WINTERVREUGD OP STADSGRACHT 1 VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN EEN GEZONDE WAKER VEERTIENDE JAARGANG 11-2-1978 NUMMER 307 STADSNIEUWS VAN VROEGER GA VOOR MOOIE MEUBELEN KIJKEN BIJ interieur 't BINNENHUYS 'T KLEINE KRANT5 JE as Inderdaad, deze foto van de stadsgracht bij de Westersingel is al heel lang geleden ge maakt, want de molen, die we zo trots op de achtergrond zien staan, werd al afgebroken in 1919, bijna zestig jaar geleden dus. Dat was de molen Het Lam, ook wel de molen van Vosman genoemd, die gestaan heeft bij de Westersingel aan het begin van de Molen straat en nu begrijpen we dus ook, waarom deze straat zo heet. Links op het ijs zien we enig wintervermaak; er wordt geschaatst en enkele nijvere figuren zorgen voor een berijd bare baan. Hoe lang is het nu alweer geleden, dat we zo konden schaatsen op de grachten in de stad? En zou ooit de dag terugkomen, dat er zo'n aardige foto kan worden gemaakt? Nou ja - een plaat, precies als deze, zit er natuurlijk nooit meer in - daarvoor missen we helaas de molen, die hef beeld zo schilderachtig maakt. Een zeventigjarige man in Port Eli zabeth beweert in bijna vijf en veer tig jaar niet meer geslapen te heb ben. Hoewel hij in goede gezond heid verkeert, zegt hij niet meer te weten, wat het betekent in slaap te vallen. Des avonds ga ik naar bed, zegt hij, maar het enige wat ik doe is stil liggen en wachten tot het ochtend wordt. Toen de doktoren bemerk ten, dat ik niet kon slapen gaven ze me nog zes weken te leven. Hij zegt een volkomen normaal kind te zijn geweest en een normaal ge zond leven te hebben geleid, doch sedert zijn acht en twintigste jaar heeft hij niet meer kunnen slapen. (1933) was er ook in de Sint Jacobsstraat een hotel en nog wel een deftig hotel ook: De Phoenix had een goede naam en mocht dikwijls belangrijke gasten herbergen. Die werden dan met een eigen omnibus van het sta tion gehaald, want zo ging dat in de goeie ouwe tijd. Het hotel is na de laatste oorlog verdwenen, maar het gebouw zelf staat er nog. Nu zit het Rotanhuis er in en wie daar bin nentreedt vindt tot z'n verrassing veel van de vroegere grandeur van het hotel terug. Woensdag a.s. zal het 50 jaar gele den zijn, dat mej. Elizabeth de Boer, huishoudster bij den heer F. IJpma aan de Achlumerstraat in dienst trad bij de familie IJpma. Haar ouders woonden te Harlingen; op bijna 24-jarigen leeftijd werd ze dienstbode bij den heer E. IJpma, landbouwer te Achlum en toen diens vrouw overleed nam Liesbet de taak van huishoudster op zich. Nadat de kinderen uit het gezin de een na den ander waren getrouwd en de vader was overleden bleef één der zoons, de heer F. IJpma, op de boerderij, nog altijd met mej. De Boer als huishoudster. Later, bij het klimmen der jaren, zijn ze naar hier verhuisd, om daar zooals het heet stil te gaan leven. Ongeveer dertig jaar wonen ze nu in de Friesche hoofdstad. Naast het gewone huishoudelijk werk heeft ze zich veel gewijd aan kinderen- en ziekenverpleging. Zoo heeft ze na den vorigen oorlog o.a. buitenlandsche pleegkinderen ver zorgd, maar ook wel kinderen uit onze stad, voor wie wegens ziekte van de moeder tijdelijk plaats moest worden gezocht. Zij deed dit blijk baar als lid van de in dien tijd alhier opgerichte R.K. vereeniging "Hulp in de Huishouding" en als zoodanig heeft zij voor vele huishoudingen ook tijdelijk de wasch verzorgd, alsmede naai- en stopwerk verricht, terwijl zij ten behoeve van ge noemde vereeniging jarenlang kin- derkleeding beschikbaar stelde, welke zij uit grootere kledingstuk ken had vervaardigd. (1942) adviseurs binnenhuys •meubelen» B.V. LEEUWARDEN BAGIJNESTRAAT 57 (ACHTER STILLE KANT NIEUWESTAD)

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 1