Friesland Bank
Lezers klommen in de pen
WINTER
Ze zit met de schouderdoek om,
noflik met de voeten op de stoof
waar net een gloeiend kooltje in de
test is gelegd, 'n kopje lekkere prut-
telkoffie bij de hand, een beetje te
dommelen. Een welverdiend rust
moment in het drukke leven van een
koffiehuushoudster en die momen
ten zijn zeldzaam!Grootmoeke dut,
maar de kleinkienders zijn op het
ijs. Nog niet op de Voorstreek, waar
mien zuster Rieke vorig jaar nog een
zij spek en tien pond bruine bonen
heeft gewonnen met hardrieden,
maar op de „vlaktes". Daar is het
bar druk met schaatsers en daar ge
niet iedereen, oud en jong, rijk of
arm - op het ijs is iedereen gelijk.
Daar zwaait de burgemeester naar
de steuntrekker enz. enz. Fijne tijd,
deze ijstijd, waar standen verdwij
nen en we allemaal gelijk zijn!
Nou had mijn zwager een sigaren-
ANTIEKCENTRUM BERLIKUM
De Polls 2 (bij de veiling)
tel. 05186-230 b.g.g. 358
winkeltsje, een klein zaakje met
grote zorgen en ik kwam niet in
aanmerking voor steun, dus was ik
bij hun in de kost voor nul centen!
Mijn zwager was een genie in het
bedenken van stunten om wat geld
te verdienen, dus met 't oog op de
ijspret had hij weer een geweldige
ingeving! Wij kochten vijf dozen
met tjoklat-chocoladerepen - voor
een zacht prijsje volgens Cohen,
want op een doos was de winst aan
merkelijk minder!
En wij de vlaktes op om de rieders te
voorzien van deze repten tegen een
opgeschroefde prijs. En kijk daar: 't
zakeninstinct van de kooplui: de
eerste dag werd er al een doos uitge
vent, ondanks half bevroren voeten,
maar wie kijkt daarop als de handel
loopt? Morgen verkopen we nog
meer! Helaas, de weergoden zijn de
arme mens niet zo goedgunstig ge
zind! 's Morgens dooide het als in
een hittegolf, op 't ijs was geen reep
meer te slijten en 't heeft niet meer
gevroren die winter, dus: wij bleven
zitten met vier dozen tjoklat, die we
niet meer terug mochten brengen bij
Cohen. Wat we van honger en ver
driet aan repen hebben gegeten! Die
winter is niet te beschrijven, we
werden er kotsmisselijk van. Na 45
jaar heb ik nog een hekel aan die
naam: tjoklat! ba!!! Maar bij groot-
moeke vonden we als altijd troost;
Hardrieden oppe Voorstreek, waar mien zuster Rieke een zij spek en tien
pon briine bonen won
ze had een enorme pan met snert
opstaan en zo werd de zoete smaak
verdreven door die onvergetelijke
borden vol heerlijke erwtensoep van
onze grootmoeke!
Amsterdam E. Rozema
NICATOR
Aan wat in het vorige Kleine
Krantsje al geschreven is over het
schoolplein aan het Oldegalileën
kunnen we nog wel toevoegen dat
datzelfde plein de bakermat is ge
weest van de voetbalvereniging
„Nicator". Zoals het in onze
tegenwoordige tijd is met zijn orga-
nisatie's, manager, coach en train
ers waaraan ieder zich moet onder
werpen was het toen nog niet. Zo
was er een groepje schooljongens
bij elkaar gezocht en deze mochten
zo maar meedoen aan seriewedstrij
den van bestaande clubs, zoals
Leeuwarden, Friesland, Frisiae.a.,
waar zij ook diverse prijzen won
nen. En zoals dat gaat kwamen zij
dan ook op het bewuste schoolplein
terecht en daar werd op een gegeven
moment de mening naar voren ge
bracht om in de Bond (toen F. VB
te gaan spelen. Dit werd beslist op
een vergadering in een aardappel
pakhuis van Van Marle aan het Pie-
terseliewaltje. Deze jongens noem
den zich „Jong Feyenoord" maar
dat mocht van de Bond niet.
