BIJ GROOTHANDEL STEENSTRA: EEN OERDEGELIJKE ZAAK 'T KLEINE KEANTSjE HERINNERINGEN VAN EEN ALD UOUWERTER 3 Vandaag het vervolg van de Her inneringen van een Aid Ljouwer- ter - van de kapperszaak naar het ,kantoor en dan verder Mijn eerste baan was op het kantoor voor Landbouwboekhouding van de heer C. Bijlenga, toen nog vooraan in de Harlingerstraat, dus als het ware aan de voet van onze oude Oldehove. Veel boeren uit de hele provincie lieten hun boekhouding en belastingszaken door dit kantoor behandelen en stuurden hiertoe ie dere maand hun staat met ontvangs ten en uitgaven op, die dan in het boek met de naam van die veehou der of landbouwer werd bijgewerkt Ik begon in een klein kamertje, maar later werd de zolder als kan toor omgebouwd met een lange schrijftafel en rekken langs de wand voorde vele boeken. Het was aardig werk, ik leerde op die manier veel over het boerenbedrijf en kreeg in middels steeds meer idee over boekhouding in de praktijk. Er wa ren wel eens slappe perioden, dan ging ik op de fiets 'de boer op' om te proberen wal nieuwe klanten te winnen. Dat ging dan de Schrans uit of de Stienserdiek of Marssumer- dieken dan bij iedere boerderij maar zien of de boer thuis was. Het was wel eens oppassen geblazen als een een bordje stond met 'Tink om 'e houn' en het is wel eens gebeurd dat die "houn", vaak een bouvier zo groot als een kalf, mij vergezelde vanaf het moment, dat ik het terrein op kwam tot aan het hek als ik weer vertrok! PROFESSOR Enige jaren bleef ik op dit kantoor en heb de kinderen, Tjeerd (ver woed amateur-imker), Truus, Piet (later bekend keeper van Frisia) en Gosse (tegenwoordig naar ik ver nam professor in de veeartsenij kunde in Zwitserland) zien op groeien. In die tijd heb ik ook nog de Katholieke kerk aan het eind van de Harlingerstraat zien bouwen. Later ging het kantoor van Bijlenga verhuizen naar een nieuw huis aan de Fonteinstraat, waar we heel wat meer ruimte kregen. Aan de achter kant zagen we uit op het overdekte zwembad, dat toen nog splinter nieuw was. Als ik weer eens in Leeuwarden kom zal ik toch de Fon teinstraat ook bezoeken om te kij ken of alles nog zo is als zo' n 45 jaar geleden. Mijn ervaringen bij Bij- lenga's boekhoudkantoor kwamen mij goed van pas in mijn volgende baan: boekhouder bij de firma Th. Steenstra, groothandel in kruide nierswaren en aanverwante artike len aan de Oostersingel nr. 4. Aan deze echt ouderwetse en oerdege lijke zaak bewaar ik ook de meest prettige herinneringen. Hoofd van de zaak was de oprichter, de oude heer Thijs Steenstra, toen al om en om de 80 jaar oud, maar zeer leven dig en zeer aktief! een aardige, op gewekte maar toch ook zeer se rieuze man en in zijn vak uiterst deskundig. Je moest hem zien proe ven als er een vertegenwoordiger in thee kwam b.v.; erwten en bonen moesten beslist van de beste kwali teit zijn. anders werd er niet inge kocht. Het zwaardere werk deed hij dommelden. Zo ook het bruinver brande hoofd van boer van der Hei de, die tamelijk vooraan in de kerk zat. Dominé had dat zo een paar keer aangezien en nu was het een gemoedelijke gemeente, zodat nie mand er aanstoot aan gaf toen do- miné op een gegeven moment zei: 'Slaapje, van der Heide?' Van der Heide schrok op, keek naar de kan sel en zei: 'Nee, dominé!' Dominé weer: 'Wat waren dan de laatste woorden die ik van de kansel sprak?' Waarop Van der Heide ant woordde: 'Slaap je van der Heide!' Prompt iedere keer als de heer Steenstra dit mopje vertelde barstte hijzelf in luid lachen uit en dan