietze Goedemoed, Anne
Fokkema. Jantje Bleeker, Cecilia
Beekhuis, Marie Milis, Ymie Bon-
nema.
Wij kregen les van meneer Heineker
en meneer Sytstra.
Mijn vraag is deze, mocht een van
mijn klasgenoten in het bezit zijn
van deze foto, zou hij of zij dan zo
bereidwillig zijn deze foto in het
Kleine Krantsje te laten afdrukken?
Bij voorbaat hartelijk dank.
Haarlem Bart van der Weerdt
WINTERTIJD
Tegenwoordig zijn de winters niet
meer zoals vroeger. Een weekje
vorst en verder kwakkelt het maar
wat aan. Neen. dan in m'n jonge
jaren in Friesland. Het vroor dat het
kraakte en met een paar nachten be
hoorlijke vorst, kon men al op de
grachten rondom Leeuwarden
schaatsen. Na een week was het ijs
al verschrikkelijk dik, zo dik, dat de
schippers rondom hun boot een geul
moesten zagen, dan lag het schip|
vrij, en de uitgezaagde blokken ijsj
werden dan rondom het schip ge-i
legd. Duizenden mensen genoten zo
dagelijks van de ijssport. Ik was een
jaar of twaalf en woensdagsmiddags
na schooltijd waren we al vlug op
het ijs. En daar werd de hele middag
zoekgebracht. Ik kan me nog herin
neren dat we een tocht langs de
grachten om Leeuwarden maakten,
tot zelfs onder de Lange Pijp aan de
Nieuwstad, wat wel een griezelig
gedoe was, want dat was een eind in
het donker onder de pijp door. Dan
de Voorstreek af en Tuinen langs en
dan achter de gasfabriek langs, wat
zelden betrouwbaar was, door het
spuien van warm water.
Maar ik weet nog best dat we die
grachtentocht maakten. Ik woonde
in de Bleekerstraat en als het dan in
de beginne wat gevroren had, was
de ijsbaan in die straat al gauw open
en liepen de beter gesitueerde
Leeuwarders, met een klein zilve
ren schaatsje op de borst, als teken
van lidmaatschap in drommen naar
de baan. Warm gekleed, met witte
wollen truien aan en ijsmutsen op.
Wij, als jongens van arme ouders,
keken dat met lede ogen aan. Want
de entree konden we niet betalen.
Maar armoei zoekt list. Op de kleine
slootjes rondom het Rengerspark
werd 's avonds de schaatsen onder
gebonden en reden we rondom het
park en kwamen uit op de slootjes
achter de ijsbaan. Om de ijsbaan
was een borsthoog hek met prik
keldraad, en daar over heen ge
klommen zijnde, restte nog een stuk
sneeuw om op de baan te komen,
alleen was het uitkijken geblazen
voor de opassers. Enfin, als je die
barière had genomen reed je gratis
tussen de massa's. Ook ben ik ver
schillende malen van de ijsbaan af
gezet, want onze kleding verried
ons. We waren niet zo sjiek ge
kleed. Dan bracht een man je naar
de uitgang, want we konden geen
entree-biljet tonen.
Den Haag H. v. d. Schuit
SCHOOL 14 B
Als abonnee op 't Kleine Krantsje
heb ik daarin al vele bekenden van
vroeger ontmoet. En nu als de grote
verrassing een klassefoto, waarop
ik zelf ook sta. Volgens mij zijn er
twee namen, niet helemaal juist, n.l.
die van Jan Hondema en Willy v. d.
Men kent er de Friese
"verhoudingen en is berelc
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Harst. De achternaam van Sippie
was de Vries.
Jammer dat de naam van de inzend
ster niet werd genoemd. Zou zij iets
van zich willen laten horen? En ook
de klasgenoten, die dit Krantsje le
zen?
Haarlem T. Breukhoven-Reusien
ZONDAG
De klokken van de roomse toren
galmen over de Voorstreek en over
het water van de Kaai, waar de turf-
scheepjes dicht bijelkaar schuren
tegen de walkant.
Zij luiden de zondag in en de Ame
landsstraat is vol van klokgelui, het
armoestraatje wordt wakker, maar
de mensen zijn niet de eersten, die
zich 'ter kerke' begeven, o nee, het
is met z'n bier- en danshuizen geen
vrome buurt, maar wel een oord met
de meest uiteenlopende typen die
God geschapen heeft. En toch, ge
schapen misschien op een dag dat
onze Lieve Heer een snipperdag
had, een hart hebben ze allemaal
meegekregen, want burenhulp bij
geboorte en overlijden is hier heel
gewoon! Rauwe klanten en felle
wijven, vaak ruzie en vechten, maar
de armsten worden geholpen als het
nodig is. De klokken luiden, ook
over het kleine koffiehuisje van
onze grootmoeke, waar op zondag
geen klanten verwacht worden.
Toch zal een eenzame zwerver geen
kopje, koffie geweigerd worden, al
houdt ook vrouw Gerbens van haar
zondagsrust.
Als alles aan kant is en zij even
bekomt van 't huushimmeljen is 't
haar uurtje om bij een warm kopke
vervolg op pag. 9
In het Ingezonden stukje over "Het Schoolplein" schrijft onze abonnee,
heer Jac. Bakker over Jan Elsinga, die z'n hele leven op de hoek van het
Panwerk heeft gewoond. Wel, wie heeft de oude Jan Elsinga niet gekend?
t Kleine Krantsje fotografeerde hem. toen hij al een hoge leeftijd had bereikt
