BIJ GROOTHANDEL STEENSTRA:
EEN OERDEGELIJKE ZAAK
'T KLEINE
KEANTSjE
HERINNERINGEN VAN EEN ALD UOUWERTER
3
Vandaag het vervolg van de Her
inneringen van een Aid Ljouwer-
ter - van de kapperszaak naar het
,kantoor en dan verder
Mijn eerste baan was op het kantoor
voor Landbouwboekhouding van de
heer C. Bijlenga, toen nog vooraan
in de Harlingerstraat, dus als het
ware aan de voet van onze oude
Oldehove. Veel boeren uit de hele
provincie lieten hun boekhouding
en belastingszaken door dit kantoor
behandelen en stuurden hiertoe ie
dere maand hun staat met ontvangs
ten en uitgaven op, die dan in het
boek met de naam van die veehou
der of landbouwer werd bijgewerkt
Ik begon in een klein kamertje,
maar later werd de zolder als kan
toor omgebouwd met een lange
schrijftafel en rekken langs de wand
voorde vele boeken. Het was aardig
werk, ik leerde op die manier veel
over het boerenbedrijf en kreeg in
middels steeds meer idee over
boekhouding in de praktijk. Er wa
ren wel eens slappe perioden, dan
ging ik op de fiets 'de boer op' om te
proberen wal nieuwe klanten te
winnen. Dat ging dan de Schrans uit
of de Stienserdiek of Marssumer-
dieken dan bij iedere boerderij maar
zien of de boer thuis was. Het was
wel eens oppassen geblazen als een
een bordje stond met 'Tink om 'e
houn' en het is wel eens gebeurd dat
die "houn", vaak een bouvier zo
groot als een kalf, mij vergezelde
vanaf het moment, dat ik het terrein
op kwam tot aan het hek als ik weer
vertrok!
PROFESSOR
Enige jaren bleef ik op dit kantoor
en heb de kinderen, Tjeerd (ver
woed amateur-imker), Truus, Piet
(later bekend keeper van Frisia) en
Gosse (tegenwoordig naar ik ver
nam professor in de veeartsenij
kunde in Zwitserland) zien op
groeien. In die tijd heb ik ook nog de
Katholieke kerk aan het eind van de
Harlingerstraat zien bouwen.
Later ging het kantoor van Bijlenga
verhuizen naar een nieuw huis aan
de Fonteinstraat, waar we heel wat
meer ruimte kregen. Aan de achter
kant zagen we uit op het overdekte
zwembad, dat toen nog splinter
nieuw was. Als ik weer eens in
Leeuwarden kom zal ik toch de Fon
teinstraat ook bezoeken om te kij
ken of alles nog zo is als zo' n 45 jaar
geleden. Mijn ervaringen bij Bij-
lenga's boekhoudkantoor kwamen
mij goed van pas in mijn volgende
baan: boekhouder bij de firma Th.
Steenstra, groothandel in kruide
nierswaren en aanverwante artike
len aan de Oostersingel nr. 4. Aan
deze echt ouderwetse en oerdege
lijke zaak bewaar ik ook de meest
prettige herinneringen. Hoofd van
de zaak was de oprichter, de oude
heer Thijs Steenstra, toen al om en
om de 80 jaar oud, maar zeer leven
dig en zeer aktief! een aardige, op
gewekte maar toch ook zeer se
rieuze man en in zijn vak uiterst
deskundig. Je moest hem zien proe
ven als er een vertegenwoordiger in
thee kwam b.v.; erwten en bonen
moesten beslist van de beste kwali
teit zijn. anders werd er niet inge
kocht. Het zwaardere werk deed hij
dommelden. Zo ook het bruinver
brande hoofd van boer van der Hei
de, die tamelijk vooraan in de kerk
zat. Dominé had dat zo een paar
keer aangezien en nu was het een
gemoedelijke gemeente, zodat nie
mand er aanstoot aan gaf toen do-
miné op een gegeven moment zei:
'Slaapje, van der Heide?' Van der
Heide schrok op, keek naar de kan
sel en zei: 'Nee, dominé!' Dominé
weer: 'Wat waren dan de laatste
woorden die ik van de kansel
sprak?' Waarop Van der Heide ant
woordde: 'Slaap je van der Heide!'
