KNECHTJE BIJ KAPPER DE BOER
AAN DE WIRDUMERDUK
DE BOER
'T KLEINE
KRANTSJE
PRUIKEN
3
HERINNERINGEN VAN EEN ALD LJOUWERTER
PARFUMER/E
Wat gaat de tijd toch snel! Zo is
het inmiddels al weer een paar jaar
geleden sinds ik het genoegen
smaakte enige artikeltjes van mijn
hand in ons 'Kleine Krantsje' te zien
opgenomen, zoals indrukken over
hetRooie Dorp'school 13Achter
de Hoven (2e gedeelte) en muziek-
herinneringen van vóór de laatste
wereldoorlog.
In die stukjes heb ik eens geschre
ven, dat Fenno Schoustra er voor
zorgt, dat ontelbare luikjes in ons
achterhoofd worden geopend om
feiten en personen terug te roepen in
onze herinnering. Wel, dat was zo,
dat doet Schoustra nu al gedurende
13 jaren lang en hij zal dit, naar ik
hoop (en met mij duizenden) nog
vele jaren blijven doen! Want het is
toch wel merkwaardig, dat iedere
keer als dat 'Kleine Krantsje' komt,
dit van A tot Z wordt doorgenomen
en steeds is er wel weer iets of ie
mand die extra je aandacht trekt. Je
waant je weer even terug in je ge
boortestad, in je zo oude ver
trouwde buurt of in je zo bekende
binnenstad. Wel is er ontzettend
veel veranderd, maar in je herinne
ring blijft het toch zoals het vroeger,
was! En het is typisch, maar tref je
familie of vrienden, die ook uit
Leeuwarden komen, dan komt ze
ker 8 van de 10 keer het gesprek ook
wel even op de inhoud van het
'Kleine Krantsje'! Raar, maar waar.
Men zegt wel eens, dat een mens op
wat oudere leeftijd meer en meer
aan vroeger gaat denken, in het ver
leden gaat leven en ik ben langzaam
maar zeker gaan geloven, dat dit zo
in vele modellen te kam
men
gemakkelijk zelf te onder
houden
reeds vanaf 1 55,-
WIRDUMERDIJK 22
TEL. 26260
LEEUWARDEN
Herman de Boer. kapper aan de
Wirdumerdijk. overleden in 1957
is. Nu geloof ik ook, dat het'Kleine
Krantsje' daar tegenwoordig wel
een stevig aandeel in heeft!
Met mijn herinneringen in vorige
artikelen ben ik zo ongeveer geble
ven op de leeftijd, waarop ik nog
zonder zorgen in de schoolbanken
zat. In de onzalige eind-twintiger
jaren zat mijn MULO-opleiding er
op en moest ik dus, zoals dat heette:
'bij de baas'. Maar dat was in die
jaren 20 en 30 gemakkelijker ge
zegd dan gedaan. Mijn hele familie
bestond zo ongeveer uit kantoor
mensen en dus zou dit voor mij ook
wel zijn weggelegd, ware het niet,
dat de kantoorbaantjes beslist niet
voor het opscheppen lagen! Leeglo
pen was ook niets voor mij.
Gelukkig had mijn vader een grote
kennissenkring in Leeuwarden en
zo kon het gebeuren, dat hij op ze
kere dag in gesprek kwam met
Herman de Boer, de kapper op de
Wirdumerdijk en die kon wel een
nette jongste bediende er bij gebrui
ken. 'Wel, m'n jongen, dat kap
persvak is een net en eerlijk beroep,
dus dat zou ik maar aanpakken',
aldus sprak papa. Ik dacht er niet al
te lang over na en zo stond ik dan op
een goeie dag in de herensalon van
Herman de Boer aan de Wirdumer
dijk, keurig gekleed in een wit jasje.
Kapper de Boer was toen nog een
jonge kerel, hij kwam uit Sneek
(van de Oude Koemarkt, meen ik)
en hij was getrouwd met een Leeu
warder meisje, dochter van de heer
Hogema, werkzaam bij de Poste
rijen. Ze hadden toen een nog heel
klein zoontje, André, die veel later
helaas door een noodlottig ongeval
om het leven-kwam. Het was een
goed-Katholieke familie en bijzon
der sympathieke mensen.
Een kapsalon in die tijd, zo'n kleine
30 jaar geleden, zag er wel iets an
ders uit dan de moderne zaken van
tegenwoordig.
SCHEERKLANTEN
Je had nog volop scheerklanten, dat
ging de hele dag zo'n beetje door.