Gezocht naar een andere naam
door twee jongens die op de ULO
zaten, kwam de naam „Nicator"
naar voren. Dit was een Grieks
veldheer, die onoverwinnelijk was
en dat deed „Nicator" het eerste
jaar in de Bond ook want de club
werd ongeslagen kampioen. Een
feestje kwam hierachter weg en bo
ven Stadzicht ging het door tot 's
morgens vroeg. Ik speelde toen in
het tweede elftal en wij moesten om
9 uur egen Warga voetballen. Met
de feestmuts op en enige spinmalen
verwerkt wonnen wij deze wedstrijd
met 6-2.
Toen kwam het tweede jaar en dat
werd wat moeilijker, want Houtige-
hage was de sterkste, maar voor de
tweede plaats, die toen de promo
tiewedstrijden mee mocht spelen,
was „Leeuwarder Boys" onze
zwaarste concurrent. Op het eind
van de competitie had Nicator één
punt voorsprong, docht „Leeuwar
der Boys" moest nog naar TFS uit
Drachtster Compagnie. Zij kwamen
daar vandaan met een gelijk spel,
waardoor er een beslissingswed
strijd gespeeld moest worden. Op
het nieuwe Cambuurveld, waarvan
het hoofdveld nog niet gebruikt
mocht worden werd deze beslis
singswedstrijd gespeeld met wel
2000 toeschouwers.
Bij het einde van de wedstrijd stond
het nog gelijk en toen kwam de ver
lenging. Het was in die tijd zo, dat
als men in de verlenging een doel
punt maakte de strijd meteen ten
einde was. Ik zie nog (toen als toe
schouwer) dat Japie Schuil (Johan
nes) met Klaas Hiemstra tezamen
naar een hoge bal sprongen en Klaas
hem het eerst zag, zijn voet er onder
zette en met een ver schot in de
uiterste hoek Jan Smit, de keeper
van de Boys liet vissen.
Toen was de promotie een feit want
in deze wedstrijden wonnen wij van
Frisia 3 - Friesland 3 en naar ik
meen ook van Houtigehage met
2-1Misschien het voorbestaan van
„Nicator" en uiteindelijk de onder
gang van de „Leeuwarder Boys?"
Ik mocht het genoegen smaken een
foto van de Boys op de kop te tikken
en misschien zijn er verschillende
spelers van Nicatore.a. die hen her
kennen.
De Boys: achterste rij: scheidsrech
ter v. Garderen, Nico Wierda, Japie
Johannes Schuil, Fre IJsbrandy,
Siep Eden, Piet Planting en leider
W. Feenstra. Midden - Doede v.
Gelderen, Evert Weiland en Appie
Kramer en vooraan Tjerk Willems,
Jan Smit (overleden) Roel Dijkstra.
Nicator staande: Hero Tromp, Arie
Frieswijk, Klaas Hiemstra (overle
den), Petrus Usbrandij Nico Zand-
voort - midden: Henkie Hiemstra,
Cees Dijkstra, Henk v. d. Meulen -
vooraan Jan Veenstra, Jochum v. d.
Woude en Rein Bakker.
Een leuke herinnering van 43 jaar
terug, vooral voor de oudere Nica-
torleden terwijl men ook weet dat
het Cambuurstadion nu 43 jaar be
staat. Hopelijk komt er nog wel een
vervolg.
Uw eigen bank
Men kent er de-Friese
'verhoudingen en is berelc
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Leeuwarden
Jac. Bakker
Leeuwarder Boys had nog meer
goede spelers, zoals Piet Valk en de
gebroeders Beers, maar die moch
ten op zondag niet voetballen
J. B.
JONGENS VAN
ZWARTE WEG
In het stukje .Jongens van de Zwar-
teweg" in 't Kleine Krantsje num
mer 305 schreef de heer H. Rijpstra
over een brood- en banketwinkeltje
op de hoek van de Groningerstraat,
waar kwajongens koeken kochten
en dan betaalden met een nutske,
waarvan ze met behulp van zilver
papier een dubbeltje hadden ge
maakt.
Wel, die vrouw was een alleen
staande dame en zij heette Postuma.
Ze was een dikke vrouw en omdat
ze één grote onderkin had werd ze
uitgescholden voorKinnebakje. Als
ik voor mijn moeder een Brabants
brood voor zeven centen moest ha
len, zei ze: ga even naar Kinnebak-
je. Kinnebakje had ook twee kost
gangers.
vervolg op pag. 11