Prompt iedere keer als de heer
Steenstra dit mopje vertelde barstte
hijzelf in luid lachen uit en dan
moest je wel meedoen. Ik ben dat
nooit vergeten en vertel het zo nu en
dan nog wel eens. De i^ude me
vrouw Steenstra heette van haarzelf
Dijkema, een aardige vrouw met
prachtig wit haar. Zij kwam op za
terdagavond vanuit hun woning in
de van der Kooystraat naar de zaak
aan de Oostersingel om haar man op
te halen. Een vrije zaterdagmiddag
lijkse werkzaamheden- organist en
bespeelde het orgel van de Doops
gezinde Gemeente aan de Wirdu-
merdijk als de vaste organist, Wil-
De firma Steenstra, groothandel in kruidenierswaren en aanverwante
artikelen aan de Oostersingel nummer 4.
Piet Steenstra:buitenge
woon geschikt voor het vak
natuurlijk niet meer. Leiding in
winkel en magazijn hadden de beide
zoons Jan en Piet Steenstra. Jan is
helaas op vrij jonge leeftijd over
leden. Naast de beide bazen was er
de chef v. d. Meulen en de bediende
Jelle Kuipers, later bekend als
trompettist in het Frysk Orkest en
ook zelf orkestleider. Dan had je
nog de man van de expeditie, Auke
Frankena, eerst op de trap-
driewieler, later met een motor er
aan en nog weer later in een bestel
auto. Het kantoorwerk werd dus
door mij gedaan met de oude heer
Steenstra. Later kwam er een meisje
bij, Sjoukje de Vries, een boeren
dochter, naar ik meen uit Goutum.
De heer Steenstra had een prachtig
handschrift. Daar werd vroeger heel
wat meer aandacht aan besteed dan
in latere tijden. Hij moest dan ook
altijd in de debiteuren- en crediteu-
renboeken met sierlijke krulletters
de naam en het adres van de betref
fende klant schrijven boven aan een
nieuw blad. Als hij het één of ander
klusje had gedaan dan zei hij strijk
en zet: 'Si Sa' en die uitdrukking is
gewoon spreekwoordelijk geble
ven. Nu nog, als we het eens over de
oude heer Steenstra hebben is het
over de oude Si Sa. Hij mocht ook
graag een mopje vertellen en dat
hoorde je dan tientallen malen! Zo
herinner ik mij, dat hij het volgende
mopje meerdere malen aan klanten
vertelde.
MOPJE
In een boerendorp sprak op zon
dagmorgen de dominé voor een
goedgevulde kerk. Het was in de
hooitijd en de boeren hadden een
drukke week achter de rug. Boven
dien was het die zondag vrij warm
en dus geen wonder, dat diverse
hoofden af en toe eens naar beneden
was er toen nog helemaal niet bij,
integendeel, het werd 8 uur 's a-
vonds voor je klaar was! Maar zo
om een uur of zeven kwam me
vrouw Steenstra, want anders zou
haar man beslist tot het laatste zijn
gebleven, want hij dacht ook nog
ergens, dat de zaak niet buiten hem
kon. Het werd dan echt nog wel
even gezellig, want zij was een ge
zellige vrouw. Als het haar dan op
het laatst wat te lang duurde dan was
het: 'Kom, Ties, nou must oek es
een keer ophouwe!' en dan ging
'Ties' ook wel mee na ons allemaal
een welgemeend prettige zondag te
hebben toegewenst. Hij is nog erg
oud geworden, dik in de 90 en dat
doet mij weer denken aan een ander
verhaal dat hij graag vertelde. Hij
was zeker al 80 jaar toen zijn oude
bewaarschooljuffrouw Heeringa
100 jaar oud werd. Zij woonde toen
naar ik meen in Oranjewoud en er
was natuurlijk een receptie, want
juffrouw Heeringa was nog goed bij
haar'suupen stuut'. De heer Steen
stra ging er heen en toen hij daar
binnenkwam zei de 100-jarige juf
frouw Heeringa: 'Kijk nou eens
aan, daar hebben we de jongste
spruit van Steenstra'. Hij kon zo
gezellig praten. Fluiten en zingen
deed hij ook nog graag en eigenlijk
was het een bijzonder opgewekt en
blijmoedig mens.
GOUDEN BRILLETJE
Veel Leeuwarders, vooral natuur
lijk de ouderen en de kruideniers
zullen zich zijn figuur, iets gebo
gen, wit z.g. broshaar en gouden
brilletje, waar hij enigszins jolig
overheen kon kijken, herinneren.
