Friesland Bank Lezers klommen in de pen WINTER Ze zit met de schouderdoek om, noflik met de voeten op de stoof waar net een gloeiend kooltje in de test is gelegd, 'n kopje lekkere prut- telkoffie bij de hand, een beetje te dommelen. Een welverdiend rust moment in het drukke leven van een koffiehuushoudster en die momen ten zijn zeldzaam!Grootmoeke dut, maar de kleinkienders zijn op het ijs. Nog niet op de Voorstreek, waar mien zuster Rieke vorig jaar nog een zij spek en tien pond bruine bonen heeft gewonnen met hardrieden, maar op de „vlaktes". Daar is het bar druk met schaatsers en daar ge niet iedereen, oud en jong, rijk of arm - op het ijs is iedereen gelijk. Daar zwaait de burgemeester naar de steuntrekker enz. enz. Fijne tijd, deze ijstijd, waar standen verdwij nen en we allemaal gelijk zijn! Nou had mijn zwager een sigaren- ANTIEKCENTRUM BERLIKUM De Polls 2 (bij de veiling) tel. 05186-230 b.g.g. 358 winkeltsje, een klein zaakje met grote zorgen en ik kwam niet in aanmerking voor steun, dus was ik bij hun in de kost voor nul centen! Mijn zwager was een genie in het bedenken van stunten om wat geld te verdienen, dus met 't oog op de ijspret had hij weer een geweldige ingeving! Wij kochten vijf dozen met tjoklat-chocoladerepen - voor een zacht prijsje volgens Cohen, want op een doos was de winst aan merkelijk minder! En wij de vlaktes op om de rieders te voorzien van deze repten tegen een opgeschroefde prijs. En kijk daar: 't zakeninstinct van de kooplui: de eerste dag werd er al een doos uitge vent, ondanks half bevroren voeten, maar wie kijkt daarop als de handel loopt? Morgen verkopen we nog meer! Helaas, de weergoden zijn de arme mens niet zo goedgunstig ge zind! 's Morgens dooide het als in een hittegolf, op 't ijs was geen reep meer te slijten en 't heeft niet meer gevroren die winter, dus: wij bleven zitten met vier dozen tjoklat, die we niet meer terug mochten brengen bij Cohen. Wat we van honger en ver driet aan repen hebben gegeten! Die winter is niet te beschrijven, we werden er kotsmisselijk van. Na 45 jaar heb ik nog een hekel aan die naam: tjoklat! ba!!! Maar bij groot- moeke vonden we als altijd troost; Hardrieden oppe Voorstreek, waar mien zuster Rieke een zij spek en tien pon briine bonen won ze had een enorme pan met snert opstaan en zo werd de zoete smaak verdreven door die onvergetelijke borden vol heerlijke erwtensoep van onze grootmoeke! Amsterdam E. Rozema NICATOR Aan wat in het vorige Kleine Krantsje al geschreven is over het schoolplein aan het Oldegalileën kunnen we nog wel toevoegen dat datzelfde plein de bakermat is ge weest van de voetbalvereniging „Nicator". Zoals het in onze tegenwoordige tijd is met zijn orga- nisatie's, manager, coach en train ers waaraan ieder zich moet onder werpen was het toen nog niet. Zo was er een groepje schooljongens bij elkaar gezocht en deze mochten zo maar meedoen aan seriewedstrij den van bestaande clubs, zoals Leeuwarden, Friesland, Frisiae.a., waar zij ook diverse prijzen won nen. En zoals dat gaat kwamen zij dan ook op het bewuste schoolplein terecht en daar werd op een gegeven moment de mening naar voren ge bracht om in de Bond (toen F. VB te gaan spelen. Dit werd beslist op een vergadering in een aardappel pakhuis van Van Marle aan het Pie- terseliewaltje. Deze jongens noem den zich „Jong Feyenoord" maar dat mocht van de Bond niet. Gezocht naar een andere naam door twee jongens die op de ULO zaten, kwam de naam „Nicator" naar voren. Dit was een