UIT DE WERELD VAN DE WOONWAGEN EN HET PIEREMENT 't kleine' KRANTSJE Al enkele malen hebben wij in onze krant "Jan de Danser" aan het woord gelaten, een vrijbuiter, die z'n hele leven beroepshalve op ker missen inen in circussen heeft ver keerd, en wiens herinneringen in dertijd in boekvorm verschenen bij de uitgeverij Westfriesland in Hoorn. In dit en in ons volgende nummer zal Jan de Danser nog wat vertellen - nu over de wereld van de woonwagen en het pierement. Zo was ik weer op het oude nest te rug en probeerde me weer in te le ven in de burgermaatschappij. Èr zou toch in ieder geval geld op tafel moeten komen. In de eerste plaats voor de hap hap en als er nog wat o- verbleef, ook voor de ontspanning. Want de bijnaam 'de Danser' droeg ik niet voor niets. Het dansen was mijn lust en leven, ik had het ge leerd tot in de perfectie, en in de bal zaal voelde ik me echt een koning. Geld is nog altijd de ziel van de ne gotie geweest en zonder dat kun je in het leven maar weinig beginnen. Zo zocht ik dus weer een baas en vond die aldra in de visbewerking, waarin ik als jongen ook al mijn er varingen had opgedaanIn een pak huis reeg ik telkens twintig haringen op een speet, en als ik dat tien keer had gedaan had ik vijf centen ver diend. Maar daar ik over een grbte routine beschikte, kwam ik toch aan een behoorlijk loon. Meer nog dan mijn vader verdiende. Na de haring begon echter weer de misère met de ansjovis en toen mijn handen een maal stijf stonden van de pekel, was het mij welletjes. Ik streek m'n laat ste loon op en was toen weer even ver als aan het begin. Vader kwam nog met een aanbieding om aardap pelen te gaan rooien, maar m'n hoofd en m'n handen stonden daar niet naar en toen was daar onver mijdelijk het gat van de deur. Voor slampampers, die te lui waren om te werken, was er geen plaats. WOONWAGENKAMP Ik zocht en ik vond mijn heil bij een tante, die op het woonwagenkamp woonde. Ze was een vrouw, die het leven ook vanuit een andere hoek bekeek dan het gewone volk en bij wie ik me wel thuis voelde. Door haar bemiddeling kwam ik in con tact met een paar lieden die met een draaiorgel uitzwierven. en het kon haast niet anders of ik sloot me bij hen aan. En nu gaat mijn banvloek meteen uit naar diegenen die een draaiorgel als iets minderwaardigs beschouwen, als een houten kast die alleen maar mechanische muziek voortbrengt. In een draaiorgel schuilt een brok romantiek, een stuk folklore, dat jammer genoeg steeds meer van de straat gaat verdwijnen. van het ene woonwagenkamp naar het andere en leerde ik mensen ken nen van mijn eigen slag, met wie het een plezier was om te gaan. Ik weet dat er vaak anders over wordt ge dacht, de woonwagenbewoner staat nu eenmaal in een kwade reuk. hun herkomst als over de manier waarop deze nomaden leven. Over hun herkomst ligt veel in het duis ter, hoewel het aannemelijk is dat die bij de zigeuners moet worden gezocht. Waarschijnlijk is het ook dat de polderjongens, die van het "Zo'n pierement fleurt met al z'n tierlatijnen de doodse sfeer in de buitenwijken op Zo'n pierement accentueert het stadsbeeld van Amsterdam, het fleurt met al zijn tierlatijnen de doodse sfeer van de stille buitenwij ken op. Het schept bij hen, die er voor ontvankelijk zijn, een stukje vreugde en een pietsje weemoed te gelijk. Geloof ook niet dat zij, die met zo'n orgel rondgaan de kantjes er maar wat af lopen, vergeet het maar. Wij zwierven in de zomer zon twaalf uur per dag langs de hui zen, poortje in poortje uit, vaak voor niets, soms de ontmoeting ris kerend met een hond, die wel trek had in een hap. Met het orgel heb ik maanden door het land getrokken. Maar net als in de burgermaat schappij heb je hier ook goeie en slechte elementen. Maar het is geen stelende, rovende en brand stich tende bende, geen volk zonder mo raal, dat men zo nodig achter een muur moet weg werken. Natuurlijk wordt er weieens een verboden wa pentje gevonden, maar nooit een ar senaal. Er zal er ook weleens een onder zijn, die de boel tracht op te lichten, maar in de gewone samen leving zijn er duizenden zo. DUISTERE HERKOMST Er valt over het woonwagenvolk heel wat te schrijven, zowel over ene karwei naar het andere trokken en daarbij hun gezinnen niet mee konden nemen, de kunst van de zi geuners hebben afgekeken een wa gen te bouwen en op deze manier het bezwaar op te heffen. Daar ze vaak een plaats innamen waar ook zigeuners stonden, hebben ze in de loop der jaren veel van hun gebrui ken en tradities overgenomen. Maar toch bleven de zigeuners een kaste apart. Was er al eens een jongen die met een zigeunermeisje ging trouwen, dan bleef hij toch ergens buiten hun kring. Onderdit volkje waren er die de kantjes er af liepen, maar ook Een beeld uit vroeger jaren: politie te paard leidt een woonwagen door de stad. hard werkende mensen, die als stoe- lenmatter, koperslager, scharenslij per of marskramer een eerlijk stuk brood trachtten te verdienen. Ook gingen ze wel op pad met een har- monika, waarop ze hun vaak senti mentele melodieën speelden. Vroe- vervolg op pag. 1/ voor Leeuwarden en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Fenno Schoustra'a Publici- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vries- straat 18921 BP Leeu warden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met donderdag, uitsluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van vrij dag tot en met maandag gesloten. Abonnementsprijs: voor Nederland fl.21.00 per jaar; voor het buiten- land:fl. 37.50 per jaar. Losse nummers: afge haald fl. 1.25 per stuk. Per giro besteld: fl.2.00 voor 1 ex., fl.3.50 voor 2 ex., fl.5.00 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de Ie februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrij ving als abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa tisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 3