Zoon Jan had eigenlijk de leiding in
winkel en magazijn en was een zeer
rustige figuur. Bijzonder muzikaal
begaafd. Zo was hij naast zijn dage-
De oude heer Thijs Steenstra: zeer
levendig en zeer actief!
lem Zonderland, verhinderd was.
Naar ik meen heeft Jan Steenstra het
later helemaal overgenomen totdat
hij helaas op vrij jonge leeftijd is
overleden.
Zoon Piet was anders, levendiger
dan Jan, had eigenlijk een geheel
andere natuur en misschien daarom
ook buitengewoon geschikt voor het
vak van vertegenwoordiger, hij was
dan ook bijna iedere dag op stap om
bij de Leeuwarder en Huizumer
kruideniers de orders binnen te ha
len. Piet had het vlotte van zijn va
der, terwijl Jan meer het rustige van
zijn moeder had meegekregen,
's Woendagsmiddags was voor mij
de tijd om met kwitanties op stap te
gaan. Samen met de oude heer
Steenstra waren de kwitanties
klaargemaakt en op route gelegd en
ik stapte dan op 't fietske. De route
was dan meestal zo'n beetje als
volgt: vanaf de Oostersingel eerst
het Vliet met de Indische buurt, dan
Rembrandtstraat en Saskiastraten,
Julianastraat, Rooie Dorpen Achter
de Hoven met enkele straten daar
tussenin, dan via de Grachtswal
naar enkele kruideniers in Huizum,-
dan naar de Engelsestraat, Merel
straat, Transvaalbuurt, Bleeker-
straat en Houtstraat.
WORSTJES
Kwam ik uit de Houtstraat op Cam-
straburen dan stopte ik bij een slager
die heerlijke harde worstjes ver
kocht. Iedere week smikkelde ik
zo'n worstje op. Ik was dan ook
zo'n beetje aan het einde van mijn
route en trapte dus naar de Ooster-
singel om tegenover de oude heer
Steenstra 'rekening én verantwoor
ding' af te leggen. Alle ontvangsten
waren zorgvuldig opgeschreven, de
overgebleven en dus niet betaalde
kwitanties werden bekeken en be
sproken, het geld geteld en er werd
dan weer overgegaan tot de orde van
de dag. Het was een gezellige, echt
ouderwetse zaak. Als je de winkel
binnenkwam had je aan beide kan
ten een toonbank met daarop van die
echte oude koperen weegschalen,
één met platte schalen en een paar
met van die ronde bakjes. Verder
een oude koffiemolen met aan beide
kanten een handvat. Aan beide zij
den natuurlijk de houten bakken met
erwten, bonen,rijst enz. enz. Boven
de toonbanken ijzeren stangen met
zakken in alle formaten, rechthoe
kige en puntzakken. De planken van
de houten vloer waren haast allen
scheefgesleten door de duizenden
voeten, die daar in de loop van vele
jaren overheen waren gegaan. Er
hingen altijd van die lekkere krui
deniersluchtjes van versgemalen
koffie en al die andere artikelenDat
kom je tegenwoordig praktisch niet
vervolg op pag. 11
voor Leeuwarden en de
wijde wereld er omheen.
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publici-
teitskantoor.
Verschijnt eenmaal in de
veertien dagen.
Redactie, Administratie
en Advertentieafdeling:
Vredeman de Vriesstraat
1 (Naast Emmakade 39)
Leeuwarden.
Telefoon (05100) 20302
Postgiro 98 10 62
Bank: Rabobank
Geopend: van dinsdag
tot en met vrijdag, uit
sluitend 's morgens van
9 tot 12 uur.
's Middags en van za
terdag tot en met maan
dag gesloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland fl.21.00
per jaar; voor het buiten-
land:fl. 37.50 per jaar.
Losse nummers: afge
haald fl. 1.25 per stuk.
Per giro besteld: fl.2.00
voor 1 ex., fl.3.50 voor 2
ex., fl.5.00 voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de
bepaling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de Ie februari dient
het abonnementsgeld
voor het dan lopende jaar
te zijn betaald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van
lezers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich niet tele
fonisch of schriftelijk,
maar per giro-overschrij
ving als abonnee aanmel
den, worden verzocht op
het girostrookje te ver
melden: Nieuwe abonnee.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te
letten, dat hun giro-over-
schrijvingskaart het nieu
we adres vermeldt - het
oude adres moet worden
doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden
van de abonnee, voor wie
wordt betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor
het verhuizen worden
doorgegeven.
Abonnementen, die niet
voor 1 december zijn op
gezegd, worden automa
tisch verlengd.