moest je wel meedoen. Ik ben dat nooit vergeten en vertel het zo nu en dan nog wel eens. De i^ude me vrouw Steenstra heette van haarzelf Dijkema, een aardige vrouw met prachtig wit haar. Zij kwam op za terdagavond vanuit hun woning in de van der Kooystraat naar de zaak aan de Oostersingel om haar man op te halen. Een vrije zaterdagmiddag lijkse werkzaamheden- organist en bespeelde het orgel van de Doops gezinde Gemeente aan de Wirdu- merdijk als de vaste organist, Wil- De firma Steenstra, groothandel in kruidenierswaren en aanverwante artikelen aan de Oostersingel nummer 4. Piet Steenstra:buitenge woon geschikt voor het vak natuurlijk niet meer. Leiding in winkel en magazijn hadden de beide zoons Jan en Piet Steenstra. Jan is helaas op vrij jonge leeftijd over leden. Naast de beide bazen was er de chef v. d. Meulen en de bediende Jelle Kuipers, later bekend als trompettist in het Frysk Orkest en ook zelf orkestleider. Dan had je nog de man van de expeditie, Auke Frankena, eerst op de trap- driewieler, later met een motor er aan en nog weer later in een bestel auto. Het kantoorwerk werd dus door mij gedaan met de oude heer Steenstra. Later kwam er een meisje bij, Sjoukje de Vries, een boeren dochter, naar ik meen uit Goutum. De heer Steenstra had een prachtig handschrift. Daar werd vroeger heel wat meer aandacht aan besteed dan in latere tijden. Hij moest dan ook altijd in de debiteuren- en crediteu- renboeken met sierlijke krulletters de naam en het adres van de betref fende klant schrijven boven aan een nieuw blad. Als hij het één of ander klusje had gedaan dan zei hij strijk en zet: 'Si Sa' en die uitdrukking is gewoon spreekwoordelijk geble ven. Nu nog, als we het eens over de oude heer Steenstra hebben is het over de oude Si Sa. Hij mocht ook graag een mopje vertellen en dat hoorde je dan tientallen malen! Zo herinner ik mij, dat hij het volgende mopje meerdere malen aan klanten vertelde. MOPJE In een boerendorp sprak op zon dagmorgen de dominé voor een goedgevulde kerk. Het was in de hooitijd en de boeren hadden een drukke week achter de rug. Boven dien was het die zondag vrij warm en dus geen wonder, dat diverse hoofden af en toe eens naar beneden was er toen nog helemaal niet bij, integendeel, het werd 8 uur 's a- vonds voor je klaar was! Maar zo om een uur of zeven kwam me vrouw Steenstra, want anders zou haar man beslist tot het laatste zijn gebleven, want hij dacht ook nog ergens, dat de zaak niet buiten hem kon. Het werd dan echt nog wel even gezellig, want zij was een ge zellige vrouw. Als het haar dan op het laatst wat te lang duurde dan was het: 'Kom, Ties, nou must oek es een keer ophouwe!' en dan ging 'Ties' ook wel mee na ons allemaal een welgemeend prettige zondag te hebben toegewenst. Hij is nog erg oud geworden, dik in de 90 en dat doet mij weer denken aan een ander verhaal dat hij graag vertelde. Hij was zeker al 80 jaar toen zijn oude bewaarschooljuffrouw Heeringa 100 jaar oud werd. Zij woonde toen naar ik meen in Oranjewoud en er was natuurlijk een receptie, want juffrouw Heeringa was nog goed bij haar'suupen stuut'. De heer Steen stra ging er heen en toen hij daar binnenkwam zei de 100-jarige juf frouw Heeringa: 'Kijk nou eens aan, daar hebben we de jongste spruit van Steenstra'. Hij kon zo gezellig praten. Fluiten en zingen deed hij ook nog graag en eigenlijk was het een bijzonder opgewekt en blijmoedig mens. GOUDEN BRILLETJE Veel Leeuwarders, vooral natuur lijk de ouderen en de kruideniers zullen zich zijn figuur, iets