Grieks veldheer, die onoverwinnelijk was en dat deed „Nicator" het eerste jaar in de Bond ook want de club werd ongeslagen kampioen. Een feestje kwam hierachter weg en bo ven Stadzicht ging het door tot 's morgens vroeg. Ik speelde toen in het tweede elftal en wij moesten om 9 uur egen Warga voetballen. Met de feestmuts op en enige spinmalen verwerkt wonnen wij deze wedstrijd met 6-2. Toen kwam het tweede jaar en dat werd wat moeilijker, want Houtige- hage was de sterkste, maar voor de tweede plaats, die toen de promo tiewedstrijden mee mocht spelen, was „Leeuwarder Boys" onze zwaarste concurrent. Op het eind van de competitie had Nicator één punt voorsprong, docht „Leeuwar der Boys" moest nog naar TFS uit Drachtster Compagnie. Zij kwamen daar vandaan met een gelijk spel, waardoor er een beslissingswed strijd gespeeld moest worden. Op het nieuwe Cambuurveld, waarvan het hoofdveld nog niet gebruikt mocht worden werd deze beslis singswedstrijd gespeeld met wel 2000 toeschouwers. Bij het einde van de wedstrijd stond het nog gelijk en toen kwam de ver lenging. Het was in die tijd zo, dat als men in de verlenging een doel punt maakte de strijd meteen ten einde was. Ik zie nog (toen als toe schouwer) dat Japie Schuil (Johan nes) met Klaas Hiemstra tezamen naar een hoge bal sprongen en Klaas hem het eerst zag, zijn voet er onder zette en met een ver schot in de uiterste hoek Jan Smit, de keeper van de Boys liet vissen. Toen was de promotie een feit want in deze wedstrijden wonnen wij van Frisia 3 - Friesland 3 en naar ik meen ook van Houtigehage met 2-1Misschien het voorbestaan van „Nicator" en uiteindelijk de onder gang van de „Leeuwarder Boys?" Ik mocht het genoegen smaken een foto van de Boys op de kop te tikken en misschien zijn er verschillende spelers van Nicatore.a. die hen her kennen. De Boys: achterste rij: scheidsrech ter v. Garderen, Nico Wierda, Japie Johannes Schuil, Fre IJsbrandy, Siep Eden, Piet Planting en leider W. Feenstra. Midden - Doede v. Gelderen, Evert Weiland en Appie Kramer en vooraan Tjerk Willems, Jan Smit (overleden) Roel Dijkstra. Nicator staande: Hero Tromp, Arie Frieswijk, Klaas Hiemstra (overle den), Petrus Usbrandij Nico Zand- voort - midden: Henkie Hiemstra, Cees Dijkstra, Henk v. d. Meulen - vooraan Jan Veenstra, Jochum v. d. Woude en Rein Bakker. Een leuke herinnering van 43 jaar terug, vooral voor de oudere Nica- torleden terwijl men ook weet dat het Cambuurstadion nu 43 jaar be staat. Hopelijk komt er nog wel een vervolg. Uw eigen bank Men kent er de-Friese 'verhoudingen en is berelc plaatselijke en provinciale belangen te dienen. Leeuwarden Jac. Bakker Leeuwarder Boys had nog meer goede spelers, zoals Piet Valk en de gebroeders Beers, maar die moch ten op zondag niet voetballen J. B. JONGENS VAN ZWARTE WEG In het stukje .Jongens van de Zwar- teweg" in 't Kleine Krantsje num mer 305 schreef de heer H. Rijpstra over een brood- en banketwinkeltje op de hoek van de Groningerstraat, waar kwajongens koeken kochten en dan betaalden met een nutske, waarvan ze met behulp van zilver papier een dubbeltje hadden ge maakt. Wel, die vrouw was een alleen staande dame en zij heette Postuma. Ze was een dikke vrouw en omdat ze één grote onderkin had werd ze uitgescholden voorKinnebakje. Als ik voor mijn moeder een Brabants brood voor zeven centen moest ha len, zei ze: ga even naar Kinnebak- je. Kinnebakje had ook twee kost gangers. vervolg op pag. 11

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 4