NA DE AMBACHTSSCHOOL 'T KLEINE KRANTSJE 2 5 137 3 koophuizen wordt óók lid! H E EE HHÉi BH! IVO HUIS [grote kerkstraat 71 telefoon een waardige verzorging van begrafenissen en crematies Ik herinner me nog goed, dat er in de voorwinter 's nachts een best pak sneeuw was gevallen. Ik ging daarom wat vroeger van huis en toen ik wat aan de duisternis ge wend was, schatte ik de laag op wel een vijf en twintig centimeter. Het werd een heel gebagger en er moest meer gelopen worden, dan je kon fietsen. Voorbij Marssum werd het veel beter, want tot Leeuwarden VERVOLGVERHAAL DOOR J. S. KIKSTRA was de sneeuwploeg er door ge weest. Dat was een grote driehoek met hoogopstaande kanten, getrok ken door een paard. Die maakte de weg vrij over een breedte van een drie meter, maar aan de kanten ont stond natuurlijk een hoge sneeuw- muur van zo'n zestig of zeventig centimeter hoogte. Toen ik net buiten Marssum was hoorde ik voor me uit stemmen en geschreeuw. Ik was er spoedig en zag, dat het t\yee of drie mannen waren, die in de richting liepen van de stad. Direct daarna doemden er schaduwen op in het licht van m'n fietslantaarn en toen drong het plot seling tot me door: schapedrijvers, marktdag in Leeuwarden. SCHAPEN Ik peddelde door en probeerde de kudde voorbij te komen, maar dat lukte niet omdat de ongeveer veertig schapen zich niet konden versprei den door de sneeuwwallen aan weerszijden. In m'n hardnekkige passeerpogingen had ik er een spurtie ingezet, maar die schapen ook en het duurde niet lang, of ik hoorde de drijvers achter me vloe ken en dreigen en schreeuwen: ,,Bliuw stean kearel!" Maar ja, ik dacht ik moet ook naar m'n werk en het resultaat was, dat tenslotte de stemmen zich achter mij verstom den en dat ik met een kudde schapen in Leeuwarden arriveerde. Pas bij Baens Ein konden de dieren zich op een open plek verspreiden, waarschijnlijk om er hun drijvers rustig af te wachten. Dat jaar was het een strenge winter - in januari kon je schaatsen waar je wou. Omdat ik er alleen op zondag van kon profiteren en sterk ijs een onzekere zaak blijft, besloot ik op de schaats naar m'n werk te gaan. Het werd wel nachtwerk, zowel heen als terug, maar het was overal vertrouwd en bovendien 's nachts lichte maan. De eerste de beste morgen had ik al een merkwaardige ontmoeting. Halverwege Ritsumazijl zag ik plot seling een paar donkere vlekken naast de baan. Eenden, flitste het door me heen en ik liet me glijden" Zou ik er een van te pakken kunnen krijgen? Geruisloos liet ik me te rugglijden en ja hoorna een plotselinge zijsprong greep ik er een. Heel gemeen zou men dat nu noemen en dat is het, maar we kre gen in die dagen slechts af en toe een klein stukje worst van regerings wege - het was immers mobilisatie. Bovendien hoorde je in die tijd van zoiets als dierenbescherming bitter weinig. Ik deed het beest dus onder m'n jas en reed er mee naar Leeuwarden; toen met één hand afbonden en met de andere hand de eend vasthouden Toen zag ik ook, dat het een jerk was, een mannetje. Op de werk plaats liet ik het dier lopen en toen de kachel een beetje begon af te steken monterde hij al gauw wat op. "Waar hest die stoalen?" vroegen de collega's, maar ik zei, dat het beest de stad eens wou zien en daarom met me was meegegaan. Na een poosje kwam de baas boven en ging aan het werk. Plotseling liep de eend voor z'n voeten, hij schrok en schreeuwde, "verdomme, wa's dat?". Ik zei: "da'seenjerken da's mienen". Hij zei: "een jerk? Hoe komst daaran, een jerk is een mantsje eend, is't niet?" Ik zei: "ja, ik hew em vanmorgen vongen, ik bin op skaatsen komen." VOOR DE POELIER "Wat suust met dat beest doen, Ja cob?" "Ik sal em straks anne poe lier verkope" antwoordde ik. Daar bij bleef het tot de baas naar boven ging om koffie. Toen hij weer op de werkplaats ver scheen, zei hij: "Ast die jerk ver kope wuust, Jacob, wat mut die dan wel kosse?" "Nou" zei ik, "ik docht een gulden". "Wel" ant woordde hij, "breng 'em dan aan- sens mar bij de poelier en seg mar, dat ze'm voor mien rekening pan klaar make mutte, dan sak dij mor ren bij dien loon die gulden wel ge ve". Zo gezegd, zo gedaan en wij begre pen, dat de baas zondag zijn gezin op gebraden eend wou tracteren. Maar daarmee was voor mij de kous nog niet af. Toen ik op de maan dagmorgen daarna aan de zaak kwam, stond de baas me al op te wachten en zonder m'n morgen groet te beantwoorden schreeuwde En dit is nu Auke Kerkhof in z'n prachtige uniform, over wie ik een vorige maal al schreef. Hij liep er mooi mee te showen en m'n jaloezie werd er tot het uiterste door opge wekt hij: "Dou must noadich weer es een eend vange, vent. Wat seg ik, eend? 't Was het geraamte van een eend. Der sat nog minder vlees an, as op een dooske afgebrande lusifes!" Toen draaide hij zich om en ver dween, mij verbouwereerd achterla tend. Want ik had er nooit over na gedacht, dat die eenden zo erg gele den hadden en totaal verzwakt wa ren. Maar er is verder niet over ge sproken en de baas was gelukkig niet wraakzuchtig. Zo verliep de winter met de gere gelde afwisseling van pech en ge luk. Eén pechreis herinner ik me nog heel goed. Op een avond kwam ik van m'n werk en de vooruitzich ten op een vlugge thuisreis waren prima. OVER DE KOP Het was lichte maan en er woei een halve storm uit het oosten; wel was het erg koud. Voorbij de laatste hui zen aan de Harlingerstraatweg kreeg de wind me op de oude "harddraversbaan" te pakken en vervolg op pag. 15 1 zoekt voor diverse relaties 1 Wijbr.deGeeststr 33* Leeumiden tal.05100-33331 bgg 51859, g Laanstra, Mak.-tax oq. voor Leeuwarder» en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Fenno Schoustra's Publlci- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 (Naast Emmakade 39) Leeuwarden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met donderdag, uitsluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van vrij dag tot en met maandag gesloten. Abonnementsprijs: voor Nederland fl.21.00 per jaar; voor het buiten- land:fl. 37.50 per jaar. Losse nummers: afge haald fl. 1.25 per stuk. Per giro besteld: fl.2.00 voor 1 ex., fl.3.50 voor 2 ex., fl.5.00 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de Ie februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrij ving als abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. m Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Pas bij de villa Baens Ein konden de schapen zich op een open plek verspreiden Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa tisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 3