FRIESti IN HELE REEKi I iXTÏz. C-^;':;rf±S:. 5 - - - v,"-7~~ Tin»-.«AsÉL vervolg van pag. I directeur, werd direct met deze ruimtenood geconfronteerd, maar toen werd er al enkele jaren aan een mogelijke uitbreiding gedacht. De heer Boschma begon al gauw met het maken van een globaal uit breidingsplan, waarbij hij niet al leen aan een verbouwing in het be staande museum dacht, maar ook een begerig oog liet vallen op de aan de overkant van de Turfmarkt lig gende monumentale Kanselarij. Immers, op dat moment was het al bekend, dat de Provinciale Biblio theek en het Rijksarchief eerlang de Kanselarij zouden verlaten om nieuwe gebouwen te betrekken aan de Boterhoek. Zou het Fries Museum in deze vier eeuwen oude Kanselarij "die zich van kelder tot zolder bij uitstek voor museale bestemmingen leent, de voortdurende expansie kunnen opvangen? Wel, zolang het museum de Kanse larij niet in eigendom kon verwer ven diende er alleen een verbetering van de bestaande ruimten te worden nagestreefd: in 1970 kon de van 1892 daterende vleugel grondig worden verbouwd en werd de in gang van het museum van de Ko ningstraat naar de Turfmarkt ver plaatst. GROTERE VERBOUWING Hierdoor kreeg het museum eigen lijk al een ander gezicht, maar toch bleven de bezwaren van het ruimte- tekort pijnlijk voelbaar, temeer daar deze verbouwing in feite een in krimping van de publieke ruimte tot gevolg had gehad. Zo bleef dus het streven op een veel grotere verbouwing gericht, waarbij een lang geleden genomen besluit van het bestuur de plannenmakers van nu behulpzaam werd. Want al in 1909 had het Genootschapsbe- stuur, kennelijk met een heldere blik op een verre toekomst, twee be lendende panden aan de Turfmarkt aangekocht, die nu precies pasten in een royaal uitbreidingsplan. Bovendien deed zich plotseling de gelukkige omstandigheid voor. dat er nog een derde pand aan de Turf markt beschikbaar kwam door het opheffen van een hier gevestigde klompenhandel. In overleg met Monumentenzorg besloot het museumbestuur de mo numentaal waardevolle gevels van deze drie oude huizen te bewaren en te restaureren, terwijl de panden zelf werden gesloopt. Onttrokken aan het oog van het pu bliek heeft de verbouwing zich daarna achter deze gevels afge speeld: slechts de jarenlange aan wezigheid van de gele hekken rond het bouwwerk herinnerde de pas santen aan grote het Fries Er ontstonitaast tuatie, een thee!

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 14