Het damesvak was nog niet zo in
tensief doorgevoerd. Zo was de
zaak van de Boer destijds ingericht
als volgt: Je kwam binnen in de
winkel, aan beide kanten een toon
bank en aan beide zijden kasten met
alle mogelijke toiletartikelen. Ach
terin de winkel een grote ruit met
aan beide zijden een toegangsdeur
tot de.herensalon. Links in die salon
drie scheerstoelen met verstelbare
hoofdsteunen en een rol papier, dat
voor iedere klant een stukje werd
doorgeschoven. Drie wasbakken
met daarachter spiegels en er tussen
in kastjes met flessen lotion, potten
scheerzeep enz. voor de verkoop.
Achterin was nog een kast met laad-
jes voor de vaste klanten, die hierin
hun eigen scheerkwast, zeep, aluin,
after-shave en/of lotion bewaarden.
DAMESKAPPER
Rechts in de salon stond nog een
kaptafel met stoel, maar deze was
voorde damesklanten. Dat waren er
in die tijd nog niet zo verschrikke
lijk veel, maar de heer de Boer was
een goeie dameskapper en daarom
kwamen er steeds meer! Kwam er
een dame dan werd er meteen een
gordijn over de gehele lengte van de
salon dichtgetrokken, de salon dus
in tweeën gedeeld en zo kon de heer
de Boer zijn cliënte naar wens be
dienen. Achter de salon en boven
was de woonruimte van de familie
de Boer.
Herenklanten waren er zat en die
werden dan bediend door de baas.
of de le bediende Johan Spies, ter
wijl ik als jongste bediende in die
eerste tijd de scheerklanten mocht
inzepen. Dat inzepen was toch er
gens wel een secuur werkje, wantje
had er maar voor te zorgen dat jde de
neusgaten niet vol smeerde, terwijl
ook de boord niet nat diende te wor
den! Alle plekjes dienden goed te
worden geraakt om aldus de baard
haren zachter te maken voor het
vervaarlijke scheermes. Dat mes
werd dan eerst even over de riem
Deken Vaas, een markante verschij
ning in Leeuwarden en een
alleraardigste man
gehaald en dat was een hele kunst,
want als je het mes er even verkeerd
over haalde liep je kans, dat er een
snee in de riem kwam. Werd de
klant geschoren, dan werd er
prompt gevraagd: 'Mes goed. me
neer?' waarop even prompt het ant
woord luidde: 'Uitstekend'.
Herenklanten waren er in allerlei
soorten en uitvoeringenIn de eerste
plaats natuurlijk de buren van de
Wirdumerdijk zoals b.v. de gebroe
ders Roling, de gebroeders
Schweigmann, de kleine heer de
Haas uit de kantoorboekhandel er
naast, Kesler, de slager met zijn
harde stem (op een winterdag met
bulderende stem: "t Is winter en
verbazend koud!'), bakker Dijkstra,
kruidenier Bootsma en niet te verge
ten de visboer Glastra. Als die bin
nenkwam overheerste de vislucht
vervolg op pag. 8
September 1963: de laatste klant laat zich scheren in de salon van Herman de Boer. Vanaf 2 september wegens op
heffing gesloten" staat er op een kaartje boven de spiegel. Toch bestaat de firma De Boer nog steeds: de heer De
Boer Junior exploiteert in hetzelfde pand een parfumerie.
voor Leeuwarden en de
wijde wereld er omheen.
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publici-
teitskantoor.
Verschijnt eenmaal in de
veertien dagen.
Redactie, Administratie
en Advertentieafdeling:
Vredeman de Vriesstraat
1 (Naast Emmakade 39)
Leeuwarden.
Telefoon (05100) 20302
Postgiro 98 10 62
Bank: Rabobank
Geopend: van dinsdag
tot en met vrijdag, uit
sluitend 's morgens van
9 tot 12 uur.
's Middags en van za
terdag tot en met meen-
dag gesloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland fl.21.00
per jaar; voor het buiten-
iand:fl. 37.50 per jaar.
Losse nummers: afge
haald fl. 1.25 per stuk.
Per giro besteld: fl.2.00
voor 1 ex., fl.3.50 voor 2
ex., fl.5.00 voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de
bepaling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de Ie februari dient
het abonnementsgeld
voor het dan lopende jaar
te zijn betaald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van
lezers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich niet tele
fonisch of schriftelijk,
maar per giro-overschrij
ving als abonnee aanmel
den, worden verzocht op
het girostrookje te ver
melden: Nieuwe abonnee.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te
letten, dat hun giro-over-
schrijvingskaart het nieu
we adres vermeldt - het
oude adres moet worden
doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden
van de abonnee, voor wie
wordt betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 djgen voor
het verhuizen worden
doorgegeven.
Abonnementen, die niet
voor 1 december zijn op
gezegd, worden automa
tisch verlengd.