gebo gen, wit z.g. broshaar en gouden brilletje, waar hij enigszins jolig overheen kon kijken, herinneren. Zoon Jan had eigenlijk de leiding in winkel en magazijn en was een zeer rustige figuur. Bijzonder muzikaal begaafd. Zo was hij naast zijn dage- De oude heer Thijs Steenstra: zeer levendig en zeer actief! lem Zonderland, verhinderd was. Naar ik meen heeft Jan Steenstra het later helemaal overgenomen totdat hij helaas op vrij jonge leeftijd is overleden. Zoon Piet was anders, levendiger dan Jan, had eigenlijk een geheel andere natuur en misschien daarom ook buitengewoon geschikt voor het vak van vertegenwoordiger, hij was dan ook bijna iedere dag op stap om bij de Leeuwarder en Huizumer kruideniers de orders binnen te ha len. Piet had het vlotte van zijn va der, terwijl Jan meer het rustige van zijn moeder had meegekregen, 's Woendagsmiddags was voor mij de tijd om met kwitanties op stap te gaan. Samen met de oude heer Steenstra waren de kwitanties klaargemaakt en op route gelegd en ik stapte dan op 't fietske. De route was dan meestal zo'n beetje als volgt: vanaf de Oostersingel eerst het Vliet met de Indische buurt, dan Rembrandtstraat en Saskiastraten, Julianastraat, Rooie Dorpen Achter de Hoven met enkele straten daar tussenin, dan via de Grachtswal naar enkele kruideniers in Huizum,- dan naar de Engelsestraat, Merel straat, Transvaalbuurt, Bleeker- straat en Houtstraat. WORSTJES Kwam ik uit de Houtstraat op Cam- straburen dan stopte ik bij een slager die heerlijke harde worstjes ver kocht. Iedere week smikkelde ik zo'n worstje op. Ik was dan ook zo'n beetje aan het einde van mijn route en trapte dus naar de Ooster- singel om tegenover de oude heer Steenstra 'rekening én verantwoor ding' af te leggen. Alle ontvangsten waren zorgvuldig opgeschreven, de overgebleven en dus niet betaalde kwitanties werden bekeken en be sproken, het geld geteld en er werd dan weer overgegaan tot de orde van de dag. Het was een gezellige, echt ouderwetse zaak. Als je de winkel binnenkwam had je aan beide kan ten een toonbank met daarop van die echte oude koperen weegschalen, één met platte schalen en een paar met van die ronde bakjes. Verder een oude koffiemolen met aan beide kanten een handvat. Aan beide zij den natuurlijk de houten bakken met erwten, bonen,rijst enz. enz. Boven de toonbanken ijzeren stangen met zakken in alle formaten, rechthoe kige en puntzakken. De planken van de houten vloer waren haast allen scheefgesleten door de duizenden voeten, die daar in de loop van vele jaren overheen waren gegaan. Er hingen altijd van die lekkere krui deniersluchtjes van versgemalen koffie en al die andere artikelenDat kom je tegenwoordig praktisch niet vervolg op pag. 11 voor Leeuwarden en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Fenno Schoustra's Publici- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 (Naast Emmakade 39) Leeuwarden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met vrijdag, uit sluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van za terdag tot en met maan dag gesloten. Abonnementsprijs: voor Nederland fl.21.00 per jaar; voor het buiten- land:fl. 37.50 per jaar. Losse nummers: afge haald fl. 1.25 per stuk. Per giro besteld: fl.2.00 voor 1 ex., fl.3.50 voor 2 ex., fl.5.00 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de Ie februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrij ving als abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa tisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 3